အပိုင္း (၃၁)

41 2 0
                                    

(သံယောဇဉ်နဲ့ခြည်နှောင်တဲ့ချစ်ခြင်း)

"ဟင်သူဌေးလေး"

ဇော်ဇော်တစ်ယောက်။သူဌေးမသိအောင်အိမ်လာမှပဲ။တည့်တည့်တိုးရသည်အဖြစ်မို့။နဖူးပေါ်ကချေွးများစက်များစို့လာတော့လေသည်။

'သူဌေးလေးကလဲအလုပ်ရော လုပ်အားသေးရဲ့လားမသိအချိန်ပြည့် အိမ်အိမ်နဲ့ အိမ်ကိုဆက်သမျှဖုန်း သူပဲဒိုင်ခံဖြေနေလို့ညီညီနဲ့လဲအရေးကြီး ကိစ္စစကားတွေတောင်ပြောလို့မရသလို လူချင်းကလဲ မတွေ့ရနဲ့အရင်က ဘာမှမဖြစ်ပေမဲ့လို့ အခုတော့'။

"ကဲ ဆိုစမ်းပါအုန်း အခုရော ဘာကိစ္စရှိလို့ အိမ္လာတာလဲ" မြတ်နိုးမောင်လဲ။အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာပြီး။ဒီရက်ပိုင်းထဲဖုန်းတွေခနခနဆက်နေတဲ့။ဇော်ဇော်ကြောင့် သူ့မှာလဲအလုပ်ပင် စိတ်ဖြောက်ဖြောက်နဲ့ကိုမလုပ်ရပေ။'ဆောင်းချယ်ရီ အတြက္လာတာမွ ဟုတ်ရဲ့လား ဇော်ဇော်'။

"ကျွန်တော် ပွင့်ပွင့်လင်လင်ပဲ ပြောတော့မယ် သူဌေးလေးရာ"

"အေးပြော"

မြတ်နိုးမောင်လဲ။ဇော်ဇော်ပြောမည့်စကားကို အာရုံစိုက် နားထောင်ဖို့အတွက်။ခန္ဓာကိုယ်အား မတ်မတ်ရပ်ပြီး လက္ကေလးအား ပိုက်ထားလိုက်လေသည်။'မင်းပြောမဲ့ စကားတွေက ငါမကြားချင်ဆုံး စကားတွေများ ဖြစ်နေမလား ဇော်ဇော်'။

"ရွာက ဆောင်းရဲ့မိဘတွေနဲ့ ညီညီရဲ့ ဘဘုန်းကြီးက ညီညီတို့ ဘယ်နေ့လောက် ပြန်လာမလဲလို့ ခန ခန စာတိုက္ကေန စာပို့လာပေးနေလို့ ဆောင်းလဲ အကြပ်ရိုက်နေတာနဲ့ ညီညီကို လာတိုင်ပင်ကြည့်တာပါ

သူဌေးလေးပြီးတော့ ဆောင်းကလဲ ညီညီနဲ့ တွေ့ပြီး စကားပြောချင်လို့တဲ့ ရှေ့အပတ်ထဲမှာလဲ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ တောင်းရန်းချင် မင်္ဂလာကိစ္စကလဲ ရှိနေသေးတော့ရွာက လူကြီးမိဘတွေက  ဒီတစ်ရက် နှစ်ရက်အတွင် သတိုးသားလောင်းနဲ့သတိုးသမီးလောင်းကိုရွာမှာပဲ

ရှိနေစေချင်တာတဲ့ ဖြစ်နိုင်ရင် အမြန်ဆုံး ရွာပြန်လာကျဖို့ စာထဲမွာ ထည့်ရေးထားပါတယ် သူဌေးလေး  အဲ့တာကြောင့် ကျွန်တော်လဲ ညီညီကို လာပြောပြတာပါ မေန့က ဖုန်းဆက်သေးတယ် သူနဲ့ မတွေ့လို့ပါ"

သံေယာဇဥ္နဲ႔ခ်ည္ေနွာင္တဲ႔ခ်စ္ျခင္းWhere stories live. Discover now