The Elixir Project [Gen L Society #4]

Chapter 4

Charlie

Ano'ng nangyayari? Bakit ako hinahalikan ng lalaking ito? Alam naman niyang lalaki ako ngayon ah. Bihis lalaki naman ako.

Taena, hindi ako na-informed na lalaki rin pala ang gusto neto.

"Mmm..." Gusto kong sumigaw, pero ayaw ko namang igalaw ang labi ko dahil patuloy pa rin siya sa paghalik sa akin. Hawak rin niya ang likod ng aking ulo kaya hindi ako makaalis. Isa nalang ang naiisip kong gawin ngayon...

Bahagya kong binuka ang aking labi at kinagat ang pang-ibabang labi ng lalaki.

"Aaaah... fuuuuuck!" Agad siyang tumigil sa paghahalik sa akin.

"Hayop ka!" Marahas ko siyang tinulak palayo at pinigilan ko ang sarili kong hindi siya suntukin sa mukha.

"Aaahh..." Napahawak siya sa kanyang ulo at mukhang nahimasmasan rin siya sa pagtulak ko sa kanya.

Agad akong tumayo sa aking kinauupuan at tinaas ko ang aking mga kamao para ihanda ang aking sarili kung may gagawin pa ulit siya sa akin. "Sige! Lumapit ka! Susuntukin na talaga kita!"

Nagulat nalang ako nang bigla siyang tumawa. "Sorry, recruit, I'm just not myself whenever I'm drunk."

Pinanliitan ko siya ng mata. "Sa tingin mo ba nakakatawa ang ginawa mo? Kahit pa lasing ka, hindi 'yan excuse para pagsamantalahan mo ang isang tao, mapa-babae man o lalaki."

Hindi nakaimik ang gago.

"Ano, Commander? Aalis ka ba o hahatakin pa kita palabas?"

Tumayo na rin ang lalaki habang nakahawak sa kanyang ulo. Humakbang siya papalapit sa akin kaya tinaas ko ulit ang mga kamao ko.

"Hindi ka pa rin talaga aalis?" pasigaw kong tanong sa kanya.

Tiningala ko siya nang tumigil siya sa harap ko. "I'm really sorry. I never intended to take advantage of you. I promise to be more careful with my actions next time."

Ako naman ang hindi nakasagot sa kanya hanggang sa naglakad na rin siya palabas ng bahay.

Naiwan akong nakatayo sa aking pwesto ng ilang minuto bago rumehistro sa aking isipan ang mga sinabi niya.

Kaya naman pala niyang mag-seryoso sa buhay...

Pagkagising ko kinaumagahan, nagtungo ako sa talyer kung saan ako nagpa-part time tuwing umaga ng Sabado at Linggo. Pag-aari ito ng pamilya ng kababata ko sa probinsiya kaya agad naman akong natanggap sa trabaho.

Malapit lang rin ito sa tinutuluyan ko kaya naglalakad lang ako papunta sa talyer.

Nang makarating ako sa  talyer, binati ako ng isang lalaking nakasuot ng kulay gray na jumpsuit. Parehas ng suot ko ngayon. Ito ang uniform namin dito.

"Tol, kumusta? Ang aga mo ngayon ah," bati ni Eko sa akin na siyang kababata ko habang inaabot ang isang apretador na isang tool na ginagamit sa pagpapasikip at pagpapaluwag ng mga turnilyo.

"Utot mo. Maaga naman ako lagi ah," usal ko sabay kuha ng tool na inabot niya.

Tumawa naman siya. Magkasing-edad lang kami ni Jeriko "Eko" Lozano. Parehas na labing-walong taong gulang. Ang kaibahan lang namin, hindi na siya nag-aaral. Mas pinili niyang magtrabaho nalang dito sa talyer nila.

"Oh, Charlie, nandyan ka na pala." Kinawayan ako ni Mang Erik na tatay ni Eko habang may tinutulak itong malaking gulong.

"Tulungan ko na po kayo," ani ko habang tumatakbo papunta sa kanya.