Gözlerimi kıstım ve Deku'nun yüzünde ki ifade değişimine baktım. Todoroki konuştuktan hemen sonra gülümseyerek başını salladı ve beraber yan yana yürümeye başladılar.
Sınıf temsilcisi, bekleme odasına gitmemizi söylerken, bu iki aptal baş başa nereye gidiyordu?
Bu kaşlarımın daha da çatılmasına neden oluyordu.
Bekleme odasına gitmemiz gerekiyordu.
Gerçekten.. kurallara uymayan bu iki salak, nasıl kahraman olacaklardı acaba?
Arkalarından yürürken, onların ne konuştuğunu duymaya çalışıyordum ama çok sessiz konuşuyorlardı.
Gözlerimi devirdim. Bu kadar sessiz konuşacak kadar mı gizliydi konuştukları şey.
Hâlâ yürümeye devam ederlerken, Todoroki birden Deku'nun elini tutup, sağa doğru çekti.
Elini mi tuttu?
Gerçekten o aptalın elini mi tutmuştu?
Derin bir nefes alarak, duvarın arkasında durdum. Buradan ne konuştukları daha net duyuluyordu.
Ve Todoroki, ailesi hakkında konuşuyordu.
Bunlar aile içi bilgilerdi peki neden Deku'ya anlatıyordu? Deku'yu kendine o kadar yakın mı görüyordu?
Konuşmanın sonuna geldiklerini anlayınca, gitmek için hareketlendim fakat o an, Todoroki bir soru sordu.
"Midoriya. Bakugo ile aranda ne var?"
Aramızda ne mi var?
Hiç bir şey yoktu, olamazdı da.
Hem bu o yarı kafalıyı ne ilgilendirirdi ki?
Deku'dan bir süre ses gelmedi. En sonunda konuşmaya başladı. "Çoçukluğumdan beri sahip olduğum tek arkadaşım."
