43.BÖLÜM

16 2 10
                                    

Mark ile seanslarımıza diğer günler devam ettik,büyük bağış etkinliğinden iki gün geçmişti.Amanda ve ben çarşıda bir şeyler içmek için buluştuk,sohbet edip keyifli vakit geçirdikten sonra onu loncaya bıraktım.Eve geri döndüğümde bizimkiler arka bahçedeydi,onlara katılıp sohbet ettim.Sohbetten sonra yediğimiz atıştırmalıkların tabaklarını kaldırıp Jasmine 'e yardım ettim,mutfakta bulaşıkları yıkarken bir anda yanımda küçük bir kız belirdi.Küçük kız,

"Efendi Sezria'dan haber getirdim."İrkildim ve korktum,

Elimde ki bardak yere düştü,dışarıda masada oturan herkes içeri girip kızı görünce korkup dona kaldılar.Kızın gözleri simsiyahtı ve etrafında damarlar vardı,dudakları simsiyahtı elleri ve ayak baş parmakları da öyle tos toprak içindeydi.Bana öyle korkutucu bakıyordu ki,yutkundum ve başımı salladım.Tyler,Jasmine gardını alıp her an saldırmaya hazırdı herkes merak ile bekliyorlardı.Gölge olan kız,

"Efendi Sezria anlaşmayı kabul etti eğer avcılar loncasının lideri de ettiyse Pazar günü saat 12:00'da Ambrege'in en tepesinde ki ormanda olmanız gerektiğini söyledi."Kıza bir bakış attım ve

"Peki ama bir tuzak olmayacak değil mi?"Kız donmuş bir ceset gibi başını sola yatırıp hiç göz kırpmadı ve

"Efendi böyle aşağlıkça hareket yapmaz bunu sadece sizin aptal ırkınız yapar,ayrıca efendi Sezria siz istediniz diye avcılar loncasını kale alıyor."Başımı salladım ve güldüm,

"Demek bu güvenli sandığımız yeri de biliyordu."Kız,

"Hemde çok uzun zamandır,siz efendinin malısınız elbette ki aldığınız nefese kadar her şeyden haberi var."İç çektim ve

"Anladım,Pazar günü Ambrege'in en tepesinde ki ormanlıkta.Teşekkür ederim şimdi rica etsem?"

Kız başını eğdi ve arkasını dönüp bahçe kapısındakilere bir bakış attı ve bir anda yok oldu.Tyler ve Jasmine yanıma geldiler,Jasmine tezgaha dayanıp bana baktı,Tyler iç çekti ve

"Kararını verdin yani,kesin bir şekilde."

"Evet artık geri dönemem."Mutfak tezgahına ellerimi koydum ve sesli bir şekilde iç çektim,

"Umarım her şey yolunda gider."Tyler sadece bana bakmakla yetindi.Tyler,

"Müdür Rayn'a haber vereceğim."Başımı salladım,Tyler üstüne bir şey alıp evden çıktı.Cedric yanıma gelip,

"Burası da güvenli değil yani? Yine ev değiştirecek miyiz?"

"Hayır,ateşkes olursa artık göçebe yaşamak zorunda kalmayız."Dayım,

"Sence bu mümkün mü?"

"Sezria ateşkese istekli,sorun çıkmaz ise olacaktır."Cedric,

"Eğer ateşkes bir şekilde olmazsa bu bizi tehlikeye sokmaz mı?"Jasmine,

"Ateşkes günü geldiğinde sizi loncaya götürürüz,güvenli bir yer bulana kadarda orada kalırsınız."Cedric iç çekti ve

"Sıkıldım artık o depresif yerden."Dayım,

"Söylenmeyi bırak Cedric."

Yengem,dayıma bir bakış atıp bir şey demedi ama o da bu durumdan çok uzun zamandır şikayetçiydi,hele ki benim yüzümden içine düştükleri şu durumdan.Yıllardır esir hayatı yaşıyorlar,her an öldürülme korkusu ile.

***********

Beklemek kısa sürdü ve Pazar günü hızla geldi,dayımları loncaya getirip koruma altına aldık.Müdür Rayn hiç istemese de bunu yapmak zorundaydı,loncada herkes toplanmıştı buluşma yerine gitmek için araçlara bindik.Müdür Rayn,

İKİ IRK : GÖLGELER VE İNSANLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin