သံယောဇဉ်နဲ့ချည်နှောင်တဲ့ချစ်ခြင်း
ဇာတ်သိမ်းပိုင်း ၁
"ဟက်!ဘာလဲ"
"နားတယ္ကြမင်းအသားအဟုတ်တိုင်း"
လင်းလက်လည်း။သူ့လည်တိုင်အားစုတ်ယူကာ။အမှတ်ပေးလိုက်တဲ့။လူကြောင့်မျက်စောင်းထိုးကာ။ပြောလိုက်လေသည်။
"ငါက ခ်စ္လို့ပါကြာမင်းကလဲ ဥုံဖွ ဥုံဖွ"
"ဟွန့်ဖယ်ပေါ့ ငါသွားအိပ်တော့မယ်"
"ငါလဲ လိုက္လာလို့ရလား မိန်းမ~"
"မင်းသဘောငါအိပ်ပျော်သွားရင်တော့ လာမနိုးနဲ့နော်ဘုတ်!"
လင်းလက်လည်း။ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့။အိပ်ခန်းတံခါးပေါက်နားသို့ရောက်တော့။အထဲကိုတန်မဝင်ပဲ။သူဝတ်ထားသည့်။ညဝတ်အိပ်အကျီၤလေးအားဆွဲချွတ်လိုက်ကာ။ဆိုဖာပေါ်သို့ပစ်တင်လိုက်လေသည်။
ဓနလည်း။အကျီချွတ်ပြီးတာတောင်။အထဲမဝင်သေးပဲ။အပေါက်ဝတွင်မတ်တက်ရပ်ကာ။ဗလာကျင်းဖြစ်နေတဲ့။သူ၏အပေါ်ပိုင်အားသွယ်စင်းနေတဲ့။လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့။ပွတ်သပ်ရင်းသူ့အားနှုတ်ခမ်းလေးကိုလျှာနဲ့သပ်ကာ။မျက်စိမိတ်ပြသွားသူကြောင့်။
"မိန်းမ~မင်းဘာသဘောလဲ!"
"သိချင် အခန်းထဲဝင်ခဲ့လေး"
"မင်းငါ့ကို မစနဲ့နော်!"
"စတာလား အတည်လား သိချင်ရင် ဝင်ခဲ့လို့"
"ဟာမိန်းမ!"
ဓနလည်း။အခန်းထဲက။လူကခေါ်ပဲခေါ်နေတာကြောင့်။ဧည့်ခန်းကတီဗီကြီးပိတ်ပြီး။အခန်းထဲသို့ဇွတ်ပြေးဝင်သွားလိုက်တော့။ကုတင်ပေါ်မှာဒီတိုင်ထိုင်ပြီး။သူ့အလာကိုစောင့်နေသူအား။တစ်ခါးမှမမြင်ဖူးတဲ့မြင်ကွင်းမိျုးနဲ့တွေ့လိုက်ရတာကြောင့်။အံသြမျှင်သပ်သွားတော့လေသည်။
"အဟွန့်!"
လင်းလက်လည်း။အခန်းထဲတွင်။ညမီးအိမ်မှိန်မှိန်လေးသာထွန်းထားပြီး။ကုတင်ပေါ်တွင်ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့။လှလှလေးထိုင်ကာ။ဓနမော်ကွန်းအားစောင့်နေရာက။ဟိုကသူ့အားမြင်သွားပြီး။
ကျောက်ရုပ်လေးလိုရပ်သွားတာကြောင့်။လက်ကလေးနဲ့ပါစပ်လေးပိတ်ကာ။ဟွန်းခနဲ့ရယ်လိုက်လေတော့သည်။
YOU ARE READING
သံေယာဇဥ္နဲ႔ခ်ည္ေနွာင္တဲ႔ခ်စ္ျခင္း
Non-Fictionဇာတ္လမ္းပါအေျကာင္းအရာနဲ႔ဇာတ္ေကာင္နံမည္အားလံုးက။စာေရးသူရဲ႔အေတြးစိတ္ကူးရင္သက္သက္ပါပဲေနာ္။
