Po skończniu będzie korekta.
Lilith jest niechcianą córką w ich domu Hailie jest tą *lepszą* córeczką mamusi.
w mojej wersji zaczynamy od momętu dniu albo kilku przed *wypadkiem*.
Pierwsze rozdziały pisałam jak była w czwartej klasie. Błagam o wyb...
Ważne info na dole. I ps przepraszam że początek jest taki gówniany...
Pov: 6 dni później
Pov: Shane
Zastanawiałem się cały czas o co chodzi Lil. Cały czas unikała każdego. Kiedy wymijałem ją na korytażu, zawsze była nie naturalnie blada. Martwiło mnie to. A kiedy przychodziłem wieczorem do jej pokoju, nie było jej tam.
Szłem do swojego pokoju, nagle zauważyłem Lil właśnie gdzieś szła. Kiedy chciała mnie wyminąć złapałem ją za nadgarstek.
-Czego chcesz?- Sykneła.
Spojrzała na mnie a ja na nią. Jej tważ była jak białą dopiero namalowana ściana... jej wzrok był martwy.
-Coś ty ze sobą zrobiła...- Szepnąłem.
Lil tylko przewróciła oczami.
-Shane puść mnie!- Krzyknęła.
Wyrwała swój nadgarstek z mojej ręki. Chciała iść dalej ale ja ją unieruchomiłem. Łatwiej mówiąc przyszpileiłem do podłogi.
-Mówiłam Puść!- Warknęła.
Wyjąłem telefon i napisałem do Will*a by mi pomógł.
Po chwili przyszedł i on, Tylko że z Vincem.
-Co tu się dzieje.- Zapytał spokojnie Vince.
Spojrzałem na nich zmartwiony. A po chwili przeniosłem wzrok na Lil.
Vince podszedł do niej I kucną. Złapał ją za żuchwę i zmusił by na niego spojrzała.
-Na Lorda...- Mrukną cicho.
Przyglądał się Lil czasem obracając jej tważ.
-Drogę dziecko. Co ty ze sobą zrobiłaś.- Powiedział.
Niby spokojnie ale znam go na tyle by wiedzieć że się tym przeją...
-Nic mi nie jest! Shane! ZŁAŹ że mnie!- Krzykneła wkurwiona.
-Lilith jesteś białą jak ściana!- Krzykną Will.
Lil westchneła a Vincent ją puścił. Vince spojrzał na mnie.
-Puść ją i zaprowaź do mojego gabinetu.- Powiedział po czym wstał i poszedł w stronę skrzydła pracowniczego.
Puściłem ją i przeżuciłem sobie przez ramię.
-JA PIERODE SHANE PUŚĆ MIE UMIEM CHODZIĆ!- Krzyknęła szamocząc się.
Coś tam pierdoliła ale jej nie słuchałem... Gdy weszliśmy do gabinetu Vinca puszadziłem ją na kanapie przed Vincem.
- Wyjdziecie.- Rozkazał. Nie chciałem się kłucić więc poprostu wyszłem.
Nie wiedziałem co się działo tam ale trwało to strasznie długo. Wyszłem z pokoju. Zobaczyłem Vinca który niusł Lil do jej pokoju. Spała. Podbiegłem do nich i przechwyciłem Lil od Vinca.
Pov:Lilith
Obudził mnie dzwoniący telefon. Podpierając się wstałam I sięgnęłam po telefon. Odbieram.
-Halo?- Mówię zaspana.
-Mamy go.- słyszę.
-Już jadę. Wiecie co robić.- Mówię tym razem poważnie.
W odpowiedzi słyszę "tak jest,, niemal natychmiastowo wstaję I idę do garderoby. Wybrałam czarny garnitur z ciemno czerwoną koszulą. Ciemno czerwony krawat i matowe ciemno czerwone szpilki na dużym i cienkim obcasie. Włosy związałam w wysokiego z objętością kucyka. Wysunęłam z przodu dwa długie pasemka mojej grzywki. Założyłam jeszcze pierścionki na pacne beż kciuka, które po ściśnięciu dłoni w pięść formowały się w kastet. Chwyciłam za swoją czarną torbę treningową gdzie miałam schowanie różnego rodzaju bronie do tortur.
Zbierałam po schodach nie zważając na to że Shane, Will, Tony i Dylan mnie gonią. Hailie pewnie znowu czyta. Hi hi. Ja pierdole! Lilith skup się!
Moje cudeńko zostawiłam przed bramą domem Monetów. Wybiegłam z tego przeklęrego domu z chukiem i przeskoczyłam nad bramą. Wsiadłam na moje cudienieczko i pojechałam.
Jechałam chyba łamiąc wszystkie przepisy jakie istniały, ale gówno mnie to obchodzi.
Po kilku minutach dojechałam na miejsce. To był budynek jeden z popularnych tam firm. Weszłam do środka I popędziłam do windy. Odkryłam specjalny przycisk i go kliknęłam. Winda zaczęła jechać w dół. Gdy dotarłam na sekretne piętro poszłam szarym jak z piwnicy korutażem prosto.
Po chwili byłam przed pokojem numer 100. Otwożyłam żelazne drzwi I weszłam do środka. Uśmiechnęłam się jak psychopatka.
-Czy mnie wzrok nie myli?- Zapytałam sarkastycznie. -Oto przedemną siedzi mój ukochany nie długo teść.- Zadrwiłam.
Siedział na metalowym krześle przywiązany łańcuchem. Ściany pokoju były zrobione z betonu a podłoga z kamienia. Za nim była gablotka z truciznami i strzykawkami i inne duperele. Cały pokój oświetły małe lampki na suficie.
-Żądam Ci pytanie. Jeśli skłamiesz to przekonasz się co mam w torbie. Jeśli powiesz prawdę może cię uwolnię.- Powiedziałam surowo.
Kłamałam. Poprostu zapewnie mu szybką śmierć, jeśli nie będzie blefował. Uśmiechnęłam się niczym sam Szatan.
-Czas zacząć zabawę!
Hej mam drugi fanfik RM i nie wiem czy chcecie bym go wstawiła. Nazywa się Liliana Monet
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
