0542****: Başında bi' rüyaydı
0542****: Sahiden zor bir kadındı
0542****: Ara sıra kaçışlarıyla
0542****: Büyüleyen bakışlarıyla
0542****: Kim kazandı bu yarışı?
0542****: Şarkının bu kısmında aklıma sadece sen geliyorsun
0542****: Ama biz kaybetm...
Oy tuşuna basın diye yalvarmamı istiyorsanız eğer qkbxjwbsk çok doğru yoldasınız🙃
Bölüm sınırları: Oy:160 Yorum:260
Bölüm şarkısı: Kaan Boşnak-Bırakma Kendini
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❅❅❅
"Ay anne tam istediğim gibi!" Yengemin mutfaktan gelen sevinç dolu sesi ile abimin güldüğünü fark etsem de suçlu bir çocuk gibi koltukta oturmaya devam ettim.
Abime Miray ile birlikte Levent'in okuldan arkadaşım olduğunu ve yengemin aşerdiğini duyunca yardım ettiğini söylediğimizde bakışları yumuşamıştı. Daha sonraysa yengem için karpuz aldığından dolayı "Bize gel bir yemek yiyelim tanışalım madem." isimli bir şiir okumuş fakat ben bu şiiri hiç sevmesem bile Levent üstündeki baskı ile kabul etmişti.
Yemin ediyorum benim canım çekse ve bana almış olsa bu kadar iyi davranmazdı. Yengem acaba abime büyü felan mı yaptı ya?
"Ee ne olmak istiyorsun bakalım?" Abim Levent'e döndüğünde içeriye giren yengem elindeki karpuz tabağı ile yanıma oturup bana doğru eğildi. "Yakışıklı çocukmuş ha."
Ben fısıldayarak dediği şey yüzünden utanırken yengem gülüp tabağı bizim ortamıza bıraktı.
"İnşaAllah doktor olmak istiyorum." Kaşlarım şaşkınlıkla havalandığında Levent'in bu konudaki isteği heyecanından belli oluyordu.
"İnşaAllah olursun o zaman." Abime gülümsediğinde cidden bir çocuğu andırıyordu.
Annem içeriye iki tabak ile girdiğinde gülümseyerek abimlerin önüne bir tabak koyup küçük tabağı da kendine alarak tekli koltuğa geçti. "Sağolun efendim. Zahmet verdim size de."
Yengem tekrar bana doğru eğilip "Saygılı da..." diyince yutkunamadım bir an.
"Yenge sus duyacak." Yengem gülüp dudaklarını birbirine bastırarak çekildiğinde annem tüm içtenliğiyle "Ay yok evladım. Ne zahmeti? Hasna'nın arkadaşı diyince şaşırdık. Hasna normalde erkek sineklerden bile kaçar da." dediğinde ters ters anneme bakmaya başladım.
Levent'in gülüşünü duyunca bu sefer olabilecekmiş gibi daha da çok çattım kaşlarımı. "Biliyorum efendim." Abartmasanız mı ya?
"Aynı yarışmadayız diye konuşuyoruz sadece."
Neden kırgın gibi hissediyorum bilmiyorum ama içimde bir boşluk varmış gibi hissetmeye başladım.
"Anladım oğlum." Annemin cevabı ile abim boğazını temizleyerek "E böyle mi tanıştınız yani?" diyince aklıma camiiye giderken arkadaşları ile geldiği an gelmişti en eski.
