Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
" මගෙ රත්තරං..."
ගහක් ගලක් වගෙ උන්න මගෙ පණ ටික...බට ගහලා කටු ගහලා ඇදක් උඩ වැටිලා ඉද්දි...කියපන් දෙයියනේ මං දරා ගන්නෙ කොහොමද...මගෙ නොවුනත් අනෙ සතුටින් ඉදින් කියලා පර්තනා කරපු මගෙ ආදරෙ අනේ ඌ ජිවත් වෙන්න සටන් කරනවා...
ඇල හොල්මනක් නැතුව ඉන්න අශේන්ව දකිද්දි මට හිතුනෙ මගෙ ඔලුවට හෙනයක් ගැහුව්වා කියලා ඒ හා සමානව මං එයා දිහා බලන් ඉදිය...ඇගට පනක් අරන් මං එයගෙ ඇද ලගට ගියා මං වැටෙයි කියලා බයට කොහෙද අයොද් අයියා මගෙ පිටි පස්සෙ හිටින් හිටියා...ඔක්සිජන් බටයක් කට ඇතුලට දලා නිසා කට බාගෙට ඇරිලා අනේ මගෙ පණට රිදෙනවා ඇති...සුදු මැලි වෙච්ච එයාගෙ මුන අල්ලද්දි මගෙ රත්තරං මගෙ කටින් පැනපු පලවෙනි වචන පෙල...
කතා කරන්නද...කැගහලා අඩන්නද...ප්‍රශ්න කරන්නද....එයගෙ මුනට පහත් වෙලා පියවෙලා තිබුන ඇස් වලට හාදු තිබ්බා...
" ම්..මට කියන්න ඔයාට රිදෙනවද පණ..."
" අස්‍ය..."
" එයට මොකක්ද වෙලා තියෙන්නෙ අයියේ...මගෙ පණ මෙහෙම ඉන්නෙ ඇයි අයියේ...අනෙ මට කියන්න කො..."
අශේන් ගෙ අතින් අල්ලන් ඇහිපිල්ලමක්වත් නොගහා එයා දිහා බලාගෙනම අයොද් අයියගෙන් ප්‍රශ්න කරා..මගෙ අශේන්ට මෙහෙම උනෙ කොහොමද ඇහුව්වා...ප්‍රශ්නෙ ඇහුව්වෙ අයොද් අයියගෙන් උනාත් මට උත්තර ලැබුනෙ තවත් හුරුපුරුදු කටහඩකින්...
" උබට ඔන හැම උත්තරයක්ම මෙ පිටු අස්සෙ තියෙනවා යශොද්...."
ඒ උන්නෙ කසුන්....බඩේ අමාරුවක් හැදිලා කැම්පස් නාව කසුන්...අශේන් ට මම තොරලා අරන් දිපු ඩයරි එක මගෙ දිහාට දික් කරගෙන මගෙ දිහා බලාන් හිටියෙ කසුන්...ඌ අඩලා ඌගෙ මුන මැලවිලා අයොද් අයියාගෙ මුන වගෙම ඌගෙ මුනත් මැලවිලා ගිහිල්ලා...
වෙවුලන අත්වලින් මම ඒ ඩයරිය අතට ගත්තා...මෙකෙ ඇතුලෙ මොනවා තියෙනවා ඇතිද මගෙ හර්ට් එකෙ සුයිච් එක ගහල යයිද...මගෙ පණ මෙකෙ අකුරු කරපුවා කොච්චර වේදනා ඇතිද....මෙක මං බලන්නම ඔනෙද...නෑ මට බෑ මට එක කරන්න බෑ...අයෙත් මං එක කසුන් ගෙ අතට දුන්නා...
"ඕ..ඔක මට මොකටද හර්ශිට දෙන්න එයටනෙ අශේන් ආදරෙ..."
" ඇත්ත දැන ගන්න ඔනෙ නැද්ද...ඌ උබට ඇත්තටම ආදරෙ කරාද කියලා දැන ගන්න ඔනෙ නැද්ද....ඌ නම් මගෙන් ඉල්ලුවෙ මෙක ඌගෙ යශ් ගෙ අතටම දෙන්න කියලා...මොකද ඌ අන්තිම මොහොතෙත් ආදරෙ කරන්නෙ උබට...."
ඌ අන්තිම මොහොතෙත් ආදරෙ කරන්නෙ උබට කියපු කසුන් බලෙන්ම මගෙ අතට අශේන් ගෙ ඩයරිය දිලා එලියට ගියා...කසුන් පස්සෙන් ශාවිත් යද්දි අයොද් අයියා මං ලගට අවා ...
" මෙයව දලා ඔයා කොහොමත් මෙතනින් යන්නෙ නැනෙ...මෙකෙන් ඉදගෙන ඔක පරිස්සම් කියවන්න ඔයගෙ හැම ප්‍රශ්නයකට ඔකෙ උත්තර ඇති...අපි එලියෙ ඉන්නවා..."
පුටුවක් ඇදල ලන් කරලා එකෙන් මට ඉදගෙන ඩයරිය කියවන්න අපි එලියෙ ඉන්නවා කියලා මගෙ ඔලුවත් අත ගාගෙන අයොද් අයියා එලියට ගියා...
මමයි අශේනුයි විතරක් තනි වුනා...වෙන වෙලාවක නම් අපි දෙන්නා විතරක් තනි වුන එකට මං සතුටු වෙන්න ගියා..එත් දැන් මං ඉන්නෙ හිනාවක් බලෙන්වත් මුනට ගන්න බැරි තත්වෙක....
පොඩ්ඩයි නෙ බනින්න එපා ඉතින් 😁
අශේන් ගෙ ඩයරි එකෙන් අයෙ එන්නම්...
