" Dahlia!" tawag niya sa dalaga at sabay balikwas ng bangon. Nawawala kasi ito sa tabi niya.
Kanina lang ng magising siya dahil kailangan niyang magbanyo ay himbing itong natutulog. Ilang minuto niya itong tinitigan at hinaplos ang pisngi. Balak niyang hintayin itong magising para angkinin muli. Pero hindi niya akalain na yakapin niya ito ay mahimbing ulit siyang nakatulog.
" Dahlia!" tumayo na siya sa kama at hindi na nag abala na magdamit. Nagtuloy siya sa banyo pero wala ito doon.
Binalot ng kaba ang kanyang puso. Kung noon may panghihinayang. Ngayon ay takot na baka takbuhan siya nito.
Lumabas siya sa silid upang tingnan ito sa living room.
" Dahl-!"
" Alfie!" sigaw nito ng makita siyang lumabas ng hubot hubad.
" Oh, akala ko iniwan mo ako." nakahinga siya ng maluwag at saka ngumiti.
" Magbihis ka. Kakain na tayo." utos nito at inirapan siya.
" Good morning." bati niya at kinindatan ito.
" Go!" pagtataboy nito na sumulyap sa katawan niya. Pagkatapos ay tumalikod.
Malutong siyang napahalakhak dahil nahuli na ng kanyang mata ang pamumula nito ng pisngi.
Nagbihis lang siya ng damit at muling lumabas. Tumabi siya kay Dahlia sa dining area.
" Where have you been? tanong niya sa dalaga ng mapansin niyang naka tracksuit ito.
"Naglakad lang." maiksi nitong sagot.
" Bakit di mo ako ginising? Nasamahan sana kita." sabi niya na inabot ang french toast na ginawa nito.
" Salamat. Pero gusto kong maglakad mag isa."
"Nandito na ako Dahlia. Hindi mo na kailangan na mag isa."
Hindi ito sumagot at inirapan lang siya.
" Pinapasok mo na ako. Wala na akong planong lumabas." Seryoso niyang sabi.
" I will be the one to decide, Alfie. Hindi ikaw."
Kumunot ang kanyang noo sa sagot nito. Pinagmasdan niya ang mukha nito.
" Did you regret what happened last night?" tanong niya dito maya maya.
Sinulyapan lang siya ni Dahlia na hindi nagsalita.
" Still him, Dahlia?" Hindi niya itinago ang disgusto sa tinig.
Gusto niyang kalimutan na nito ang nakaraan. At magsimula ng bago.
"Hindi ko alam kung tama ba ang ginawa ko. I want to move on or I just want to feel how to be loved by a man again. Naguguluhan ako at pakiramdam ko kahit anong rason sa dalawa. I'm wrong! Hindi dapat nangyari ang kagabi. The guilt feeling I have resurfaced!" kumuyom ang kamao nito.
Hindi na nga nito naitago ang galit sa sarili.
" Handa akong pakasalan ka. Kahit ngayon din, Dahlia." Muli niyang alok sa dalaga.
" At sa palagay mo mawawala na ang guilt na nararamdaman ko?"
" Bakit kasi yan ang nararamdaman mo? Guilty ka kasi nasarapan ka? Kasi-"
" Oo! Noon at ngayon na guilty ako kasi nag enjoy ako. I wonder what that man thinks of me? I'm an easy woman? And for sure, iyan din ang iniisip mo sa akin ngayon!" sigaw nito at tumayo na.
" Hindi iyan ang nasa isip ko!Pero alam mo ang nararamdaman ko?"
Tumingin si Dahlia sa kanya ng ilang saglit. Binawi nito ang tingin, marahil sa naka rehistro sa kanyang mukha na nagdaramdam.
" Yes! You can make me feel scared and insecure, Dahlia. You have no idea what you can do to me!"
hindi niya napigilan ang sarili na sabihin ang nararamdaman." Alfie?!" nagtataka nitong tanong.
Tumayo siya at lumapit kay Dahlia. Hinawakan niya ang pulsuhan nito at hinila patayo. Saka niya ito niyakap ng buong higpit.
" Believe me, Dahlia. Everything I say is from my heart. I want to marry you. Kasi mahal kita at gusto kitang makasama. Believe me, please." nakasubsob sa balikat niyang pakiusap sa dalaga na naramdaman niya na hindi makahuma sa inasta niya.
