အိပ္ေနရင္း နဲ႕ ႏြေးေထြးစိုစြတ္လာသည့္ ႏူတ္ခမ္းေတြ ရဲ႕အထိအေတြ႕ က ႏူးညံ့ေနရာကေန ႐ုတ္တရက္ ၾကမ္းတမ္းလာၿပီး.... တစုံတေယာက္ က သည္းႀကီးမည္းႀကီးဝါးမ်ိဳေနသလိုပင္...။အခ်ိန္အနည္းငယ္ ၾကာျမင့္လာေတာ့ အသက္ရႈေတာင္မဝခ်င္... ။
ထို႔ေနာက္ မွာေတာ့ နမ္းရွိုက္ခံေနရသည့္ ႏူတ္ခမ္းေတြက ေခတၱ လြတ္လပ္ခြင့္ ရသြားၿပီး အသက္ ကို ခပ္ျပင္းျပင္းရႉ ကာ အေမာေျဖ မိေတာ့... ထပ္မံ စုပ္ယူခံလိုက္ရသည့္ လည္တိုင္ေလး ... ထိုမွတဆင့္ အနမ္းေတြ က တေျဖးေျဖး ေရွ႕ဆက္တိုးလာရာ ရင္ဘက္က ပြင့္ခ်ပ္ေလးေတြ ဆီ ေရာက္လာျပန္သည္...။
တခ်က္ တခ်က္ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ထိတယ္ဆို႐ုံေလး...ထိလွ်က္ လိုက္တာေၾကာင့္ အိပ္ေနရင္းက အသံထြက္ၿပီး ၿငီးျငဴ လိုက္မိသည္။
"အင္း၊ဟင္း..."
ခႏၶာကိုယ္ အႏွံ႕ အသာအယာ ထိေတြ႕ ကာ ပြတ္ဆြဲေနသည့္ လက္ေတြ ေၾကာင့္လည္း ခံစားမူ႕က ျမင့္တက္လာၿပီး အသက္ရႉသံခပ္ျပင္းျပင္း တို႔ျဖင့္ အိပ္ယာေပၚမွာ လူးလွိမ့္ေနမိသည္...။ ဒါ အိပ္မက္လား...အိပ္မက္ဆိုလွ်င္ေတာင္ ေရွ႕ဆက္တိုးခ်င္ေနမိသည့္ စိတ္တို႔ေၾကာင့္ သူ မနိူး ထ ခ်င္ေသး....။
ထို႔ေနာက္ မိမိ ရဲ႕တြင္းေလးထဲ သို႔ ထပ္မံက်ဴးေက်ာ္လာသည့္ လက္တို႔ႏွင့္ အတူ... ရင္းႏွီးေနသည့္ ကိုယ္သင္းနံ႕ ေၾကာင့္ သတိဝင္လိုက္မိသည္ႏွင့္ မ်က္ဝန္းတို႔ကို ပါ အလိုလို ဖြင့္လိုက္မိၿပီး...မိမိ အေပၚက လူကို အလန့္တၾကား တြန္းထုတ္ပစ္မိသည္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ...ခ်ာတိတ္ ကလည္း"
"ခင္ဗ်ား ဒီအခန္း ထဲကို ဘယ္လိုဝင္လာတာလဲ...ကြၽန္ေတာ္ တံခါးကို ေလာ့ခ်ထားတယ္ေလ..."
ထိုလူ က သူ ေမးေနတာကိုမေျဖဘဲ ဟြန္းကနဲ တခ်က္ရယ္ကာ... ဇြတ္အတင္းျပန္ဝင္ဖက္၏...။ မ်က္ႏွာႀကီး ကို လည္း မိမိ ဗိုက္နား တြင္ကပ္ထားကာ တဖ်က္ဖ်က္ လိုက္ နမ္းသည္ လက္ေတြ ကလည္း အၿငိမ္မေန.. ေနာက္ေက်ာဘက္ ဆီ လွ်ိုသြင္းကာ ဖြဖြ ပြတ္ဆြဲလာျပန္သည္ ။
ေနဘုန္းသစ္ အျမင္ကပ္ကပ္ ျဖင့္ ထိုလက္ေတြ ကို အားထည့္ကာ ပိတ္ရိုက္ပစ္ၿပီး...ဖက္ထားသည့္ ကိုယ္ႀကီး ကို ပါ အတင္း တြန္းလႊတ္ပစ္သည္။
YOU ARE READING
ခမ်းနားကမ္ဘာငယ်
Romanceအမုန်းတရားပြိုင်ရင်မင်း နိူင်ပြီး ချစ်ခြင်းတရားပြိုင်ရင်တော့ ကိုယ်ကအမြဲအရှုံးပေးပါ့မယ်.... #မင်းခမ်းနား#
