"Size dönen bütün silahlara karşılık kendi canımı ortaya koyuyorum. Ve karnınızdaki bebeğin babası olmak istiyorum."
.......
'Çünkü yürekleri acıyan kadınlar ağlamazlarsa ölürler...!'
~🌙💙~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Ruh, düşüncelerin rengi ile boyanır...!'
~🌙💙~
6 Ay önce:
En üst katta ıssız koridorda ağır adımları ile ilerlemeye devam etti Servet. Karşı karşıya kaldığı kapının ve kapıda bekleyen adamları düz bir ifade ile süzerken kendisini neyin beklediğini tahmin edebiliyordu.
Adımlarına son vererek kapının açılmasını bekledi. Ardından cebindeki elini hiç çıkarma zahmetinde bulunmadan boştaki elini de diğer cebine yerleştirdi.
Her iki tarafa açılan kapılar ile büyük masanın etrafına dizilmiş tanıdık yüzler anında kendisini buldu. Sert ve kararlı adımları ile içeri adımladı. Tüm yüzlerde var olan tek duygu öfke ve meraktı. Biliyordu Servet. Buradaki hiç kimse bir Turanoğlu'ndan haz etmezdi. Lakin yine biliyordu. Burada kendi Soy ismine ait çok şey vardı.
"Servet Turanoğlu?" dedi baş köşede oturan adam. Düz ifadesi ile sadece baktı Servet. Ardından ağır adımlar ile boştaki sandalyeye ilerlemeye devam etti. Kendisine dönen gözlere aldırmadan boş sandalyeye geçerek oturdu. Kendisini bir bir takip eden her yüz aynı ifade barındırırken o tam karşısındaki bedene odaklandı.
"Kendisi de geldiğine göre oylamaya devam edebiliriz." diyerek arkasına yaslandı baş köşede oturan adam. Sakinliğini korumaya çalıştı Servet. Burada olan biten her şeyden haberi vardı. Lakin buraya ait olmak gibi bir düşüncesi asla olmamıştı. Taaki bugüne dek. Arkasına yaslandı. Keskin bakışları hepsini teğet geçerken "Devam edin." dedi düz bir sesle.
"Ne diyorduk beyler?" sinsi bir gülümseme ile servete odaklandı baş köşedeki adam. Sessiz bir küfür savurdu Servet. Bu adamın nasıl biri olduğunu çok iyi biliyordu. İstediği şeyin onun elinde olduğunu da çok iyi biliyordu. Mahzeni yönetmek için her yola başvuran şerefsizin tekiydi.
"Bir Turanoğlu'nun aramıza sızma çabaları." dedi biri. Sesin sahibine döndü gözleri. Buradaki her adamı tanıyordu. Onlarla muhabbeti yoktu. Asla da olmayacaktı. Ama gözlemlediği her olayın altından çıkan bir topluluğun içinde bulunması sadece kendi sorumluluğuydu.
"Doğru!" diyerek daha çok gülümsedi baş köşedeki adam. Daha çok yaslandı arkasına."Ee ne düşünüyorsunuz bu konu hakkında?"
"Çok basit." diyerek dik bakışlarını servete yönlendirdi biri. Anında ona döndü Servet. Bir numaralı şüphelilerden Osman karakum. Bu adamı kendi elleriyle öldürme istekleri vardı. Şimdilik göz ardı etti. "Burada yerinin olmadığını düşünüyorum!"
"Katılıyorum." diye ekledi başka biri. Dik bakışları bu sefer ona sabitlendi servetin. Sert bir soluk verdi. Cemil Adanır! Kadına ve çocuğa saygısı olmayan piçin teki diye geçirdi içinden. Yediği tüm haltları biliyor olması bir kez daha midesini bulandırdı. Sıranın başına ekledi ismini.
