Night of Waterfalls (Venom Series #2)

Chapter 10

CHAPTER 10: NEWS

When I first arrived in this world, motivated to fulfill a promise, I thought everything would be simple. Magagawa kong tumulong kay Claret, pakikisamahan ko lang si Tobias nang kaunting panahon at magagawa ko nang makabalik sa mundo ng mga tao. Ngunit sa kaunting panahon na nakasama ko si Tobias, sa unang araw pa lang na salubungin niya ako sa mundong ito, unti-unti nang lumalabo ang mga plano ko.

At hindi ko na alam ang dapat kong maramdaman, ngayong hindi na lang ako si Kezalli mula sa mundo ng mga tao, kundi isang babaeng itinakda mula sa salamin at isang bampira na magiging reyna ng isang malaking kaharian.

I knew the moment I saw Divina that her mother needed me.

I couldn't deny the fact that Tobias's presence in this world made my mind clouded for a while. Who wouldn't? I was just slapped by his nine...million.

Sino ang hindi makakalimot ng dapat gawin o matutuliro?

I shook my head. I shouldn't be thinking about his nine million right now. Divina's already waiting for us.

Huminga ako nang malalim at ilang beses kong tinapik ang pisngi ko.

"Let's go, Tobias! Divina's waiting for us."

Nauna pa akong humakbang sa kanya patungo sa pinto, ngunit natigil din ako nang hawakan niya ang kamay ko. Napatingin ako sa mga kamay naming magkahawak bago ko muling sinalubong ang kanyang mga mata.

Tipid akong ngumiti sa kanya.

He looked worried and unsure. Of course, he knew that I was new in this place. Ngayon pa lang namin kinikilala ang isa't isa na dapat siyang dapat naming gawin, ngunit hindi rin ako mapapanatag na higit akong manatili sa loob ng kastilyong ito at walang ginagawa.

"Are you aware that Claret and Divina's one of the reasons why I came here? I promised the innocent kid that I'd help her mother."

I sighed remembering those memories I had with Claret when I was still young. Claret was there, begging me to survive during one of the toughest parts of my life. Hindi ko makakalimutan ang pangangatal ng mga kamay niya, ang boses niya at ang pagluha ng kanyang mga mata noon.

Tipid na ngumiti sa akin si Tobias. "I am aware, because if not for them you'll forget that you sold the mirror, right?"

My eyes widened and I smiled awkwardly at him. "You know...it wasn't like that, my king. I was just trying to protect the mirror."

Now he looked amused. Akala ko ay tuluyan na kaming lalabas nang dalhin niya ang isang kamay ko sa mga labi niya.

"Pero ang handsome mo talaga sa haircut mo, Tobias! For sure, mauuso ang haircut na ganyan sa Parsua Deltora."

I licked my thumb finger and styled the side of his hair.

"What is that?"

"Styling. Walang hair gel sa mundong ito, hindi ba?"

"Hair gel?"

Ngumisi na lang ako at umiling. "Okay! That's going to be one of our businesses! And you'll be my model! Bukod sa bombero at ambassador ka ng anti-dengue campaign! We'll sell hair gel."

Dalawang beses kong ginawa iyon sa magkabilang gilid ng ulo ni Tobias para ayusin ang buhok niya at hinayaan niya ako. I thought he'd just timidly watch me do his hairstyle, but I gasped when he cupped my face.

He slowly licked the sides of my cheeks. My eyes widened.

Ramdam ko ang pag-iinit ng mukha at tainga ko. Bahagya akong dumistansya sa kanya. "Bakit lagi mo akong nilalawayan, Tobias?"