သံေယာဇဥ္နဲ႔ခ်ည္ေနွာင္တဲ႔ခ်စ္ျခင္း

အပိုင္း (၃၅)

(သံယောဇဉ်နဲ့ချည်နှောင်တဲ့ချစ်ခြင်း)

အပေါ်ထပ်သို့ရောက်လာတော့။မြတ်နိုးမောင်လဲ။ညီညီကိုယ်လေးအား။အိစပ်ပြီနှစ်ဝင်နေတဲ့။မွေ့ယာကြီးပေါ်သို့။အသာအယာချပေးလိုက်ကာ။အပေါ်ကနေအုတ်မို့လိုက်တော့လေသည်။

"ခ..ခ..ခင်များဘာလုပ်အုန်းမလို့လဲ"

'သူဘာလုပ်မှာလဲကျုပ်သိတာပေါ့သူ့ညီပေါက်က အခုချိန်ထိထောင်ထောင် ထောင်ထောင်နှင့် ကျုပ်ပေါင်တန်လေးအား အရသာခံလို့ နေလေသည်ကို'။

"မောင်ကအရှော်ပြန်ပေးမလို့လေး ဘာဖြစ်လို့လဲပြွတ်စ်!"

မြတ်နိုးမောင်လဲ။အသံတွေတုန်ပြီးသူ့ရင်ဘက်အား။လက်နှစ်ဖက်ဖစ်ထောင့်ပြီးတွန်းထားသည့်လူအား။ထိုလက်လေးတွေကိုသူ့လက်လေးနဲ့ဆွဲဖယ်လိုက်ပြီး။လည်ပင်းလေးကို သူ့လျှာနွေးနွေးလေးဖြစ်လျပ်ကာ။ပြောရင်နဲ့။ညီညီနှုတ်ခမ်းလေးအားကစ်ပေးလိုက်လေသည်။

"ကိုကိုကိုမြတ်နိုးမောင်ကျုပ်ကျုပ်ကျုပ်အိပ်ချင်နေပြီ"

ညီညီလဲ။ေအာက္ထပ္က ဧည့်ခန်းထဲမှာလို ရိုးရိုးတန်တန်တွေမဟုတ်တော့ပဲ။လျှာတွေနဲ့ပါ ယပ်လာသူကြောင့်။ကျက်သီးတွေထပြီး အသံကပို၍တုန်လာလေတော့သည်။ 'ဒီခံစားခ်က္က တစ်မျိုးပါပင်'။

"အိပ်လေးသွေးငယ်လေးက အိပ် မောင်က အကြွေးဆပ်မယ် ဘယ္လိုလဲ မကောင်းဘူးလား ပြွတ်စ်ပြွတ်စ်ပြွတ်စ်~~~"

"ကိုမြတ်နိုးမောင်!"
ညီညီတစ်ယောက်။သူ့အားအကြမ်းပဒမ်းတွေနမ်းနေသည့်။မြတ်နိုးမောင်အား။အားကုန်သုံးပြီး။တွန်းလွတ်လိုက်တာကြောင့်။

"ဘာလဲကြာသွေးငယ်ရာ~"
မြတ်နိုးမောင်လဲ။ညီညီရဲ့တွန်းလွတ်မူ့ကြောင့်။ဘေးချင်းရှင်ရပ်ပလက်လန်လှဲကျသွားပြီးမှ။ညီညီဘက်ပြန်လှည့်လာကာ။သံရှည်ဆွဲရင်း အမေးစကားဆိုလိုက်လေသည်။

"ကျုပ်ကျုပ် မျကိုက္ဘူးဗ်ာ"

"ဘာကို မျကိုက္တာလဲ"

"အခုလိုတွေ ခင်များ ဖက်နေ နမ်းနေတာတွေကို"

"ဘာလို့လဲ စောစောကတောင် ငြိမ်နေပြီးတော့"