သံေယာဇဥ္နဲ႔ခ်ည္ေနွာင္တဲ႔ခ်စ္ျခင္း

အပိုင္း(၄၅)

သံယောဇဉ်နဲ့ချည်နှောင်တဲ့ချစ်ခြင်း

အပိုင်း ၄၅

အောင်မင်းသန့်လည်း။သူ့လက်လေးနဲ့။မသိမသာ။မယားတဲ့နဖူးလေးကိုကုတ်ပြီး။နေသူရိန်သစ်အား။ကြည့်ပြီးမျက်နှာရိပ်မျက်နှာကဲပြကာ။ခေါင်းငုတ်လာဖို့ခေါ်လိုက်လေတော့သည်။

"ဘာလဲ"
သူရိန်လည်း။မျက်စိမျက်နှာပျက်နေတဲ့။ဘဲကွဲမလေးကြောင့်။အနားသို့ကပ်ပြီး။တိုးတိုးလေးမေးလိုက်လေတော့သည်။

"ကျွန်တော် ရှူးပေါက်ချင်လို့"

"သွားလေး ဟို့နောက်ထဲမှာ အိမ်သာရှိတယ်"

"ဘိုးတော်ကလဲကျွန်တော်က ဒီအိမ္ကိုအခုမွ ရောက်ဘူးတာလေးဗျာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီးသွားတက်မှာလဲဗျ!" အောင်မင်းသန့်လည်း။ဘေးကလူကိုတွန်းလွတ်ပြီးတော့။လူဆိုးလေးပုံစံဖမ်းလိုက်လေတော့သည်။

"မင်း!" သူရိန်လည်း။သူငယ်ချင်းတွေရှေ့မှာမို့။ရှက်ရမ်းယမ်းကာ။အောင်မင်းသန့်သား။မျက်လုံးပြူးဖြစ်အော်ပစ်လိုက်တော့သည်။'တစိတ်ရှိ လူကို ဘိုးတော် ဘိုးတော်နဲ့နရင်းထတီလိုက်ရ ဟုတ်ပေရှိအုန်းမယ်'။

"ကိုသူရိန် မအော်ပါနဲ့ သူပြောတာလဲ ဟုတ္သားပဲ ကျုပ်လိုက်ပို့ပေးလိုက်မယ်" ညီညီလည်း။သူရိန်အော်လိုက်လို့။မျက်နှာပုတ်သိုးသွားတဲ့။အောင်မင်းသန့်အားကြည့်ပြီး။သူရိန့်အားပြောလိုက်လေသည်။

'ရက်စ်'။
အောင်မင်းသန့်လည်း။ညီညီကလိုက်ပို့မယ်ဆိုတော့။စိတ်ထဲကြိတ်ပြီးပျော်နေလေတော့သည်။'ကျွန်တော့်အချစ်ရေ ကံကောင်းစေဖို့ ကိုညီ ကူညီမှဖြစ်မှာမို့ပါ'။

"သွေးကဘာလို့လိုက္ပို့ရမွာလဲ သူ့လင်လိုက်ပိုပါလေစေ"
မြတ်နိုးမောင်လည်း။ညီညီနဲ့အတူ လှေခါးပေါ်ကဆင်းလာထဲက။ညီညီဘာလုပ်နေလဲဆိုတာတွေကို။အစအဆုံးလိုက်ကြည့်နေတဲ့။ဘဲကွဲမကြောင့်။ညီညီအားစိတ်မချကာ။ပြောလိုက်လေတော့သည်။

'ဟွန့်ဘဲကြီးကလဲ စိတ်ပုတ်ချက်!'
အောင်မင်းသန့်လည်း။မြတ်နိုးမောင်အားကြည့်ကာ။နှာခေါင်းရံှု့ရင်း။စိတ်ထဲကနေပြောလိုက်လေတော့သည်။