I will save you //Taekook

(9)Böyle bir şeyi nasıl fark etmem

Yazarın anlatımıyla

Eunwoo yavaşça Jungkook'un odasına girmişti. Küçük çocuk öylece dışarıyı izliyordu. Eunwoo sırıtıp jungkook'a yaklaşmıştı.

Merak ediyordu. Abisinin neden bu çocuğun odasından ayrılmadığını gerçekten merak ediyordu. Eunwoo jungkook'un tam dibine girmesine 5 santim kala durmuştu Ama jungkook'un arkası dönüktü. Yani eunwoo'yu görmüyordu ama görmemesi hissetmiyor olduğu anlamına gelmezdi.

Eunwoo yavaşça dudaklarını çocuğun kulağının oraya getirmişti. Sonra da konuşmuştu tabi...

"Abim neden senin odandan ayrılmıyor"
jungkook duyduğu sesle hızla arkasını döndüğünde eunwoo'yla burun buruna gelmişti. korkarak bir iki adım geri gitmişti ama o geri gittikçe Eunwoo'da onun üstüne gidiyordu.

Sonunda jungkook'un sırtı pencereye değdiğinde korkudan titremeye başlamıştı. Artık kaçacak hiç bir yeri kalmamıştı.

Eunwoo merakla çocuğun yüzünü incelemeye başlamıştı. Elini kaldırıp çocuğun yüzüne dokunacağı sıra, jungkook tam çığlık atmak için bağıracakken Eunwoo ondan da hızlı davranıp hızla çocuğun dudaklarını eliyle kapatmıştı.

Jungkook dolan gözleriyle ona bakarken, Eunwoo onun aksine sinirle bakıyordu jungkook'a...

" Hep o melek öyle değil mi!! bu
hikayede tek ben kötüyüm. Sana ne anlattı babamın beni çok sevdiğini o yüzden beni ayırdığını falan mı? O var ya, o hayatında görebileceğin en bencil insan anlıyor musun!?" Demişti nefretle Jungkook'un gözlerine bakarken.

Eunwoo konuşuyordu ama gözünden bir yaş düşmüştü. Çünkü... çünkü aslında o abisini çok seviyordu ama abisi ona hep çok kötü davranmıştı. Aslında kıskanmıştı. Taehyung Eunwoo'yu babasından o kadar çok kıskanmıştu ki! Görememişti kardeşinin onu ne kadar sevdiğini, ne kadar düşkün olduğunu hiç bir zaman görememişti.

Bu durum Eunwoo'yu o kadar yıpratmıştı ki!
"biliyor musun çocuk! O hiç bir şeye değmez o hayatında gördüğün en bencil insan anlıyor musun? Ama o benim umrumda bile değil artık! Çok uğraştım onun beni sevmesi için gerçekten çok uğraştım!! Ama o yine beni sevmedi anlıyor musun? Alacağım onun olan herşeyi alacağım ondan. Babamı nasıl aldıysam seni de alacağım! Gördüm gözlerinde sana karşı olan o duyguyu gördüm. Ondan uzak dur anlıyor musun? Ha eğer ondan uzak durmazsan belki yaşadığın şeylerin aynısını ben de sana tekrardan yaşatırım"demişti. Sonlara doğru yüzünde bir sırıtma oluşurken.

Ama jungkook duyduğu son kelimeyle hıçkırarak ağlamaya başlamıştı. Aslında Eunwoo bu lafı söylemek istememişti. Kendini o kadar kaptırmıştı ki bir anda çıkmıştı ağzından...

Eunwoo Jungkook'un bir anda ağlamasıyla ne yapacağını şaşırmıştı. panik olmuş bir şekilde konuşmaya başlamıştı.

"Hey tamam şşş sakin ağlama. Lanet olsun sus şaka yaptım yapmayacağım öyle bir şey, hadi miniğim ağlama"demişti ses tonunda ki tedirginlikle...

Ama jungkook daha da fazla şiddetli ağlıyordu. Eunwoo çocuğu susturmaya çalışırken içeri bir anda Mia girmişti. Mia önce tek kaşını kaldırıp onlara bakmıştı. Sonra da hızla "hocam Taehyung geliyor ve aşırı sinirli görünüyor buradan çıkmalısınız" demişti aceleci bir şekilde hem konuşup hem de Taehyung geliyor mu diye koridoru kontrol ederken.

Eunwoo sıkıntıyla oflayıp "Sikik herif zaten hep zamanını bulur çık sen çıkacağım ben de birazdan" demişti.

Mia başını olumlu anlamda sallayıp çıkmıştı. Eunwoo çocuğun çenesini tutup Jungkook'un gözlerinin kendi gözleriyle buluşmasını sağlamıştı.