නෙත් මානේ | GL

12

"විදවීම නුඹයි
සැනසීම නුඹයි
මට ඉන්න හිතක්
නුඹ ලගයි
ඉරණම එහෙමයි
විසදුම නැහැමයි
හමුවීම නොවෙයි මේ බවේ

( මුලු කතාවම මේක අහගෙන කියවන්න )

******************

"දැන් ගෙදර යන්නෙ කොහොමද චූටි ?"

අපි හිටියේ ශ්‍රියානි එකේ කැෆේ ශොප් එකේ. බැක්ග්‍රව්න්ඩ් එකේ ප්ලේ උන සිංදුව දුක මික්ස් වෙලා හදවතටම දැනෙන්න ගත්තා..අපි පහට ආපු ගමන දැන් 7ටත් ලගයි. ඒත් අපි දෙන්නා මෙතන ජූස් බොනවා. මම කොහොමත් ගමන් බිමන් යන්නෙ රෑට නිසා පාන්දර වෙලා තිබ්බත් ගානක් නෑ. ඒත් අමා මැඩම්ට හුරු නෑ වගෙ. සැරින් සැරේ මං දිහා බල බල වෙලාව බලනවා

" මම ඩ්‍රයිවර්ට එන්න කිව්වා මැඩම් .දැන් එයි"

" ඩ්‍රයිවර් ? ඔයා එයාට කියන්නේ එහෙමද?"

" ඔව් මැඩම් ඇයි?"

" නෑ.. වැඩිහිටියෙක්නෙ.. ඔහොම කතා කරන්නේ අංකල් , මාමා කියලා කතා කරන්න පුලුවන් නෙ?"

අමා මැඩම් කිව්වත් වගෙ මට එහෙම කතා කරන්න පුලුවන් . ඒත් මම මිනිස්සුන්ට ගරු කරලා කතා කරලා පුරුද්දක් නෑ. මම හිනා උනෙ ඩ්‍රයිවර්ට විතරක් නෙවෙයි අත්තම්මා නැති උනාට පස්සෙ මාව බලාගත්ත ලීලාටත් මම නම කියලා කතා කරන්නේ කියලා මතක් වෙලා..

" එහෙම ඕනෙ නෑ මැඩම් .. මට එහෙම පුරුද්දක් නෑ..එයා ඩ්‍රයිවර් නම් එහෙම ඉන්න ඕනෙ.. අපි අතර බැදීම් නැත්තම් මොකටද ගරු සරුවක් . එයා කරන්නේ එයාගෙ ඩියුටිය මැඩම් . මම ඒක ගන්න කෙනා මිසක වෙන මොකුත් නෑ"

මම කිව්වේ මගෙ ෆලූඩා එකෙන් උගුරක් බීලා. මම ගත්තේ ෆලූඩා එකක්. අමා මැඩම් ගත්තේ ලයිම් ජූස් එකක්. එයා ඇබුල් වෙද්දී මම පැනි රසට ලෝබ කරා.. එහෙම බලද්දී එයාගෙයි මගෙයි තිබුනෙ ලොකු වෙනසක් . මම ආයෙමත් එයාගෙයි මගෙයි ජීවිත සංසන්දනය කරන්න පටන් ගත්තා ...

දන්නවද මගෙ තියෙන ලොකුම දුර්වලතාවය මම මිනිස්සු ආශ්‍රය කරද්දී එයාලගෙ හැමදේම මාත් එක්ක සංසන්දනය කරන එක. ගැලපීමක් නැති උනාම මම එයාලගෙන් ඈත් වෙනවා. ජානුයි මායි සමාන උනේ එකම මානසික මට්ටම නිසා. එහෙම බලද්දී අමා මැඩම්ගෙයි මගෙයි වෙනස්කම් ගොඩයි...