Kırılmış Cânâ

3.Bölüm

3. Bölüme hoşgeldin:)

Nerede kaldın kız? Gözüm seni aradı valla.

Okul, ev, iş nasıl gidiyor peki? Değilse bile temennim bu bölümün sana ilaç gibi gelmesi:)

Neyse sizi daha fazla tutmayayım:)

Yıldızlarınızı parlatmayı unutmayın ✨

İyi okumalar dilerim:)

******

"Elzem," Yağız adımı altıncı kez tekrar ettiğinde, hâlâ kendime gelememiştim. Bu durumu kabullenemiyordum.

Kaç yıl geçmişti aradan? Beni çoktan unutması gerekirdi. Nasıl bulmuştu numaramı? Beni bulamaması için her şeyi yapmıştım oysaki.

"Elzem güzelim-"

"Kes sesini Yağız! Niye aradın beni? Numaramı nereden buldun? Çabuk söyle."

Diğer taraftan alaylı bir kahkaha sesi duyulmuştu. Her zamanki Yağız'ın her zamanki alaylı kahkahasıydı, ve yıllar sonra tekrar duyunca anılarım depreşmişti.

"Hâlâ aynısın Elzem. Ne eksik ne fazla. Lisede de bana konuşma fırsatı vermiyorsun. Hâlâ üste çıkmaya çalışıyorsun."

"Yağız, delirtme beni." dedim, bir yandanda çevremde biri var mı diye bakınıyordum. Birazdan sinirden bağırırsam kimse deli olduğumu düşünmesini istemiyordum.

"Ben suçsuzdum Elzem. Burada bir suçlu varsa o da sensin. Beni dinlemeyip, okuldan gittin. Bir açıklama bile yapmama izin vermedin."

Sinirden ağzımdan bir kahkaha kaçmıştı. Delirmiş miydi bu aptal? Kafa mı buluyordu benimle?

"Kızla dudak dudağaydın Yağız. Hatta öpüşüyordunuz o fotoğrafta, sen bana neyin açıklamasını yapacaktın acaba? Nasıl öpüştüğünüzü mü anlatacaktın? Üstelik o kızla da konuştum. Beni aldattığını onayladı. Bütün bunların üstüne daha nasıl bir açıklama yapacaktın?"

"Senin iyiliğini içindi."dediğinde çatık olan kaşlarım daha da çatılmıştı. Nasıl bir iyilikti bu acaba?

"Sen bu konulara yanaşmıyordun, ve bende seninle öpüşmek istiyordum. Sen bu konulara sıcak bakmadığını söyleyince bende o kızla öpüşmeye başladım ama yemin ederim aklımda hep sen vardın. Seni hayal ettim ben."

Elimi alnıma götürüp sıvazladım. Derin derin nefesler alıp sakin kalmaya çalıştım. Hayır yüzüne patlamayacaktım. Küfür etmeyecektim. Sakin ol, sakin ol, sakin ol.

"Yağız..." diyip duraksadım. Bunu söylerken sakin olmam lazımdı. Sakin kalmalıydım. "Kızı hamile bırakırken de mi beni düşünüyordun it."

Karşı tarafta uzun bir sessizlik olduktan sonra Yağız "Elzem." demişti ama devamında bir şey getirmemişti. Getiremezdi de. Aptal benim bilmediğimi sanıyordu ama ben, aldatıldıktan sonra her şeyi öğrenmiştim.

Yağız tekrar "Elzem," dediğinde telefonu yüzüne kapatım ve numarayı da engelledim. Kafamı gök yüzüne kaldırdım. Derin nefesler alıp, sakinleşmeye çalıştım. Sakin olmalıydım. Yağız ve onun yaptıkları lisede kalmıştı. Ben şuan mesleği elinde olan ve kendi ayakları üzerinde duran genç bir kadındım. Hallederdim, sorun değildi. Daha öncede halletmiştim, şimdide hallederdim.