GİRİŞ 🌙

1.5K 200 42
                                    

'Hayat nefes almaksa ölüm nefes vermektir!'

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

'Hayat nefes almaksa ölüm nefes vermektir!'








                              ~🌙💙~






14 haziran 2004...






Yaşamak!

Neydi yaşamak?
Nefes almak mıydı?
Yemek içmek mi?
Öğrenmek mi yoksa öğretmek mi?
Korumak mıydı ya da korunmak mı?
Tek kelime miydi dilimizde dolanan?
Hakkını alabiliyor muydu? Yaşıyormuyduk? Nefes alıyor muyduk? Neydi üzerimize gelen şey?

Yaşatmak mıydı birinin nefes almasını sağlamak? Yoksa ölüm müydü?

Bilmediği kuytu aralıkta unuttuğu saat diliminde titreyen ellerine engel olmak istedi küçük beden. Korkuyordu. Ama korkmamalıydı.

Çünkü abiydi o...!

Daha çocuktu...!

Abiydi...!

Dokuz yaşındaydı...!

Abiydi...!

Elleri titriyordu. Küçücük ellerinden taşan ağır şeyi tutmaya çalışırken hiç korkmadığı kadar çok korkuyordu. Ama dikti bakışları. Elleri hatta tüm bedeni titriyordu. Ama gözleri asla ayrılmıyordu üzerinden. Bir avcı misaliydi keskin bakışları.

Elinde tuttuğu silaha döndü kararlı bakışları. Ağırdı! Ellerine sığmıyordu! Bildiği ama ilk defa gördüğü bu şeyi elleri arasında tutmak istemiyordu. Ama bir o kadar da sımsıkıydı tutuşu. Bırakamazdı.

Bırakırsa ölürdü!

Bırakmazsa öldürürdü!

Hangisiydi ağır olan?
Birini yaşatmak mı? Yoksa onun yaşaması için birini öldürmek mi?

Her ikisini yapmıştı. Birini yaşatırken diğerini öldürmüştü. Küçük elleri titrememişti tetiği çekerken. Düşünmemişti. Ne geleceğini ne de geçmişini. Tek bir şey söylemişti kendisine ;

Öldür!

Yoksa ölecek! Yoksa öleceksin!

Hangisiydi doğru seçim?

Küçük bir çocuktu henüz. Yaşına göre huysuz diyerek anılırdı. Sessizdi, soğukkanlıydı, ciddiydi. Oyun oynamayı sevmezdi. Konuşmaktan haz etmezdi. Susardı. Bir kenara sessizce sinerken Yetişkin misali izlerdi oynayanları. Kimse yaklaşmazdı ona. Uzak dururlardı. Sevmezdi kimse onu.

O hariç!

O severdi onu. Konuşurdu kimsenin konuşmadığıyla. Abi derdi diğerlerinin ucube dediğiyle. Oyun oynamak isterdi oyunu sevmeyenle. Sesini duymak isterdi sesi bilinmeyenle. Adını bilmek isterdi inadına ismini söylemeyen çocukla.

𝑆𝐸𝑅𝑉𝐸𝑇Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin