Katsuki'den
"Kacchan!"
Yine.
Yine peşimdeydi.
"Ne var?!"
Gülümsedi. Evet, gülümsemişti. Bir haftadır, ne olduysa sürekli peşimde dolanıyor ve gülümsüyordu. "Şans dile bana!"
1/A sınıfı olarak, 1/B sınıfı ile kapışıyorduk ve sıra, Deku'nun takımına gelmişti. Şimdi ise benden şans istiyordu.
Şansa ihtiyacı yoktu.
Her şekilde geçecekti.
"Git başımdan!"
Başını iki yana salladı. "Olmaz, bana şans dilemeden, peşinden ayrılmam."
Umuyordum ki ciddi değildi yoksa yumruğu yerdi.
Ekranların olduğu yere doğru yürürken, hâlâ peşimden geliyordu. "Kacchan!"
"Deku! Rahat bırak beni!"
"Şans dile o zaman!"
Gözüm seğirmeye başladığında, arkamı döndüm ve Deku'nun kafasına vurmak için elimi kaldırdım fakat o an, duraksadım.
Hey?
Neden duraksıyordum?
Önceden hep vururdum.
Neden şuan ona vuramıyordum?
Bana yeşil gözleriyle alttan alttan bakarken, vurmayacağımdan eminmiş gibi bakıyordu.
Ve çok masum duruyordu.
Elimi yavaşça indirdim.
O da buna karşılık gülümsedi ve bana bir adım yaklaştı. Ne bekliyordum bilmiyorum ama elimi tutmasını kesinlikle beklemiyordum.
Birleşen ellerimize baktığım sırada, "Kacchan, sen bana vuramazsın," dedi.
Kaşlarımı çattım ve hızla ellerimi çektim. "Hağ?! Vuramaz mıyım?!"
Tam bir şey diyecekti ki, "Gebertirim seni, Deku! Artık gidip başla şu sınava!" diye bağırdım.
Yüzü asıldı ve, "Tamam, tamam," diye mırıldandı. "Gidiyorum!"
O gittikten hemen sonra sınav başlamıştı.
***
Sorunsuz bir şekilde ilerliyordu.
Ekrandan onu izlerken, gerçekten geliştiğini fark etmiştim. Dediğini yapıyordu, güçleniyordu.
Ama bir anda, hiç beklemediğimiz bir anda, Deku'nun elinden siyah şeyler çıkmaya başladı.
Ve bunu, o bile beklemiyordu.
Hayır, kimse beklemiyordu.
All Might telaşa kapılarak, "Sınavı durdurun!" diye bağırdı.
O sırada ise Deku, elinden çıkan siyah şeyleri durdurmaya çalışıyordu. Yumruklarımı sıktım ve bir adım ekrana yaklaştım.
Deku'nun yüzüne baktığımda, korkudan titrediğini gördüm.
Onu herkesten iyi ben tanıyordum. Şuan, birine zarar verecek diye çok korkuyordu büyük ihtimalle.
"Deku.."
Yanına gidip onu durdurmalı mıydım?
Nasıl durduracaktım?
Ben bu düşüncelerle savaşırken, birden Uraraka denilen kız, Deku'nun üzerine atlayarak ona sıkıca sarıldı.
Ve Deku, dönüp onun gözlerinin içine baktı.
"Durduramıyorum." İlk dediği şey buydu. "Kontrol edemiyorum."
Uraraka, beyni kontrol eden herife dönüp, "Deku'yu kontrol altına al!" diye bağırdı ve o herif de bunu onayladıktan sonra, Deku'yu kontrolü altına aldı.
Deku ve Uraraka, yavaşça yere süzüldükten bir kaç dakika sonra, Deku gözlerini açtı.
Gördüğü ilk kişinin Uraraka olması, nedensizce huzursuzlanmama neden oluyordu.
***
