Kayıp Prenses:ALÇİN

27.Bölüm

İyi okumalar:)

🌻

10 yıl önce

Bugün doğum günümdü. Üstümde çiçekli bir elbise vardı. Annem her zaman doğum günümde çiçekli elbise giymemi söylerdi. Ama ben sevmiyordum ki.

Çiçekler çok saçmaydı. Zaten babamın anlattığı masallarda ki prenses görünümlü cadılarda hep iksir yapmak için çiçek kullanıyorlardı.

Etrafımda ki kalabalık sahte gülücüklerle doğum günümü kutluyorlardı.

Babam 8. yaşıma girdiğimde büyüyeceğimi söylemişti ancak ben hala aynıydım.

Efsun da gelmemişti zaten. Annem zehra ablamdan hoşlanmadığı için onu kalabalığa karışmaması için kesin bir emir vermişti. Zehra ablam gelmediği için doğal olarak kızı olan Efsun da gelmemişti.

Doğum günü pastamı yedikten sonra herkes teker teker pahalı hediyelerini sahte gülücükleri ile verdi. Bende onlar gibi sahte bir gülümsemeyle hediyelerini alıp teşekkür ettim.

Burada ki kimseyi tanımıyordum ve canım sıkılıyordu.

Herkes teker teker dağıldıktan sonra yanıma babamın adamları olan adamlarında biri geldi.

"Babanız bahçede sizi bekliyor küçük hanım"

Bana küçük hanım demelerinden nefret ediyordum. Büyümek istiyordum ben. 8 yaşıma girmiştim büyüyememiş miydim hala da bana küçük hanım diyorlardı?

Karşımdaki adama kafamı sallayarak babamın yanına gittim. Babam bahçede adamları ile beraber beni bekliyordu.

Hava kararmıştı ve soğuk bir rüzgar esiyordu. Elbisem beni sıcak tutmuyordu ve ben soğuktan nefret ederdim.

"Beni çağırmışsın baba" dedim küçücük boyumla bu şekilde konuşmam hep babamı sinir ederdi.

"Gel Banu Lavinya" diyerek beni yanına çağırınca dediğini yapıp yanına gittim.

Bana elindeki silahı uzatana kadar elinde silah tuttuğunu fark etmemiştim. Bir kaç saniye öylece durduktan sonra elinde ki silahı aldım. 

Bununla ne yapacağım der gibi babama bakınca kafasıyla önümüzü işaret etti.

O sırada önümüzde eli kolu bağlı bir adam olduğunu görmüştüm. "Vur" demişti. Ama ben hiç bir sey anlamamıştım.

"Adamı öldür Banu Lavinya!" Diyerek bana kesin bir emir verince anca anlayabilmiştim.

"Bana emir verme Baba!" Demiştim çenemi yükselterek.

"Küçücük boyunla bana mı dikleniyorsun sen!" Derken kolumu sıkmaya başlamıştı.

"8 yaşıma girdim ben,büyüdüm artık" sesim korkusuzca çıkıyordu ama içten içe korkuyordum.

"Hâlâ küçücüksün Banu Lavinya"

Nefret ediyordum küçücük olmaktan hemen büyümek istiyordum.

"Ne zaman büyüyeceğim peki baba?"

"Teknik olarak 18 yaşına girdiğinde büyümüş olacaksın" dediğinde bu soruya neden sordun der gibiydi ses tonu.