"ခါးပတ္ ကို ေသခ်ာပတ္ဦးေလကြာ...လာ ကိုကိုလုပ္ေပးမယ္"
"မထိနဲ႕...ရတယ္..၊ကြၽန္ေတာ့္ ဘာသာလုပ္မယ္..."
အမူးသမားေလး က သူ႕ လက္ေတြကိုပုတ္ထုတ္ပစ္ကာဆိုသည္။ ဒီကားထဲ ကို ေရာက္လာေအာင္ ေပြ႕ မေခၚ႐ုံတမယ္ သယ္လာ ေပးခဲ့ၿပီး အခုမွ ထိုင္ခုံ ခါးပတ္ ပတ္ေပးတာေလာက္ကို အကဲဆတ္ျပေနတာ...တကယ္ကို အသည္းယားဖြယ္...။
"ကေလး ရဲ႕ကားကိုမနက္မွ ဒီကဝန္ထမ္းတေယာက္ကိုပို႔ေပးဖို႔ ကိုကိုေျပာထားတယ္ ေနာ္...အခုက ကိုကို ပဲ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ အဆင္ေျပတယ္မွတ္လား..."
"ေျပတယ္...ေမာင္းေတာ့"
ေျပာၿပီး ထိုေကာင္ေလး က ေခါင္းမေထာင္နိုင္ေတာ့သလို ကားထိုင္ခုံ ရဲ႕ေနာက္မွီ ကို မွီရင္း ...မ်က္ဝန္းေတြ ကို ပိတ္ထားသည္။ ကားအတြင္း မွာ လင္းေနသည့္ မီးေရာင္ မွိန္ျပျပေလး က အမူးရွိန္ေၾကာင့္ ရဲေသြးလႊမ္းေနသည့္ ခ်ာတိတ္ ရဲ႕ပါးျပင္ေလးေတြ ႏူတ္ခမ္းေလးေတြ ကို ေသခ်ာစြာျမင္ရဖို႔အတြက္ လုံေလာက္သည္။
အခုေလးတင္ စကားေတြ အမ်ားႀကီးေျပာခဲ့ေပမယ့္ ဤအျဖစ္အပ်က္ ကို မယုံနိုင္သလို ခမ္းနား သူ႕ ေရွ႕က ျမင္ေနရသည့္ ပါးျပင္ေလး ဆီ လက္ျဖင့္ခပ္ဖြဖြ ေလး ကိုင္မိသည္။
ႏူးညံ့လွသည့္ ပါးျပင္ေလးရဲ႕အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ဒါဟာ အိပ္မက္မဟုတ္သလို...သူစိတ္ကူးယဥ္ေနတာလည္း မဟုတ္ ေၾကာင္း သူ႕စိတ္ကိုထပ္ၿပီး အသိ ေပးလိုက္မိျပန္ သည္။ ခ်ာတိတ္ သူ႕အနားကို တကယ္ျပန္ေရာက္လာခဲ့တာ...။
"ေမာင္းေလ ဗ်ာ၊ မေမာင္းဘဲနဲ႕ သူမ်ားမ်က္ႏွာ ကို မေနတတ္ေအာင္ ဘာလို႔ လိုက္ကိုင္ ေနတာလဲ"
"အဟြန္း..."
မွိတ္ထားသည့္ မ်က္ဝန္းေလးေတြ ကို ဖြင့္ၿပီး ခပ္စူးစူးအသံေလးျဖင့္ ေအာ္လိုက္တာေၾကာင့္ သူၿပဳံးလိုက္မိၿပီး...အဆုံးသတ္ အေနနဲ႕ စူေထာ္ေနသည့္ ႏူတ္ခမ္းေလးကို တစ္ခ်က္ဆြဲညွစ္ပစ္လိုက္ၿပီး ထိုေနရာမွ ေမာင္းထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
.......................................
................................................။
Coffee ဆိုင္ဖြင့္ရန္အတြက္ ဆိုင္ခန္း ေဆာက္ရန္ စတင္ ျပင္ဆင္ေနသည္ မွာ တစ္ပတ္ ေလာက္ရွိၿပီ ျဖစ္ရာ သူႏွင့္မင္းခမ္းနား ကေတာ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ မ်ိဳးစုံျဖင့္ အၿမဲလိုလို ဆုံျဖစ္ေနသည္။
YOU ARE READING
ခမ်းနားကမ္ဘာငယ်
Romanceအမုန်းတရားပြိုင်ရင်မင်း နိူင်ပြီး ချစ်ခြင်းတရားပြိုင်ရင်တော့ ကိုယ်ကအမြဲအရှုံးပေးပါ့မယ်.... #မင်းခမ်းနား#