" Alfie, bakit ako?" tanong nito maya maya ng nanatili siyang nakayakap.
" Hindi ko din alam. Basta ikaw ang gusto kong makita pag gigising ko sa umaga." iyon ang napatunayan niya kanina.
" Mahal kita kaya sana paniwalaan mo ako. Bigyan mo ako ng pagkakataon na iparamdam sa iyo kung gaano kita kamahal." Mas humigpit ang yakap niya sa dalaga. Hanggang marinig niya ang mahina nitong paghikbi.
" Why?" masuyo niyang pinahid ang luha nito.
" It's not you Alfie. It's me. Ang dami kong alinlangan."
" I'm sorry. Aalisin ko lahat ng alinlangan mo. Give me a chance okay?" muli niyang ikinulong ang mukha nito at banayad na hinalikan sa labi. At dahil patuloy itong umiyak, masuyo niyang hinalikan ang mga luha nito.
"Dumating ako sa punto ng buhay ko na kailangan na kailangan ko ang ganito Alfie. Ang mahalin at maramdaman ko na hindi ako nag iisa. Pero wala eh. Kaya sinanay ko ang sarili ko na ako lang. At hindi ako mag depend sa lalaki. Kung natatakot ka sa pwede kong iparamdam sa iyo. Ganun din ako! Natatakot akong sa pwede mong gawin sa akin." humihikbi nitong sabi na pilit pinipigilan ang umiyak.
Hinawakan niya sa balikat si Dahlia at bahagyang inilayo. Pinagmasdan niya ang mukha nito.
" God! May magbabago ba kung sasabihin ko?"
Nagtatalo ang kanyang kalooban. Alam niyang dahil pa din sa karanasan nito sa piling niya noon kaya ganito ang damdamin ni Dahlia pagdating sa lalaki." Believe me, Dahlia. I will not hurt you. Not intentionally at least." sa halip ay lumabas sa bibig niya.
Babawi siya at papawiin niya ang sakit na naranasan nito noon.
" Give yourself a chance to be happy and be loved. Andito ako, nangangako sa ngalan ng aking buong angkan na tapat akong magmamahal sa iyo." Tumaas ang kanyang kanang palad na parang nanunumpa.
" Hindi ganun kadali para sa akin, Alfie." nagpawala ito ng buntong hininga.
" I will give you time. Pero uulitin ko. Wala na akong plano na lumabas pa sa buhay mo, Dahlia. Pinapasok mo na ang alaga ko, and he finds his home inside you. And my heart is at peace every time I see you. And last night was the best sleep I had because you are in my arms. Sana, i recognize mo naman ang epekto ko sa puso mo. Dahil apektado ako sa iyo Dahlia. Noon, hanggang ngayon."
Maang itong nakatingin sa kanya marahil pinipilit i absorb ng isip ang kanyang sinabi. Bago pa man ito magtanong ay bumaba na ang kanyang mga labi at hinalikan niya si Dahlia ng banayad. Nang tumugon ito ay pinalalim niya ang halik hanggang humantong sila muli sa kama.
At the peak of his ecstasy, he again confesses how much he wants her to be by her side.
" I swear Dahlia. I'm not going to let you go again." palaisipan na nakatingin ito sa kanya pero hindi magawang magtanong dahil sinadya niyang isagad ang sarili.
Magkahinang ang kanilang mata habang sabay nilang inaabot ang rurok ng pagniniig.
A/N: Nahihirapan akong makapasok sa mga kwento na ginagawa ko. Pero, mukhang bumabalik na ang mga sumasapi sa aking habang nagsusulat.
Sana tuloy tuloy na. ✌️
BINABASA MO ANG
𝓗𝓸𝓻𝓷𝔂 𝓟𝓵𝓪𝔂𝓫𝓸𝔂: 𝓐𝓵𝓯𝓲𝓮 𝓢𝓸𝓵𝓮𝓻
RomanceAng dahilan ng kanyang pagiging playboy ay ang pag asa niyang muling makaniig ang babaeng nagdala sa kanya ng masarap na alala na iyon. He is looking forward to making love with her again. The beautiful stranger he spent a magical night during his c...