15.BÖLÜM

42 10 1
                                    

Tyler'ın gözünden :

Birden bir ses yükseldi ve ağaçların içinden küçük bir kız geldi,şaşkınca kıza baktım.Allen'ın küçük kuzeni gibi görünüyordu hemen bıçaklarımı çıkardım.Küçük kız ölü gibi duruyordu ve Allen'a bakıp "Efendi sezria sizi bekliyor" dedi.Aniden birkaç gölge çıktı ve Arkamı dönüp onlara ulaşmaya çalışsam da hemen arkama bir gölge geldi onu kesip uğraşırken,ağaçların arasından siyah bir uzuv Allen'ın bacaklarından tuttu ve onu ormana sürükledi,ona ulaşamadım,Jasime korku ile bana bakıyordu.İşin tuhaf kısmı ise bu önümüzde duran gölgeler sanki geçmemize izin vermiyorlardı! Bizi oyalıyorlar! Birkaç dakika içinde hala daha gölgeleri savurup arkamdakileri koruyordum,bir anda Allen'nın çığlıklarını duydum.Cedric bağırarak,

"Bu Allen'nın sesi!"

Bir anlık dikkatim dağıldı ve önümde duran gölge pençesi ile kafamı yaracakken bıçaklarımla pençesini durdurdum.O pis nefesini alırken bir anda pençesini çekti ve hızlıca ormana doğru kaçtı,

"Ne,neler oluyor? Neden geri çekiliyorlar?" Cedric ve Jasmine evden dışarı hızlıca çıktılar.

"Allen!" Cedric'i durdurdum ve

"Sakin ol Cedric!"

"Ama Allen!"

"Ben gidip bakacağım,Jasmine sen onları koru." Jasmine başını salladı ve korkulu gözlerle,

"Allen'a zarar vermemiştir değil mi? O çığlık!?"

"Sakin ol,hemen gidip bakacağım." Bay Richard ve eşi evden çıkıp korku ile baktılar,

"Cedric geri gel oğlum! İçeri geç!" Cedric korku ile ormana bakıyordu ben hızlı ve dikkatli adımlarla Allen'nın peşinden ormana girdim,süründüğü izleri takip edip bıçaklarım ile her an bir şey çıkar diye etrafı kontrol ediyordum,

"Cedric oğlum! Gitme! Richard,bir şeyler yap!" Arkamı döndüm ve Cedric koşarak yanıma geldi,onu hızlıca tuttum ve

"Delirdin mi sen!? Burası ergenlerin takıldığı bir mekan gibi mi duruyor! Hemen eve git!"

"Bana ne kadar kızarsan kız umurumda değil! Allen benim kardeşim,onu yalnız bırakmam!"Cedric kendinden emin bir şekilde önüme geçti hemen arkasından babası Richard bey geldi.

"Cedric! Endişelendiğini biliyorum bende çok endişeleniyorum ama sakin kalmalıyız!" Tekrardan Cedric'i durdurdum.Kızgınca baktı,onu durdurmanın bir faydası olmadığını anladım ve iç çektim.

"Geleceksen arkama geç." Bana bakıp başını salladı.Cedric ve bay Richard ile izleri takip ettim.Richard Cedric'e bağırıp kızıyordu ki bir anda ağlama ve bağırış sesleri geldi,hızlıca koştuk ve Allen'ın yerde oturup ağladığını gördük.Şaşkınca üçümüz de birbirimize baktık,Cedric ve bay Richard Allen'ın yanına gittiler.Bir taraftan Allen'a ve etrafı inceliyordum.Cedric,

"Allen! Sen iyi misin!?" Bay Richard,

"Allen! Ne kadar endişelendik biliyor musun sana bir şey oldu diye!" Allen hala daha hüngür hüngür ağlarken Cedric onun omzuna tuttu ve koca bir çığlık attı.

"Allen sen, gözlerin! Kan mı onlar ve sen ne tutuyorsun öyle!?" Hızlıca Allen'nın önüne geldim ve ellerindekileri görünce şok geçirdim.Dona kalıp ona baktım,bay Richard'a benim gibi donmuştu.Bir anda yere düştü ve Cedric babasını tuttu,

"Baba!"

"A-abla?" Bay Richard korku ile Allen'nın ellerinde duran kafalara bakıyordu,Allen'ı tuttum ve ellerinde duran kafaları almaya çalıştım.

"Allen sen iyi misin? O ellerindekileri bırak bu şekilde tutman ve yüzün!" Sesi titriyordu ve burnunu çekerek,

"Hayır bırakmayacağım! A-asla bırakmam,bırakamam! Tekrardan olmaz!" Ellerini tutup kendime doğru çekmeye çalıştım ama Allen sert bir şekilde beni itti.Bay Richard ağlayarak,

İKİ IRK : GÖLGELER VE İNSANLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin