17.BÖLÜM

37 10 3
                                    

Uzun ve yorucu bir yolculuğun ardından arka koltukta uzanıp yatıyordum Morgan cama vurup beni uyandırdı.Gözlerimi kaşıyıp ona baktım,

"Hadi kalk uyuyan güzel,sonunda geldik." Hızla kendimi düzelttim ve arabadan indim.Adayı görmek için birkaç adım atıp demirliklere tutundum ve işte karşımdaydı gökyüzü ve denizin ortasında adeta yeşil bir gözü anımsatan koca bir kaya parçasıydı.Hayran hayran bakarken Morgan yanıma geldi.

"Çok güzel değil mi?" Ona baktım ve

"Evet hem güzel hem de çok büyük ben daha küçük bir yer beklemiştim."

"Bu ada da yeni gölge avcıları yetiştiriliyor Allen.Sezria'nın elleri her yere erişiyor maalesef şehir gibi yerlerde güvende olamayız." Cebinden tuşlu bir telefon çıkardı ve bana uzattı.

"İçinde benim numaram var." Kaşlarımı çatıp

"Peki ya dayım veya Tylerin numarası?"

"Onlara ihtiyacın yok yani en azından şimdilik,onları aklının bir köşesine it ve sadece kendine odaklan." Kaşlarım hala çatıkken ona bakmaya devam ediyordum.

"Onlarla konuşmak tehlikeli olabilir Allen.Seni bıraktıktan sonra geri döneceğim ada güvenilir ve bir çok koruma tarafından korunuyor çok güçlü gölge avcı eğitmenleri var yani burada tamamen güvendesin.Bu arada dayın ve ailesini güvenli bir yere götürdük bir sorun çıkmayacaktır endişelenme."

"Peki anladım ama her zaman merak ettiğim bir şey var yani eğer haddimi aşmazsam sorabilir miyim?"

"Hmm Tyler hakkında mı?"

"Hayır."

"Peki sor o zaman."

"Gözüne ne oldu?"

"Açık değil mi? Bir gölge yaptı annem ve babamı öldüren gölge." Ağzımı kapadım ve önüme dönüp

"Özür dilerim hiç sormamalıydım."

"Önemli değil açıkcası Tyler hakkında bir soru sorarsın diye düşünmüştüm.Yani biliyorsundur."

"Evet birkaç şey biliyorum,Tyler artık benim babam gibi onu seviyor ve önemsiyorum ama geçmiş de yaşanmış olaylara karışmam doğru olmaz bu sizin aranızda." Bana bakıp güldü ve limana baktı.

"Tyler sonunda iyi bir evlat edinmiş." Güldüm ve birlikte arabaya binmek için geri döndük.

Limana yanaştık ve etrafı incelemeye devam ediyordum,etrafta 'ölüler' ekibi adayı koruyordu onlar her yerdeydi.Arabayı sürüp adanın yollarına girdik,yaklaşık yirmi dakika sonra ağaçların arasına saklanmış 2 malikane büyüklüğünde büyük ve geniş bir yere gelmiştik.Şaşkınlıkla hayran olmuş bakıyordum,Morgan arabayı durdurdu.Başımı çevirdim ve siyah uzun demir kapının önünde bir adam bize bakıyordu.Morgan iç çekti ve

"Hadi arabadan inelim Allen." Dediğini yapıp arabadan indik,kapının önünde duran adama baktım bir Asyalıydı.Üstünde yeşil yılan desenli uzun asya kıyafeti vardı,yaşlı ve çekik gözleriyle beni dikkatlice süzdü daha sonra bakışlarını Morgan'a çevirdi.

"Usta." Morgan adamı selamladı yoksa bu Tyler'ın ustası,usta Ryuu mu? Adam iç çekti ve

"Onca yılın ardından tekrar eğitim için gelmedin değil mi kafasız öğrencim.Yine bana güç istiyorum diye yalvarma sakın." Morgan güldü ve

"Artık ihtiyacım yok."

"Hmm öyle mi? Sanırım biraz akıllanmış gibisin,kalbin de ki kıskançlığı bitirdiysen eğer artık iyi bir avcı olabilirsin ya da iyi bir dost."Tyler ve Morgan'ın aralarında ki gerginlikten bahsediyor olmalı.

İKİ IRK : GÖLGELER VE İNSANLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin