28. bölüm:Sezon finali

879 68 100
                                    

Lavinya için bir tane model buldum. Medyadan bakabilirsiniz:)

Şu ana kadar yazdığım en uzun bölüm. Lütfen yorumlarınızı unutmayın:)

Keyifli okumalar♡








🌻

Her şeyin ortaya çıktığı gün üzerinde 2 gün geçmişti.

Kayıp prenses olduğum resmi olarak öğrenildiği için odamı okulun en üst katı ve önceki odamın 5 katı büyüklüğünde bir yere taşıdılar.

Güvenliğim için yine lordumla aynı odada kalıyorduk.

Hâla okulun üzerinde ki büyü çözülemediği için dışarıya çıkamıyorduk. 2 gündür bütün lordlar büyü üzerine çalışma yapıyordu ama hala elimize doğru düzgün bir şey geçememişti.

Mutfakta kendime bir dilim limon kesip  yemeye başladım. Ekşi olan tadı beni mutlu ediyordu.

Kemirdiğim limon kabuğunu çöpe attıktan sonra karnımı doyurmak için kendime makarna yapmaya karar verdim.

Tencereye suyu koyup ocağa yerleştirdiğim sırada birisi aniden belime sarılınca ani reflesk olarak belimi tutan kolu tutup arkamda ki kişinin arkasına geçtim.

Tek hamlemle kırıbileceğim kolun sahibini görünce hemen geri bıraktım.

"Ahh" diyerek kolunu sıvazlıyan Davin'i  azarlayarak " Niye öyle sessiz sessiz geliyorsun ödümü koparttın burada Davin" dedim.

"Hadi ama Bânu'm benden başka kim gelebilir?" Dediğinde omuz silktim.

"Öyle bir ihtimal olmazsa güvenlik diye yanıma niye seni verdiler" dedim kaşlarımı çatarak.

Çapkınca sırıtıp bana doğru bir adım attı. Ellerini belime sarıp "Ben bunun için bir şeyler yapmış olabilirim" dedi.

Gözlerimi kocaman açıp "Ne yani aynı dairede kalmak senin işin miydi?" Diye sordum.

"Belki birazcık olabilir" dediğinde güldüm.

Bakışları gülümsememi izledi.

"Banu'm" dediğinde onun Banusu olduğumu onaylayan bir mırıltı çıkardım.

Prenses olduğum resmi olarak açıklandığı günden beri bana hep Banu'm diyordu. Banu isminin anlamı prensesti. O da bana prensesim der gibi Banu'm diyordu. Ve bu benim fazlasıyla hoşuma gidiyordu.

Dudağımın kenarına öperek geri çekildi.

"Davin" dedim gülümseyerek.

Dudağımın diğer tarafını öpüp "Efendim" dedi.

"Bugün motor pistine gidelim mi beraber?" Diye sordum tatlı tatlı gülümseyerek

"Nereden çıktı bu şimdi?"

Dudaklarımı büküp omuz silktim.

"İki gündür bu odadan çıkmıyorum ve canım sıkılıyor"

Çapkınca sırıtıp yüzüme doğru eğildi.

"Can sıkıntını alabilirim istersen"

Yanaklarımın hafif hafif kızardığını hissedebiliyordum. Benden beklediği davranışta buydu büyük ihtimalle. Utanıp onu azarlıyacaktım o da gülüp beni daha cok utandıracaktı.

Ama yemezlerdiiiii.

Dediği şeyi anladığım halde anlamamış gibi yaptım.

"Ne yani benimle barbie giydirme oyunu mu oynayacaksın Davin?" Dedim şaşırmış gibi yaparak.

Kayıp Prenses:ALÇİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin