MY ABUSIVE AND HEARTLESS MAFIA HUSBAND
CHAPTER 52
//- THALIA'S POV-/
"What do you mean? It is this Caden right?" tanong ko pa ng bahagya itong tumango.
"Opo Maam, si Caden Montenegro po" saad nito.
"So, Why did he talk to you that day?" tanong ko.
"Ang totoo po kase nyan Maam, namatay po ang sanggol nung ipinanganak siya ng misis ko" sabi nito ng nangunot ang noo ko.
"Then what??"
"Tapos...kinausap at binayaran po kami nung asawa nyo para maangkin yung namatay na sanggol" sabi nito ng biglang umawang ang labi ko.
"W-what?? Sinong sanggol? T-teka nagugul~".
"Ako na magpapaliwanag, ako na ang magsasabi ng totoo" saad ng isang boses na mula sa likuran ko.
Bahagya akong napataas kilay ng makita sa harapan ko si Caden.Seryosong seryoso ito na animo'y may kailangan nga akong dapat malaman.
"Sige boss una na ako" sabi nung lalaki saka ito nag iwas ng direksyon.
Hinarap ko si Caden at tinitigan ng may panlilisik ang mga mata niya.
"Anong dapat kong malaman?" saad ko na tanong ng bumuga siya ng hangin.
"C-can we talk privately?" sambit nito ng pagak pa akong natawa.
"PRIVATELY? BAKIT?! PARA SAAN?" singhal ko ng bigla itong napailing iling.
"Caden f*cking tell me the truth! Anong totoo, bakit ano yung sinasabi nung lalaki? Na nung namatay yung sanggol kinausap mo siya at inangkin mo 'yon" tanong ko ng bigla itong namanhid sa kinatatayuan niya.
"It was the~.
"Wag mo akong bitinin sa salita mo! Isang tanong isang sagot, sino ang batang nasa kabaong? Sino ang batang iniyakan ko? Sino ang batang namatay na tinuring kong anak? Caden tsngina sino" sambit ko.
"Thalia...i have a reason to do~".
"CADEN SINO!! Y-YUNG ANAK K0 BA YUN?? HA??CADEN ANO YUNG TOTOO~" tanong ko pa sa malakas na boses.
"Its not your daughter" salita nito na nagpamanhid sa buo kong katawan, animo'y tumigil ang pagkabog ng dibdib ko at gulong gulo na napatingin sa kaniya.
"W-what?"
"Hindi totoong namatay ang anak natin! Hindi totoo na wala na sya sayo, dahil ang totoo!!..buhay siya Thalia!!!.." sambit nito ng tuluyang bumagsak ang balikat ko sa kaba na nasa dibdib ko.
"Mahina ang tibok ng puso ng bata, kaya ko siya dinala sa states to take medicine for babies. N-napilitan akong iwanan ka, napilitan akong ipamukha sa iba na patay na yung bata k-kase...a-ayokong masaktan ka, ayoko~". Hindi pa man nito nagawang ituloy ng bumagsak ang luha sa mga mata ko.
"Why did you do this? Anak ko yun!!..Caden ilang taon akong umiyak, ilang taon kong pinaniwala ang sarili ko na patay na ang anak ko, halos mabaliw ako nung mga oras na yun...yung feeling na parang binuhusan ako ng problema at sakit kasi...n-namatay yung anak ko at iniwan ako ng asawa ko" saad ko habang humahagulgol ng bigla itong napakagat labi.
"Hindi kita iniwan" salita nito sa garagal na boses ng bigla akong tumawa.
"HINDI MO AKO INIWAN? REALLY??HA??...NI HINDI MO MANLANG BA NAISIP YUNG NARARAMDAMAN KO? CADEN, HALOS MAMATAY AKO SA SAKIT! ANG SAKIT SAKIT!!" turo ko sa dibdib ko ng bigla itong napatango tango, pero ramdam ko ang pagkapula ng mata nito.
"Tinakas ko yung bata, i hide it! Dahil mas inisip ko yung alam kong makakabuti sayo..." sambit nito ng tumawa pa ako ng pagak.
"How?? Caden how??...nakabuti ba?? Na yung gabi gabi kung sinisisi yung sarili ko? Na yung halos hindi ako patulugin dahil sa pstanginang depression and anxiety, yung tipong nanginginig yung katawan ko sa takot kasi....kasi gagi akala ko...akala ko patay na sya, yung bawat pikit ng mata ko yung bata...yung bata yung nakikita ko, yung mga iyak niya...yung mga gusto kong gawin bilang isang ina...tumatatak yun sa sakit kasi...akala ko hindi ko na magagawa!!" Sambit ko ng bigla siyang nagsalita.
"Masakit din yun para sa akin! Thalia kahit di ko naman sabihin, tsngina minahal din kita.." sambit nito.
