သံယောဇဉ်နဲ့ချည်နှောင်တဲ့ချစ်ခြင်း
အပိုင်း ၄၃
"အား!ဓန!မင်း"
လင်းလက်လည်း။ပြောပြောဆိုဆိုဘောင်းဘီဆွဲချွတ်လိုက်တဲ့။ဓနကြောင့်။လက်ဝါးနှစ်ဖက်ဖြစ်။သူ့မျက်နှာအား။အုတ်မိုးလိုက်ကာ။ငယ်သံပါအောင်အော်ချလိုက်တော့လေသည်။
"မင်းဘာလို့အော်နေတာလဲ ငါလဲမင်းကို ဘာမှမလုပ်ရသေးပဲနဲ့"
ဓနလည်း။လင်းလက်ရဲ့လက်နှစ်အားဆွဲဖယ်ကာ။ဘေးသို့ချလိုက်ပြီး။သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြစ်ဆုတ်ကိုင်ထားရင်နဲ့။ဆိုလိုက်တော့။
"မင်းဘာဖြစ်လို့ ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်တာလဲ ငါ့လက်လွတ်"
"မလြတ္ဘူးအဲ့လက်ကို ခိုင်းစရာရှိတယ်"
"ဓန မင်းနော် ငါ့ကို အနိုင်မကျင့်နဲ့ပေါ့"
လင်းလက်လည်း။သူ့လက်အားဘာအကာအကွယ်မှမရှိတဲ့။ဓနရဲ့ညီလေးပေါ်ရောက်သွားတာကြောင့်။အပေါ်ကအုတ်မိုးထားတဲ့။ဓနအားမျက်နှာငယ်လေးဖြစ်ပြောလိုက်လေသည်။
"ခ်စ္တာပါ အနိုင်ကျင့်တာမဟုတ်ဘူူး"
"ငါအဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူးလို့"
"လက်နဲ့လုပ်ပေးရတာကို အချိန်တွေ အခါတွေ စောင့်နေဖို့ လိုသေးလို့လားကွာပြွတ်စ်~ပြွတ်စ်~" ဓနလည်း။လင်းလက်အားပြောရင်နဲ့။နှုတ်ခမ်းလေးကိုအနမ်းပေးပြီး။
လင်းလက်ရဲ့အကျီၤကြယ်သီးလေးတွေအား။တစ်လုံးချင်းဖြုတ်လိုက်ကာ။လည်ပင်းလေးကနေတစ်ဆင့်။ညှက်ရိုးလေးတွေကနေ။တစ်ဆင့်ချင်းတစ်ဆင့်။အောက်အထိနမ်းလာခဲ့တော့လေသည်။
"အားဓနမလုပ်နဲ့လို့~"
လင်းလက်လည်း။သူ့အားတစ်ဆင့်ချင်းတောက်လျှောက်နမ်းသွားလိုက်တာ။ဗိုက်ချပ်ချပ်ဆီဆက်နားလည်းရောက်တော့။သူ့ရဲ့ပိုးသားညဝတ်ဘောင်းဘီလေးအား။ချွတ်ဖို့ပြင်နေတဲ့။ဓနရဲ့လက်တွေကြောင့်။အချိန်မီလှမ်းတားလိုက်လေသည်။
"လုပ်ချင်တယ်ပြွတ်စ်!" ဓနလည်း။လင်းလက်အားပြောပြီး။ချက်ကလေးအား။စုတ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်လေသည်။'မင်းတာလို့ ရမွာ မဟုတ္ဘူး လင်းလက် ငါစောင့်ခဲ့ရတာနဲ့ တန်အောင်တော့ အရယူထားမွ ဖြစ်မယ်လေး ဒီနေ့နဲ့ မနက်ဖြန်က တူချင်မှ တူမွာ'။
YOU ARE READING
သံေယာဇဥ္နဲ႔ခ်ည္ေနွာင္တဲ႔ခ်စ္ျခင္း
Non-Fictionဇာတ္လမ္းပါအေျကာင္းအရာနဲ႔ဇာတ္ေကာင္နံမည္အားလံုးက။စာေရးသူရဲ႔အေတြးစိတ္ကူးရင္သက္သက္ပါပဲေနာ္။
