" අශ් අර.."
හිත ඇදිලා යන පුංචි දර්ශනයක් මගෙ ඇස් ගැටුනා..
පාර එහා පැත්තෙ පොඩී ඉඩ බිමක අනෙකාකාර තොරම්බල් බඩු වලින් පුරොවලා තිබුනු ඉටි කවරෙයි එතන බිම වාඩි වෙලා ඉන්න අපෙ සියාගෙ වයස වගෙ ඇති කියලා හිතන්න පුලුවන් මනුස්සයෙකුයි මගෙ හිත ඇදලා අරන් හන්ග ගත්තා..
" ඔනේද.."
අශෙන් මගෙන් එවා ඔනෙද අහද්දි මං ටිකක් කල්පනා කරා..
පර තොටෙ දකින චුටි චුටි දෙවල් ගන්නවා වැඩි කියලා මට බනින අශේන් අද ඔනෙද අහද්දි කම්පනයක් ඇති නොවෙද මට
කොළඹ ඉද්දි සතියට එකපාරක් හරි කොටුවෙ ගිහින් බඩු බැග් පහා හය උස්සන් එන දවස් තිබුනා..ගොඩක් අය කොටුවෙ ඇවිදින්න ආස නැති වුනාට විදි අස්සෙ දලා තියෙන පුංචි පුංචි කඩ වලින් බඩු අරගන්න මට තිබුනෙ ලොකු පිස්සුවක්..
නුවර අවට පස්සෙ එක නැති වුනා කියලා හිතුවත් දැන් හිත කියනවා..කැලෙ මාරුකරට කොටියගෙ පුල්ලි මාරු වෙන්නෙ නැති බව...
" ඔව්.."
ගන්දො නොදන්දො මැද හිත කැලතිලා..අවසානෙට ගන්න පැත්තෙ බර වැඩි වුනා..
" එන්න මහාත්තයො..මොනාද බැලුවෙ..මාල..වලලු..මුදු..ඔනෙ දෙයක් තියෙනවා.."
පාර පැනලා අපි එතනට ගිහාම සියා අපි එක්ක මුන පුරොලා හිනා වුනා..
" මෙක කියද සියෙ.."
" 150 යි මහාත්තයො.."
තනි කලු නුලක් වගෙ පටියට පාලු මැකෙන්න දලා තිබ්බ ඉංග්රිසි හොඩියෙ අකුරක්..මම A අකුර තිබ්බ එකක් අතට අරන් එකෙ ගනන් ඇහුවා..මං දැක්කා අශේන් ගෙ අත් තවත් දිහාකට යනවා..
මුදු දෙකක්..