Bir uzun bölüm daha, toparlamak istedim burada. Final değil haberiniz olsun ♥️
Yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumalar ✨
"Hallettin mi?"
Babam benden ayrıldığında Steve'e döndü.
Anlaşılan büyük babam konusunu konuşmayacaktık.
"Sorun yok." diyen Steve'in de gözleri farklı bakıyordu. O da mı birisiyle karşılaşmıştı?
Belki de Peggy'yi görmüştü. Onun buralarda olması oldukça yüksek bir ihtimaldi.
Bir şey demedim. Anlatmak isterse anlatabilirdi.
"Dönelim o zaman."
Steve başını salladığında ayağa kalktım ben de. Üçümüz de dönmek için hazırdık.
"İyi iş çıkardık." dedim sessizliğimi bozarcasına. Babam da gülümseyerek baktı bana.
Daha sonra tulumlarımızı aktive ettik ve kasklarımız kapandı. Eş zamanlı olarak gözlerimi kapattım.
Bir kez daha küçüldüğümü hissettim.
Kısa bir sürenin ardından ayaklarımın yere basmasını hissetmemle gözlerimi açtım. Kafamdaki kask açıldı ve derin bir nefes aldım.
Platformdaydım.
Geri dönmüştük.
Başarmıştık.
Göz göze ilk geldiğim isim Thor oldu. Tam karşımdaydı.
"Hepsini aldık mı?" diye sordu Bruce. Rhodes konuştu ardından. "İşe yaradı mı diyorsunuz?"
Yüzümde bir gülümseme belirdiği esnada kafamı sola doğru çevirdim. Gördüğüm kişi Clint oldu.
Clint'i görmemle gülümsemem yüzümden silindi yavaşça.
Natasha neredeydi?
Ve neden Clint'in suratı böyleydi?
Ayaklarım titremeye başladı. Başımın döndüğünü hissettiğim. Konuşmayı unuttuğum esnada sormak istediğimi Bruce sordu. "Clint, Nat nerede?"
Bir saniye geçti, iki saniye geçti derken saniyeler dakikalara çevirildi ama Clint cevap vermedi.
Sırayla herkesin yüzünün düştüğünü gördüm. Steve'in bakışları değişti. Bruce dizleri üzerine düştü. Babam başını çevirdi.
Ben ise güç bulmuş gibi Clint'e doğru ilerledim. Tam karşısında durduğumda bir şeyler demeyi başardım titreyen sesimle.
"Natasha nerede Clint? Geç mi kaldı? Kaç dakika sonra gelecek?"
Clint bakışlarını çekmedi gözlerimden. Konuşmak istemediği için gözleriyle anlatmak istiyordu. Gözlerinde o kadar duygu vardı ki o an. "Çok üzgünüm Ashley."
Dizlerim o an beni daha fazla taşıyamadı ve dizlerimin üzerine düştüm. Benimle birlikte Clint de yere çöktü ve ellerimi tuttu. İkimiz de ağlıyorduk artık.
Diğerlerinin de aynı durumda olduğunu biliyordum. Steve'in mesela şu an ne kadar kötü hissettiğini çok iyi biliyordum.
Daha ne kadar orada o şekilde durdum, durduk hiç bilmiyorum fakat en sonunda babam durumu konuşmamız gerektiğini ama öncesinde hava almamız gerektiğini söylemiş zorla da olsa Clint ve beni toparlamıştı.
