Forget My Husband, I'll Go Make Money

Bölüm 61: Sıradan Bir Düğün Değil (9)

Aristine gizlice elini indirip ata dokunduğunda yüzü merakla doluydu.

Kısa ve pürüzsüz saçlarını ve altındaki deriyi hissedebiliyordu. Sıcak ve sağlam bir his veriyordu.

'Demek atlar böyle hissediyor.'

Kendi başına öğrendiği bir şey daha vardı.

"İlk defa ata biniyorum."

Ve kişisel olarak deneyimlediği bir şey daha.

"İlk kez bu adam benden başka birini taşıyor."

Tarkan bunu söylerken Aristine'in belini sımsıkı tuttu. Beli o kadar inceydi ki bu ona tuhaf hissettiriyordu. Ama onun düşmesine izin veremezdi.

"Sıkı tutun. Tehlikeli."

Aristine başını salladı ve kollarını Tarkan'ın beline doladı. Aristine kollarındaki bedenin kasıldığını hissettiğinde başını kaldırıp ona baktı.

"Ne?"

"Biraz geriye çekil."

"Sıkı durmamı söylediğini sanıyordum?"

"...Çok sıkı değil."

Tarkan aşağıya bakmamak için elinden geleni yaparak cevap verdi. Çünkü şu an aşağıya baktığı anda nasıl bir görüntü göreceğini tahmin etmek kolaydı.

Aristine'in gelinliği sade ve zarif bir tasarıma sahipti ancak göğüs bölgesi hâlâ oldukça açıktaydı.

Ancak görmese bile açıkça hissedebiliyordu.

Aristine atın üzerinde yan oturuyordu ve Tarkan'ı sımsıkı tutuyordu, dolayısıyla vücudu kaçınılmaz olarak ona değiyordu.

Tarkan onun yalnızca küçük ve ince olduğunu düşünüyordu, bu yüzden beklediğinden çok daha canlı olan bu duygu karşısında kaşlarını çattı.

Aristine onun hoşnutsuz ifadesine şaşırmıştı.

İlk kez ata bindiği için bir hata yapmış olabileceğini düşündü ve başını salladı.

"Peki."

Ve böylece doğrulup geri çekilmeye çalıştı ama...

'Ah...!'

Vücudu eyerin üzerinde sallandı ve kaydı.

Tarkan irkildi ve hızla onu belinden yakalayıp kollarına çekti.

Aristine refleks olarak ona sarıldı.

Tarkan, Aristine'in güvende olduğunu doğruladıktan sonra içini çekti.

'Cidden.'

Bu kadının yanında gardını bir an bile gevşetemedi.

Aristine yerden yüksekliğini ölçmek için başını uzattı ve Tarkan'a sordu:

"Düşersem canım acır, değil mi?"

"Büyük ihtimalle."

Acıya alışmıştı ama yine de hoşuna gitmiyordu.

"Böyle gidemez miyiz?"

Tarkan yanıt vermedi. Hâlâ kaşlarını çatıyordu, bu yüzden Aristine biraz somurtkan bir ruh haliyle onun yüzünü inceledi.

Tarkan hâlâ cevap vermedi, yüzüne bile bakmadı. Ancak belindeki tutuşu çok sıkıydı. Öyle ki Aristine adeta onun kollarına gömülmüştü.

Aristine gülümsedi ve ona yaslandı. Düşmesin diye sıkı sıkı tutuyordu onu.