Γλυκός Πειρασμός (#5 ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ)

26.Το Ραντεβου με τον Μανωλη

«Εγώ βότκα πορτοκάλι»λεει ο Μανώλης.
«Ένα κοσμόπολιταν για μένα»λεω και η κοπέλα φεύγει.

«Έχω ερώτηση...»λεει.
«Για πες»απανταω.
«Πως γίνεται να είσαι η πιο απλή ντυμένη από όλες εδώ μέσα,και να είσαι και πιο κουκλάρα;»ρωτάει.
«Υπερβάλεις...!»
«Στο ορκίζομαι!!!»λεει.

Γελάω με το σχόλιο.
«Σε ευχαριστώ υποθέτω...»λεω.
«Την αλήθεια λεω»

Η μέρα ήταν σχετικά καλή.
Όχι ότι τρελενομαι να ξαναβγώ μαζί του αλλά έχει πλάκα γενικά.Λεει αστεια και έχω γελάσει αρκετά μαζί του.

Κάναμε όλα αυτά που είπε και η μέρα κύλησε πιο γρήγορα από ότι περίμενα.
Και να μαστε τώρα στην τελευταία μας σταση.
Για ποτό στο πιο γνωστό μπαράκι της πόλης.

Ήταν ήρεμα αφού ήταν καθημερινή.

Ήρθαν τα ποτα μας και τα απολαμβάναμε μαζί με την μουσική που είναι αρκετά καλη.

Έβαλε το χέρι του χαλαρά στον ώμο μου και ξαφνιάστηκα.
«Λοιπόν;Ποτέ θα ξαναβγούμε;»ρωτάει.
«Δεν ξέρω...»λεω και κάνω πως σπρώχνω τα μαλλιά πίσω για να απομακρύνει το χέρι του από πάνω μου.
Ευτυχώς το πιάνει το νόημα.

Τώρα με το χέρι του πιάνει μια χούφτα μαλλιά και την πάει πίσω από το αυτί μου.
«Είσαι πολύ όμορφη σήμερα»λεει και πλησιάσει πολύ κοντά μου.

Και το περίεργο δεν είναι ότι λεει τέτοια αλλά ότι δεν με κοιτάει όταν μου λεει τέτοια.Γυρισα το κεφάλι στο πλάι να δω που κοιτάει.

Στο απέναντι τραπέζι ήταν ο Ηρακλής με τον Βαγγέλη.

Σοβαρολογείς τώρα;

Τον σπρώχνω πίσω και σηκώνομαι.
«Είσαι ηλίθιος»λεω και παίρνω τα πράγματα μου και φευγω από εκεί μέσα.
Προσπέρασα κάποιους και βγήκα από το μαγαζί στον καθαρό αέρα.

Τι στο καλό θέλω και μπλέκω;
Θα πέρναγα το ρεπό μου ήρεμα και ωραία και τέλος.

«Μαρίνα περίμενε...»λεει ο Μανώλης και μου κλείνει τον δρόμο.
«Δεν περιμένω τίποτα.Κανε ακρη να περάσω!»
«Νευριάσες;»ρωτάει.

Με κοροϊδεύει τώρα;

«ΝΑΙ ΜΑΝΩΛΗ ΝΕΥΡΙΑΣΑ!!ΕΙΣΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ Ή ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ;ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΜΠΕΙΣ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ;ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ;;»φωναζω.

Ίσως άκουγομαι σαν υστερική.
Σκασίλα μου.

«Φυσικά και για αυτό το έκανε...»απανταει κάποιος και γυρνάω να δω και τον Ηρακλή έξω.