သံယောဇဉ်နဲ့ချည်နှောင်တဲ့ချစ်ခြင်း
အပိုင်း ၂၉
"မင်းတို့ကွာ"
"ငမြတ်ငါပြောသလိုပဲ သွားလိုက်ပါ"
"အေးဒါဆိုလဲ မင်းတို့ထိုင်နေခဲ့အုန်း ငါနောက်က တန္လ်ာဆီ သွားလိုက်အုန်းမယ်" မြတ်နိုးမောင် တစ်ယောက် လင်းလက်သောအား။ပြောခဲ့ပြီး။ဧည့်ခန်းကနေ မီးဖိုချောင်ဆီသို့ လျှောက်လာခဲ့တော့သည်။
'ဒီအချိန်ဆို ဒေါ်မိုးလဲ ဘုရားဝတ်တက်နေရောပေါ့ငါ့ဟာ ငါပဲ စက်ရုံကိုဖုန်းဆက်ပြီးတော့ဇော်ဇော်ကို မေးလိုက်တာပဲ ကောင်းပါတယ်လေး' မြတ်နိုးမောင်လဲ။ဘောင်ဘီအိတ်ကပ်ထဲက။ဟန်ဖုန်းလေးကိုထုပ်ပြီး နံပါတ်တစ်ချို့ကို နိတ်ကာ။ဖုန်းဆက်လိုက်တော့သည်။
"ဂလင်း~ဂလင်း~ဂလင်း~ဂလင်း~!"
စက်ရုံထဲရှိတစ်ချို့အလုပ်သမားတွေလဲ။အိပ်ပျော်နေချိန်။တစ်ချို့တွေကျတော့လဲ။ရေချိုးရင်းအဝတ်တွေလျှော်နေကျတုန်းပဲရှိသေသည်မို့။ဇော်ဇော်လဲအပါဝင်။စက်ရုံရဲ့အနောက်ဘက်ကအုတ်ကန်ကြီးဘေးတွင်လျှော်ဖွတ် ရေချိုးနေလေသည်။
"ဟေ့ယောင်ဇော်ဇော် ဖုန်းသံကြားသလိုပဲနော်" အုပ်စုလိုက်ရေချိုးနေရင်းနဲ့။ကောင်လေးတစ်ယောက်က။ပြောလိုက်လေတော့။ဇော်ဇော် ပုဆိုးရေညစ်ရင်း
"မင်းနားကလဲ တော်တော်ပါးတယ်နော် ဒီလောက်အဝေးကြီး ဖုန်းသံဘယ်လိုလုပ်ကြားနိုင်မှာလဲ နောက်ပြီး ဘယ္သူမွလဲ ခေါ်မဲ့သူမရှိဘူး ဒီနေ့အတွက်ပေါ့"
"အေ့လေကွာငါလဲ မျကားမိပါဘူး"
"ပြောလိုက် ဟေ့ယောင် ဒီကောင်ပဲ ကြားနေတာ"
"အေးပါ အေးပါ မလာဘူးဆိုလဲ မလာဘူးပေါ့ ငါက ကြားမိတာကိုပြောတာငါ့စိတ္ကပဲ ထင်နေတာနေမှာပါ"
ကောင်လေးကလဲရေချိုးလို့ပြီးသည်နှင့်။နှစ်ယောက်တစ်ယောက်မို့ဇွတ်ငြင်းမနေတော့ပဲ။သူလျှော်ထားသည့်အဝတ်တွေနဲ့။သူ့ဆပ်ပြာခြင်းအားယူပြီး။အုတ်ကန်ဘေးကနေ ထွက်လာခဲ့တော့သည်။
"ကောက်သွားပြီးလား မသိဘူး"
"လွတ်ထားလိုက်ငါပြီးလို့ တက်တော့မယ် ဇော်ဇော်"
YOU ARE READING
သံေယာဇဥ္နဲ႔ခ်ည္ေနွာင္တဲ႔ခ်စ္ျခင္း
Non-Fictionဇာတ္လမ္းပါအေျကာင္းအရာနဲ႔ဇာတ္ေကာင္နံမည္အားလံုးက။စာေရးသူရဲ႔အေတြးစိတ္ကူးရင္သက္သက္ပါပဲေနာ္။
