သံယောဇဉ်နဲ့ချည်နှောင်တဲ့ချစ်ခြင်း
အပိုင်း ၄၉
"ဖိုးပိန်နဲ့ဟိုကောင်!"
မြတ်နိုးမောင်လည်း။အဝတ်စားအိတ်ထဲက။ပုဆိုးနဲ့သဘက်တွေ။ကိုယ်စီယူပြီး။ညီညီနောက်လိုက်သွားဖို့ပြင်နေတဲ့။ခြေလှမ်းတွေကြောင့်။စာပွဲပေါ်ကရေခွက်အား။ကောက်မော့နေရင်။အော်ခေါ်လိုက်တော့လေသည်။
"ဗ်ာသူဌေးလေးဖိုးပိန်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ"
"ခင်ဗျာ~ကျွန်တော် ဘာလုပ္မိလို့လဲ"
"မင်းတို့နှစ်ကောင်းငါတို့ချိုးပြီးမှ ချိုးတော့ ငါအရင်သွားမယ် မင်းတို့ နေခဲ့" မြတ်နိုးမောင်လည်း။ပြောပြီးသည်နှင့်။အိတ်ပေါ်က။ညီညီထုပ်ထားပေးခဲ့သည့်။ပုဆိုးနဲ့သဘက်အားယူပြီး။အိမ်ရဲ့အနောက်ဘတ်သို့ထွက်လာခဲ့တော့သည်။
"ငမြတ် ငါလဲလိုက်မယ်~"
သူရိန်လည်း။အိတ်ကိုဖွင့်ပြီး။ပုဆိုးထုပ်ရင်လှန်းအော်လိုက်တော့။
"မလိုက်နဲ့နောက်မှ ဓနတို့နဲ့ ချိုးလိုက်တော့~"
မြတ်နိုးမောင်ဆီက။ပြန်ကြားရတဲ့။စကားကြောင့်။သူရိန်လည်း။ဓနနဲ့လင်းလက်အားကြည့်လိုက်ကာ။
"အေ့ပေါ့ကွာ သူပြောသလိုပဲ သူတို့ျပီးမွ မင်းတို့နဲ့"
"မရဘူး ငေန ငါနဲ့လင်းလက် နှစ်ယောက်ထဲပဲ ချိုးမှာပေါ့ မင်းတို့သုံးယောက် တူတူတစ်ဖွဲ့ချိုး"
ဓနလည်း။သူရိန့်စကားပင်မဆုံးသေးပဲ။သူဘာပြောမလဲ။ကြိုသိနေတာနဲ့။အရင်ဦးအောင်။သူတို့နဲ့မချိုးဖို့ပြောလိုက်လေတော့သည်။
"အဆောင်နေတော့ကတောင် အားလုံးတူတူချိုးကျတာပါကွာမင်းကအခုမှလာပြီး ဘာတွေ ဖြစ်ပြနေတာလဲ"
"အဆောင်နေတော့က လင်းလက်နဲ့ငါနဲ့ ဘာမှမဖြစ်သေးဘူးလေး အခု လင်းလက်က ငါ့ယောကျၤားဖြစ်နေပြီဆိုတော့ မင်းတို့ကြည့်ချင်တိုင် ကြည့်လို့မရတော့ဘူးဆိုတာ သဘောပေါက်ဖို့ကောင်းနေပြီ"
"အမေလးကြာ ကိုပိုကြီးလုပ်ပြမနေပါနဲ့ မင်းလင်ကို ကြည့်နေရအောင်လဲ မင်းလင်ပါတဲ့ဟာမျိုး ငါတို့မွာလဲ ပါပါတယ္ကြာ"
YOU ARE READING
သံေယာဇဥ္နဲ႔ခ်ည္ေနွာင္တဲ႔ခ်စ္ျခင္း
Non-Fictionဇာတ္လမ္းပါအေျကာင္းအရာနဲ႔ဇာတ္ေကာင္နံမည္အားလံုးက။စာေရးသူရဲ႔အေတြးစိတ္ကူးရင္သက္သက္ပါပဲေနာ္။
