သံယောဇဉ်နဲ့ချည်နှောင်တဲ့ချစ်ခြင်း
အပိုင်း ၅၃
နောက်တစ်နေ့မနက်လည်းရောက်တော့။ညီညီလည်းအိပ်ယာထဲကနေ။စောင်အလုံးလိုက်အထွေးလိုက်နဲ့။ကုန်းရုန်းပြီးထလာခဲ့ရတော့သည်။အကြောင်းမှာတော့။ညကမောင်နဲ့နှစ်ယောက်ထဲဘယ်သူပိုချစ်လည်း။
ပြိုင်ကျဆိုင်ကျရင်က။ဝတ်လစ်စလစ်ဖစ်ကုန်ကာ။အကျီၤနဲ့ညကဝတ်ထားသည့်ပုဆိုးမှာ။ကုတင်ခြေရင်ရောက်ကုန်ပြီးလှမ်းယူ၍မရတာနဲ့။စောင်ပတ်ပြီး။ဆင်းယူရတော့လေသည်။
"အင်သွေးငယ်အေးလိုက်တာ ဘယ္သြားမလို့လဲ"
မြတ်နိုးမောင်လည်း။လွတ်လပ်သွားတဲ့စောင်စလေးကြောင့်။အေးလာတာနဲ့။အိပ်ချင်မူးတူ။ကုတင်ပေါ်ကဆင်းမည့်သူအား။ခါးလေးဆွဲဖက်ကာ။အမေးစကားဆိုလိုက်တော့။
"ကျုပ် အကျီၤ ဆင်းယူမလို့လေးခင်များက မထေသးဘူးလား"
"အစောကြီး ရှိသေးတာကိုကွာလာ ပြန်အိပ်အုန်း"
"မအိပ်တော့ဘူး မောင်ညက ကျုပ်တို့ ကလေးတွေ မလာသေးပဲ အိပ်ပျော်သွားကျတာ အခုထျပီး သွားကြည့်မှဖြစ်မယ်"
"မောင် အိပ်ချင်သေးတယ်လို့"
"ခင်များ အိပ်ကျန်ရစ်ခဲ့လေး ကျုပ်သွားကြည့်လိုက်ပါမယ်"
"ဟင်အင်းသွေးလဲ မောင်နဲ့တူတူလား အိပ်"
မြတ်နိုးမောင်လည်း။ပြောပြီးသည်နှင့်။ညီညီအားတွန်းလှဲလိုက်ပြီး။စောင်အားပြန်ခြုံလိုက်ကာ။နှစ်ယောက်လုံးဝတ်လစ်စလစ်နဲ့မို့။လွယ်လွယ်ကူကူ။ညီညီရဲ့တွင်းလေးထဲသို့။သူ့အရာအားအဆုံးထိထည့်ချလိုက်တော့။
"အား!ကိုမြတ်နိုးမောင် ခင်များဗျာလုပ်လိုက်ရင် အရမ်း အရမ်းနဲ့!"
"သွေးမှ မလိမ္မာတာခေါ်ရင်လာခဲ့လေး"
"ကျုပ်က ထိုင်နေတဲ့ဟာကို ဘယ်သွားနေလို့လာရမွာလဲ"
"မသိဘူး ထြက္သြားမွာစိုးလို့"
"ဟွန့်!"
"ပြွတ်စ်!စိတ္ဆိုးသြားတာလား"
"ကျုပ်ကစိတ်မဆိုးပါဘူး ခင်များမပြောမဆိုနဲ့ ထည့်လိုက်လို့ နာပြီးလန့်သွားတာ"
YOU ARE READING
သံေယာဇဥ္နဲ႔ခ်ည္ေနွာင္တဲ႔ခ်စ္ျခင္း
No Ficciónဇာတ္လမ္းပါအေျကာင္းအရာနဲ႔ဇာတ္ေကာင္နံမည္အားလံုးက။စာေရးသူရဲ႔အေတြးစိတ္ကူးရင္သက္သက္ပါပဲေနာ္။
