အပိုင်း(၂၁)
"ညီဒါလေးဆိုရင်ရော အဆင်ပြေလားရင်း" မင်္ဂလာပွဲထိုင်း။သတိုးသားသတိုးသမီးဝတ်စုံအရောင်းဆိုင်တွင်။ညီညီနဲ့ဆောင်းတို့နှစ်ယောက်။မင်္ဂလာဆောင်ကျရင်ဝတ်ဖို့အတွက်အကျီၤတွေကြည့်နေရင်း။ဆောင်းက ဝတ်စုံတစ်စုံအားကိုင်ပြီး။ညီညီအားလှမ်းပြလိုက်လေသည်။
"ဆောင်းက အဲ့ဒါလေးကြိုက်လို့လားဒါလေးမကြိုက်ဘူးလား ဆောင်းနဲ့ဆို အရမ်းလိုက်မှာနော်"
"အဲ့ဟာလေး မဆိုးဘူးနော်ဒါပေမဲ့ ပန်းရောင်ကြီးကျတော့ ဆောင်းမကြိုက်ဘူး ညီရဲ့"
"ဟုတ္လား ညီလဲ မကြိုက်ဘူးရယ် ဒါပေမဲ့ မိန်းကလေးအများစုက ပန်းရောင်ကြိုက်ကျလို့ ဆောင်းလဲကြိုက်မလား ညီကမေးကြည့်လိုက်တာ"
"မောင်လေးနဲ့ညီမလေးတို့ အေးဆေးကြည့်နော် ဒီဘက်မှာလဲ အများကြီးရှိသေးတယ် မင်္ဂလာက ဘယ်တော့လောက်ဆောင်ကျမှာလဲ"ဆိုင်ရှင်မိန်းမကြီးကလဲ။ဆိုင်ထဲရောက်လာထဲက။
ဟိုပိတ်စကိုင်ကြည့်ဒီပိတ်စကိုင်ကြည့်နဲ့။ဝတ်စုံတွေအများကြီးကိုမှ။ရွေးရခတ်နေတဲ့။သတိုးသားသတိုးသမီးလောင်းတို့ရှိရာလာပြီး။ပြောရင်းနဲ့အမေးစကားဆိုလိုက်လေသည်။
"ရှေ့လထဲမှာပါ အစ္မ" ညီညီလဲ သတိုးသားလောင်လေးပီပီတက်တက်ကြွကြွပြန်ဖြေလိုက်လေသည်။
"အော် ဒါဆို သိပ်တောင်မလိုတော့ဘူးပဲ"
"ဟုတ်တယ် အစ်မရဲ့ အဲ့ဒါကြောင့် ချုပ်ပြီးသားထဲက သေချာကြည့်နေရတာ သတိုးသမီးနဲ့ အဆင်မပြေဖြစ်နေမှာဆိုးလို့"
"ညီမေလးက လှပါတယ် ဘာလေးဝတ်ဝတ် လွေနမွာပါ"
"ဒါတော့ ဒါပေါ့ အစ်မရယ် တစ်သက်မှတစ်ခါ မင်္ဂလာဆောင်ရတာဆိုတော့လဲ ကျုပ်ရဲ့သတိုးသမီးကို အလှဆုံးလေးဖြစ်နေစေချင်လို့ပါ"
"ဒါဆို ဒီလိုလုပ်ပါလား အစ္မ ပုံမှန်ဆို ဝတ်စုံတစ်စုံကို တစ်လကျော်အထိချုပ်တာမောင်လေးရဲ့မောင်လေးတို့မင်္ဂလာပွဲကလဲ နီးနေပြီဆိုတော့ အစ္မက မြန်မြန်လေးကိုလှလှလေးနဲ့အကောင်းဆုံး ချုပ်ထားပေးမယ် မောင်လေးတို့က ရှေ့တစ်ပါတ်ကျလောက် လာယူလေး ဘယ္လိုလဲ"
YOU ARE READING
သံေယာဇဥ္နဲ႔ခ်ည္ေနွာင္တဲ႔ခ်စ္ျခင္း
غير روائيဇာတ္လမ္းပါအေျကာင္းအရာနဲ႔ဇာတ္ေကာင္နံမည္အားလံုးက။စာေရးသူရဲ႔အေတြးစိတ္ကူးရင္သက္သက္ပါပဲေနာ္။
