Γλυκός Πειρασμός (#5 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

11.Νοημα της Ζωης

«Ο Θεέ μου τι κάνει αυτή εδώ;»λεει σιγά η Δήμητρα και κοιτάω γύρω να δω ποια εννοεί.
«Ποια;»λεω μπερδεμένη να κοιτάω από εδώ και από εκεί.
«Η Σταυρουλα.Μακαρι να μην μας δει...»λεει καθώς κρύβει το πρόσωπο της με το ποτηρι καφέ μπροστά μας.
Πράγμα αστειο.

Έχουμε βγει για καφέ με την Δήμητρα και τα λέμε.
Μετά την δουλειά ο καφές ακούγεται τέλειο.

«Δήμητρα εσυ;»ακούγεται μια φωνή και βλέπω την κοπέλα που είχε έρθει στο μαγαζί να πλησιάσει.
«Πολύ αργά...»ψιθιριζω στην Δήμητρα και σπρώχνει το καφέ μακριά αφού δεν την βοήθησε να κρυφτεί.

«Α.Σταυρουλα.Εσυ εδώ;»κάνει την έκπληκτη αλλά δεν κάνει πολύ καλή δουλειά σε αυτό.
«Τι κανείς;Να σας κάνω παρέα κορίτσια ;»ρωτάει αλλά κάθεται χωρίς καν να απαντήσουμε.
«Φυσικά»λεω αν και βολεύτηκε ήδη.

«Τι έγινε;Πως και εδώ;»Ρωτάει η Δήμητρα.
«Περιμένω την Μαρία να πιούμε καφέ.Ισως φάμε και τίποτα.Αλλα έστειλε μήνυμα ότι θα αργήσει»λεει και αρχίζει να παίζει με μια χούφτα από τα μαλλιά της.

Τα μάτια της γύρισαν σε εμένα.
«Πως σε ειπαμε εσένα;Δεν σε έχει αναφέρει ο Ηρακλής ποτέ»λεει εκείνη.

Αυτό ακούστηκε σαν κακία.

«Για να την αναφέρει θα πρέπει να μιλάτε και ολας μεταξύ σας.Κατι που δεν συμβαίνει.»λεει η Δήμητρα.
«Μιλάμε!Τι εννοείς;Μιλαμε πολύ με τον Ηρακλή!»λεει εκείνη προσβεβλημένη.
«Α ναι;Νόμιζα κάνετε μόνο σεξ και μετά τέλος»λεει η Δήμητρα και με αυτό ξεροκατάπια και πνίγηκα σχεδόν.

«Τι;ΟΥΤΕ ΚΑΝ!»τσιριζει εκείνη και σχεδόν όλο το μαγαζί γύρισε να μας κοιτάξει.
«Πάω τουαλέτα.Ερχομαι»λεει η Δήμητρα και σηκώνεται και μας αφήνει μόνες.

Νιώθω τα μάτια της Σταυρούλας από πάνω μέχρι κάτω να με κοιτάνε παντού.
«Δεν ισχύει αυτό που λεει ξέρεις.Η σχέση μας είναι παραπάνω από μόνο σεξ»λεει.

Τι συμβαίνει σήμερα;
Τι ακούω;

«Οκ...»είναι το μόνο που είπα.
«Είναι λίγο κλειστός αλλά θα το βρούμε με τον καιρό.Θα είμαι εγώ αυτή που θα τον αλλάξω.Το ξέρω.Θα είμαι η μια και μοναδική για εκείνον.Το άλλο του μισό.Απλα θα πάρει χρόνο»λεει.

Το έκανα εικόνα.
Τον Ηρακλή να κάνει έρωτα μαζί της.
Να είναι αγκαλιά και γυμνοί στο κρεβάτι.
Να μιλάνε.
Να ακούει το υπέροχο γέλιο του.

Η σκέψη αυτή μου έφερε αναγούλα έτσι την έβγαλα γρήγορα από το μυαλό.

«Τον...αγαπάς;».
Δεν ξέρω γιατί το ρώτησα αυτό.
Πως μου ήρθε.