The Elixir Project [Gen L Society #4]

Chapter 28

Charlie

"Charlie, nire-request ka ng customer sa table 10," sambit ni Mylene na kasama kong waitress sa Soul Club.

Kumunot ang noo ko sabay tingin sa customer na tinutukoy ni Mylene sa table ten. Litaw na litaw ang kulay platinum blonde na buhok ng lalaki na nakatali pataas. Bakat ang malaking katawan ng lalaki sa suot niyang itim na turtleneck at pants.

May suot rin siyang salamin sa mata at higit sa lahat ay may hawak siyang libro na binabasa niya ngayon. Bilib ako sa concentration niya sa ingay ba naman ng club.

"Ano? Laglag panty na ba?" panunukso ni Mylene nang hindi ko siya nasagot agad.

Umiling ako sa kanya. "Ikaw nalang kaya?"

"Ikaw nga daw ang gusto. Tatanggihan mo ang grasya? Anghel na ang bumagsak sa harap mo oh!" Tinuro pa niya ang lalaki gamit ang kanyang daliri kaya agad kong binaba ang kamay niya.

"Sabihin mo sa kanya hindi ako bayaran," ani ko.

"Eh bat hindi ikaw ang magsabi sa kanya? Puntahan mo na! Dali na!" Tinulak pa ako ni Mylene hanggang sa wala na akong nagawa kung hindi ang puntahan ang table ng lalaki.

Nang marating ko ang table, hindi man lang napansin ng lalaki ang pagdating ko. Naka-focus pa rin siya sa librong binabasa niya. Ano ba ang trip nito?

Tumikhim ako para kunin ang atensiyon niya. Walang epekto. Tatalikod na dapat ako nang bigla siyang masalita.

"You must be Charles," walang ekspresyong sambit nito.

Napaawang ang labi ko. Charles? Isa lang naman ang tumatawag sa akin nun. Sino ba to?

Unti-unti niyang inangat ang kanyang ulo at nagtama ang tingin namin. Doon ko nakita ang madilim na berdeng mga mata nito. Parang katulad ng kay André. Teka, kapatid ba niya 'to?

"What time are you finishing here?" tanong ng lalaki. Dahil sa nakatali nitong buhok at kaunting strands nito na naiwan sa gilid ng kanyang mukha, kita ko ang maamo niyang mukha. Pero, hindi ako mapakali sa pagsalubong ng kanyang kilay na nakatingin sa akin.

"Uh, bakit po?"

Napatingin siya sa relo sa kanyang pulsuhan bago tumingin ulit sa akin. "In one hour?"

Napakurap ako ng aking mga mata. "Bakit nga po?"

"My bed time is exactly at midnight," walang ekspresiyong sagot nito.

Teka, ano ba ang gusto niyang sabihin? Naguguluhan ako. "Sino po ba kayo at bakit ko dapat malaman ang oras ng pagtulog niyo?"

"Don't ask me. I'm just following an order," seryosong sagot niya.