"Masakit na ilayo yung anak mo sayo, pero ginusto ko yun! Naging madali naman diba??..kaya nga nagawa mong lumayas sa mansyon at sumama kay Drex, nakalimot ka for only two months" saad nito ng isang malakas na sampal ang iginawad ko.
"NAKALIMOT?FOR F*CKING TWO MONTHS? ANONG TINGIN MO SAKIN? TSNGA? WALANG PUSO? WALANG KALULUWA PARA HINDI MAGDUSA?YOU F*CKING DIDN'T KNOW WHAT EXACTLY HAPPENED!" asik ko ng biglang mas naging mabigat ang pagpapakawala ko ng paghinga.
"IT'S ALREADY A WEEKS, NAGDUDUSA PA AKO THAT TIME, PERO ANONG GINAWA MO? PINALAYAS MO AKO SA BAHAY DIBA?? DIBA!! AT NGAYON SASABIHIN MO NA AKO MISMO ANG LUMAYAS?!.." asik ko ng mangunot ang noo nito.
"Who's my daughter, si Anica ba??" tanong ko ng tumango siya.
"YES, SHE IS!" saad nito.
"BABAWIIN KO SIYA!" malamig na salita ko bago tumalikod.
________
//-CADEN'S POV-//
What the hell!
Ano bang totoo! Lumayas siya? O pinalayas sya? Bakit hindi ko alam? Bakit ano bang t~
Hindi ko na nagawang isipin pa iyon dahil alam ko kung sino ang mga makakasagot sa tanong ko.
Nagmamadali akong lumabas at hinanap kung saan ko nalaman na nagtratrabaho si Yra.
"Can we talk" tanong ko sa malamig na boses.
"For what" asik nito na tila may galit sa akin.
"Tungkol kay Thalia, ano bang totoo?!.." tanong ko ng bigla siyang napa asik.
"Ang totoo?!...sinira mo ang buhay ng kaibigan ko, binaboy mo ang pagkatao niya at pag ibig nya sayo! You're a f*cking heartless, anong klase kang tao ha??!..pagkatapos mo siyang gaguhin, umaalis ka? Umalis ka at sumama kay Sam, without knowing na kakamatay lang nung anak nyo? How dare you to do that?ha??...ni hindi ka nag isip, ang kapal ng mukha mo!!.." sambit nito na may halong galit at inis.
"Ano bang meron? Anong nangyari sa kaniya pagkatapos nyang lumayas at sumama kay dr~" hindi ko ito nagawang ituloy ng bigla siyang suminghal.
"ANG KAPAL MO!!..LUMAYAS AT SUMAMA SA KANIYA? GAGO KA PA RIN TALAGA EH NOH!!..PINALAYAS MO SIYA DIBA? INUTOS MO SA NANAY MO, KUMBAGA KASI! SUNOD SUNURAN KA SA NANAY MO!!..GUSTO MONG MALAMAN KUNG ANONG NANGYARI SA KANIYA HA?GUSTO MO??..NABALIW SIYA CADEN!!..UMIIYAK SIYA ARAW ARAW, NAGKUKULONG, NAGWAWALA, NASASAKTAN LAHAT!!??DEPRESSION,ANXIETY!!..YUNG TIPONG AWANG AWA KAMI NA NAKIKITA SYA KASI...IKAW BA NAMAN MAMATAYAN NG ANAK DIBA!" sambit pa nito ng bigla akong napatulala.
Hanggang sa tumunog ang cellphone ko..
Bahagya akong lumayo....
"Sir....si Anica nawawala" saad ni Manang na ikinanlaki ng mata ko.
Hindi ko nagawang magsalita at umalis ako ng walang paalam kay Yra.
Mabilis ang pagpapatakbo ko ng kotse, hanggang sa makarating ako sa bahay.
"Where's she" tanong ko.
"Sir...may kumuha po sa kaniyang babae kanina, nakabonet p~"..
"WHAT THE F*CK" asik ko saka mabilis na umatras.
Tinawagan ko si Thalia, pero hindi iyon natuloy ng may humarurot na kotse ang huminto sa harapan.
"THALIA!!..WHERE'S SHE!!" madiing salita ko.
"Si Anica?? Nasaan sya? Kukunin ko na ang anak ko" saad nito ng mangunot ang noo ko.
"W-what??..ibig sabihin hindi mo siya hawak??...pwes nasaan ang anak ko?" Tanong ko ng bigla nya akong asikan.
"Bakit mo siya hinahanap sa akin??..diba nandito siya?" sambit nito ng namanhid ang katawan ko.
"DAMN IT!!" pagmumura ko.
Sinong kumuha kay Anica.
TO BE CONTINUE
BINABASA MO ANG
MY ABUSIVE AND HEARTLESS HUSBAND
Romancemagagawa mo pabang mahalin ang taong tila ginawang impyerno ang buhay mo.
