အပိုင္း(၂၄) [Zawgyi]

349 3 0
                                    

ယေန႔သည္လည္း ထုံးစံအတိုင္း အေရာင္ဆင္တူ လုံခ်ည္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္သား အတူအလုပ္သြားမည္..။ အျဖဴေရာင္ ရင္ဖုံးအက်ႌေလးႏွင့္ ခ်ိတ္ထမိန္ဝတ္ထားေသာ သူမ၊ သိုက္ဂုဏ္စိန္ကေတာ့ အမဲေရာင္ တိုက္ပုံႏွင့္ ေငြေႏွာင္းႏွင့္ဆင္တူ မဲနယ္ေရာင္ လုံခ်ည္ကို ဝတ္ဆင္ထားေလသည္..။

႐ုံးႏွင့္ မနီးမေဝး တစ္ေနရာတြင္ သစ္ခြပန္းေရာင္းေနသည့္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ကို ေငြေႏွာင္းေတြ႕လိုက္သည္..။

"ကိုကို"

"ဗ်ာ.."

"သစ္ခြပန္း ပန္ခ်င္လို႔ အဲ့ကေလးဆီကေန တစ္ပြင့္ဝယ္ေပးပါလားဟင္"

ပန္းေရာင္းေနသည့္ လူငယ္ေလးဆီ ေငြေႏွာင္း လက္ၫႊန္ျပေလသည္..။ အရင္က ဘာမွမေျပာပဲ ၿငိမ္ကုတ္ကုတ္ေလးႏွင့္သာ အလုပ္ကို အၿမဲလိုက္ခဲ့သည့္သူမေလးဟာ ယခုခ်ိန္မွာေတာ့ ပူဆာတတ္ေလၿပီ..။

"ဝယ္ေပးမယ္ သြားေ႐ြးရေအာင္"

"ဟီးဟီး ဟုတ္ကဲ့"

သစ္ခြပန္း အေရာင္စုံရွိ၏..။ အပြင့္တိုင္း လွေနေတာ့ ေ႐ြးရခက္ေလရဲ႕..။

"ဘာအေရာင္ယူရင္ ေကာင္းမလဲေနာ္"

"မမ ဒါေလးယူပါလားဗ်"

လူငယ္ေလးသည္ ပန္းဆီေရာင္ႏွင့္ သခြားေရာင္ ေရာစပ္ေနသည့္ အပြင့္ကေလးအား ေငြေႏွာင္းကို ၫႊန္ျပလိုက္သည္..။

"မမနဲ႔ဆို အရမ္းလွေနမွာဗ်"

"က်ဳပ္အမ်ိဳးသမီးက အၿမဲလွပါတယ္"

"ဗ်ာ.."

လူငယ္ေလးဟာ ဒီတိုင္း ခ်ီးက်ဴးလိုက္ေသာ္လည္း သိုက္ဂုဏ္စိန္ သဝန္တို၏..။ သူဆိုလိုက္သည့္စကားေၾကာင့္ လူငယ္ေလး ေၾကာင္သြားသည္..။ ေငြေႏွာင္းလည္း အနည္းငယ္ ရွက္သြား၏..။

"ဒါဆို အဲ့အပြင့္ေလးေပးပါ ေမာင္ေလး"

"ဟုတ္ကဲ့ဗ်.."

သစ္ခြပန္းပြင့္ေလးကို နားထင္တြင္ ပန္ဆင္လိုက္ကာ သိုက္ဂုဏ္စိန္ကို လွရဲ႕လားဟု ေမးသည္..။ သိုက္ဂုဏ္စိန္သည္ ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးႏွင့္...

"လွတယ္ အေတာ္ေလးကို လွတာ"

"ဟီးဟီး.."

ပန္းေရာင္းသည့္ လူငယ္ေလးကို ေငြေႏွာင္းယူလိုက္သည့္ ပန္းတစ္ပြင့္စာေလးအတြက္ က်သင့္ေငြကို ေပးလိုက္ကာ ႐ုံးသို႔ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့ေလသည္..။

ငွေသွားရာ ကိုယ်လိုက်မယ် (Completed)Where stories live. Discover now