Uyandiğimda bilmediğim bir yerdeydim.
Peki şaşırdık mi.
NOOO.
"Günaydin!"diyen seste maalesef o orospu çoçuğuna aitti.
"Nasılsın?"dedim, oysa durdu bir kaç saniye ardından."iyiyim.."dedi. Şaşkın bir ifadeyle."Ee nereye gidiyor o kadar bela allahın belası!"dediğimde gülmeye başladı bense gözlerimi devirdim.
"Çok komiksin kızım."diyerek oturduğu sandalyeden ayağa kalktı ve tam önüme gelip saçimin bir tutamına dokunduğunda elini hızlıca ittim ve."ne istiyosun benden!?"dedim.
"İstediğim sadece para."dedi.
"Ben ne-"
"Seni satacağımı söylediğimi hatırlıyordum!"dedi. Ben öylece kalakalmişken.
Ben ona alık alık bakarken o odadan çıkmıştı. Öylece kaldım.
( Yazarın anlatımıyla- Diğerleri )
"Ya madem böyle bişey vardı! Bize neden söylemiyosun!"dedi yiğit. Eslem ise kendini suçluyodu, alaz."yapma yiğit abi oda tam olarak bilmiyodu."dedi ve eslemin önüne geçerek onu korudu.
"Alaz haklı! Oda napacağını bilememiş!"dedi inci. Yiğit sakinleşmek istercesine incinin gözlerine baktı. İhtiyacı vardı o inci gözlere..
"Bulmaya çalışıyoruz siz sadece sakin kalın!"dedi evren, derin bir araştırma içerisindelerdi fakat olmuyordu, hiçbir iz bulunmuyordu.
Bu sefer işini garantiye almıştı orospu çoçuğu.
( Alisa Aktaş )
Bacaklarımı karnıma doğru çekip, ellerimi kendime sarmıştı.
Allahım yalvarırım beni bulsunlar.
Allahım yalvarırım çok geç kalmasınlar.
Odanım kapısı açıldı. Onu gördüm, sendeleyerek bana doğru yürümeye başladı."senin yüzünden!"deyip birden saçımı kavradı ve beni yataktan yere fırlattı, yüz üstü düşmemek için ellerimi yere bastırmıştım saçımdan tutup ona bakmamı sağladı bakışlarımız kesiştı ve."Senin yüzünden!"deyip yüzüme bir tokat attı, ikinci tokat sonra tekrar saçımı çekti karnıma binlerce yumruk geçirdi. En son gördüğüm onun sarhoş yüzü oldu..
( Alaz Aktaş )
"Yeter artık! Bu adam neden süreklı bizimle uğraşıyor!"dedim, kimse boşu boşuna birine bu şekilde düşman olmazdı.
Herkes sustu..hepsi sustular.
"Konuşsanıza Anne!,Aylis Abla!,Mirza Abi! Birşey desenize artık!"demediler sadece sustular..
Bana hep yalan söylediler. Yada aynen bu şekilde sustular."Bunun ne önemi va-"Hah bide aynen bu şekilde beni geçiştirdiler.
"Anne.."dedim ve annemin önünde eğildim dizlerinin üzeribdeki ellerini kavradiğim sırada içime anlamsız bir acı doldu, çok acıdı."Yalvarırım artık benden birşeyleri saklamayın.."dedim.
Annemin gözleri dolmuştu. Gözünden bir damla yaş aktı, elimle uzanıp sildim onun göz yaşlarını bekledim konuşsun istedim."Anne! Konuş! Nolur konuş! Lütfen.."dedim sesim beklediğimdende çaresiz ve yorgun çıkmıştı."O adam.."dedi sonunda annem dikkatle onu dinlemeye başladım."senin öldü olarak bildiğin.." deyip sustu.
Kelimenin devamını anlamıştım.
O adam öldü bildiğim babamdı..
"Kahretsin!"dedim ve ayağa kalktım."hepsiniz biliyordunuz değil mi?"dedim hepsi sustu, canım daha çok yandı. Sessizce ordan uzaklaştim ve balkona çıktım, nefes alamadiğimi hissetim. Bir süre sonra gözümden bir damla yaş süzüldü ve onun sesini duydum."alaz.."diyerek içeri girdi baktım ona gördü beni. Yorgunluğumu ve acımı. Kollarını boynuma doladı beni kendine çelktı. Başım onun omzuna düşerken ellerim belini sardı."geçecek.."diyerek saçlarımı okşadı."herşey bir gün geçecek"dedi.
