වසර 16 කට පසු.....
"Ladies and gentlemen, we would like to inform you that SriLankan Airlines flight UL 789 from New York has safely arrived at Katunayake International Airport. Passengers may now proceed to baggage claim and the arrivals area. Thank you for your patience, and welcome to Sri Lanka...."" අස්ය කෙලින්ම නුවර යනවද නැත්තම් අද ඉදලා හෙට යනවද...."
" අපිට අද යන්න බැරිද....ඔන එකක්...."
" පුලුවන් හයිවේ දැම්මාම ඉක්මනට යා ගන්න පුලුවන්...."
" හ්ම්....හිමින් යමු දෝණි නිදි...."
" ඔකේ....අම්මාට කිව්වාද...."
" කිව්වා...."
" ඔයා හොදින් නෙද...."
" ඔව් මං හොදින්....කොච්චර කල් යයිද පත්විම හදා ගන්න...."
" මං එක බලලා තියෙන්නෙ සති දෙක තුනකට කල් යැව්වා මෙහෙ අවා විතරයි නෙ....දැන් ඔයා ගැනත් හිතන්න...."
" එක හොදයි මෙයා ලංකාව ගැන දන්නෙ භාශාව විතරයි නේ....ඔයා බය වෙන්න එපා දෝණි වගෙම මෙයාත් ඔයා ලගට පරිස්සමින් එයි...."
" එයා විතරක් නෙවෙයි ඔයාත්...මට ඔය දෙන්නගෙම පරිස්සම ඔනෙ..."
" හ්ම්...."
මෙච්චර වෙලාවක් තිබ්බ කතා බහා කටුනායක එක්ස්සිට් එකෙන් පස්සෙ නතර වුනා....
ලංකාව මෙ අවුරුදු ගානට ගොඩක් වෙනස් වෙලා දියුණු වෙලා....මෙහෙන් යද්දි තිබ්බ කටුනායකයි දැන් කටුනායකයි දිහා බලද්දි ලංකාවට පය ගහන තැන ඉදන්ම ඒ වෙනස විදින්න පුලුවන්....ඉස්සරහ මිනිස්සු ගෙ හිත් වල තිබ්බ දෙවල් පවා වෙනස් වෙලා....අවුරුදු 16කට කලින් මේ තැන බඩකුත් උස්සන් ඉන්න පිරිමි කෙනෙකුයි තවත් බබෙක් වඩාන් ඉන්න පිරිමි කෙනෙක් දැක්කා නම් මිනිස්සු එයලා දිහා බලන්නෙ වපර ඇහෙන් එත් අද