Prologue
Ang hirap mainlove sa BESTFRIEND mo.
Hindi mo alam kung mahal ka niya more than
a friend or hanggang Bestfriend lang talaga kayo.
Katulad ko, mahal ko yung bestfriend ko pero kahit alam
kong hindi niya ako mahal, nagpapatanga pa rin ako.
"Oo, mahal parin kita. Ano? Masaya ka na?" nung narinig ko yan,
nasaktan ako. Hindi naman para sakin yan e, pero sadyang tanga
lang talaga ako kaya sinabi kong "Wag kang mag-alala. Okay lang ako"
"Bakit ba kasi hindi nalang ako ang mahalin mo?" tinanung ko yan
sakanya and ang sakit lang ng sagot nya "sorry"
Gusto kong makalimutan ung nararamdaman ko sakanya
pero paano ko yun magagawa kung bawat araw na nakakasama
ko siya, mas lalo ko siyang minamahal.
Hindi ba pwedeng maging masaya nalang ako? Kailangan
ko ba talagang masaktan?
-------
Sana po magustuhan niyo yung first story ko. Comment and vote po kayo ha. Thank youuuuuuu :')
