Hybrid | Yeonbin

BÖLÜM 17

Hay ben geldim normalde int yoktu ama buldum işte dedim yazam bugün Bi tane da yazarım belkimse

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Yetişkinler kahve içerken iki melez çizim yapmaları için önlerine konulan kalemleri 'bir sana, bir bana' yaparak bölüştüler. Yeonjun sürpriz yapmak için geldiğinden beri sesini hiç çıkarmamıştı. Biraz da hava atmak amacı ile. Ama Taehyun ondan iki gün önce sesini kazanmıştı. Yine de Yeonjun'un hevesini kırmamak için sustu.

Turuncu saçlı melez söyleyebildiği tek şey olan arkadaşının adını ağzında yuvarlaya yuvarlaya tekrar etti birkaç defa. Taehyun tebrik ederken aklına sesini saklaması gerektiği geldi ama çoktan yarısını söylemişti bile.

Kai onları izliyorken sessizce gülebildi. İkisi de şaşkın suratlarıyla birbirlerine baktılar on saniye kadar. Yeonjun kısa süreli beyin donukluğundan kurtulup diğerine kollarını sardı. Onun dilinde buna sevindiğini anlattı.

Taehyun da aynı şekilde ona sarılınca Kai hayatındaki en önemli anı çekmek için telefonunu çıkardı. Yaklaşık elli fotoğraf çektikten sonra aralarında en düzgün olanı telefon duvar kağıdı olarak ayarladı.

Huzurlu anı bozan şey Soobin'in telefonu oldu. İlk çalışta açılan telefon ile karşıdan gelen ses tüm ortamı mahvetti.

Ryujin çat kapı uğramış olsa da evde kimse yoktu ve belki de bunun için trip atacaktı. Soobin şuan evde olmadığı için özür diliyordu. Saçma.

Kai bıkkınca nefes verdi. Arkadaşı seçebileceği en saçma kişi ile ilişki yaşıyordu. Ayrılmalarına sebep olabilseydi gerçekten büyük onur duyardı.

"Soobin şuradaki omega yalnız olup olmadığını soruyor yanına git ben-" Soobin ağzını eli ile kapatıp susmasını sağladı. "Kai şaka yapıyor sevgilim öyle bir şey yok. Bir arkadaşın evindeyiz."

"Bu 'arkadaş' omega olmasa iyi olur."

"Hayır değil. Gerçekten değil." ikna etmeye çabaladı çünkü gönlünü almak her zaman zordu. Küçük şeylerle asla mutlu olamayan bir omegaydı ve de biraz kıskanç.

"Her neyse, kapıda beklemek istemiyorum ne zaman burada olursun." Soobin'in gelmek zorunda olduğunı ima etti.

"Çıkmak üzereyim." Kai buna karşı çıkmak için hızlıca atıldı. "Hayır değilsin?"

Soobin hızla vedalaşıp telefonu kapattı. "Üzgünüm gitmek zorundayım."

"Eğer gidersen seninle arkadaşlığımız biter. Bir daha seninle konuşmam."

"Konuşacağını biliyoruz ikimizde. Beni zor durumda bırakma."

"Bu sefer ciddiyim Soobin gitme. Kırk yılda bir buluşma şansı yakalıyoruz."

"Bende istemiyorum ama yapacak bir şey yok."

"Bence kalman gayet yapabileceğin bir şey." Kai ısrar etmekte haklıydı çünkü Soobin sevgilisi yüzünden çoğu zaman ortamı terk etmek zorunda kalıyordu ve bu sefer de istisna değildi.

Eşyalarını toparlayıp Yeonjun'un montunu ve ayakkabısını giydirdi.

"Bir dahaki sefere görüşürüz."

"Bir daha arama beni!" Diye arkasından bağırdı Kai ama ilk kendisi arayacaktı yine.

(Ezik Soobin'in arabası varmıydı hatırlamıyorum o yüzden artık var)

Hızlıca Yeonjun'u şöför yanı koltuğa oturtup kemerini bağladı kendi le yerleştikten sonra normalden daha hızlı sürdü. Yeonjun için harika bir sürüştü bazı tümseklerde kıkırdamaktan alıkoyamıyorumdu kendini. O tatlı tatlı ellerini çırpıp mutlu olduğunu belli ettikçe alfa da onunla birlikte gülüyordu kısık sesle.