" සලං !!..."
" අනේ පොඩි හාමු කෙන්ති නොගෙන ඉන්න කො..."
" මට කමලත් එක්ක කතාවක් නැ අඩගහපන් අරුට....එක්කො ඌව අද මං මකවනවා අඩගහපන්..."
" අනේ චුටි හාමු එන්න කො....මෙ පොඩි හාමුට තවත් තරහා යයි දෙයියනේ මේ දොර අරින්න කො...."
මං කවදාවත් අයියාගෙන් මෙ රූපේ දැකලා....හැමදාම නිවුන හැමදෙම කතා කරලා විසදන එයා හොස්පිටල් එකෙ ඉදන් ගෙදර අව වෙලෙ ඉදන් හිටියෙ තරහෙන් මට ගහන්න බැරි කමට ඒ තරහා බඩුමුට්ටු වලින් යැව්වා....
හවස යශ් ඇවිත් කියපුවාත් එක්ක මං හිටියෙ දැන්ම මැරිලා ගියා නම් හොදයි කියලා හිතාගෙන....ඒ අහිංසකයාගෙ හිත මං හොදොටම රිද්දලා....මට වෙන කරන්න දෙයක් තිබ්බෙ නැනෙ රත්තරං උබේ හිතේන් මාව අයින් කරන්න හර්ශිගෙන් උදව් ගත්තෙ එකි බෑ කිය කිය නැහිද්දිමයි....
මට මතකයි අපිව එකට ඉන්නවා දකිද්දි උබේ ඇස් වල තිබ්බ වෙදනව උබෙ කදුලු....උබ මට ගහපු කම්මුල් පාරට වැඩිය උබෙ කදුලු මට රිද්දුවා....එත් මෙ යන්නෙ මං අන්තිම දවස් කියලා මතක් වෙද්දි උබව රිද්දලා හරි උබෙ හිතින් මාව අයින් කරන්න ඔන උනා....උබ දුවන් යද්දි ඇදලා අරන් බදා ගන්න හිතුනා....උබ හොස්පිටල් කියද්දි මගෙ පපුව නතර වෙන්න අවා මැනික....එත් මං අසරණයි රත්තරං....උබට යන්න නොදුන්නොත් උබ විදවයි මැනිකෙ....
තවමත් අඩුවක් නැති අයියාගෙ තරහට කමලා පවා බය වෙලා ඉද්දි මං එලියට ගියා නහයෙන් කටින් අව ලේ පිහියන් එලියට ගියා....
" අයියෙ..."
" තෝ...තෝ කොහොමද එහෙම කරෙ කියපන්....අරු මැරෙන්න ගියා යකො ඒ නාවෙ මං නොවුන නම් උබටයි මටයි වෙන්නෙ මිනියක් කර ගහන්න...."
" එහෙම උනෙ නැනෙ..."
අයියා මගෙ කොලර් එකෙන් අල්ලන් දත් මිට කනවා.....මං දන්නවා මං මල්ලි නොවුන නම් අද මෙතන ගුටිකලා මැරිලා....
" චුටි තමුසෙ මගෙ ඉවසිම මනින්න එපා ඔයි....මට කියපන් ඇයි ඇයි තමුසෙ එහෙම කරෙ....අවුරුදු ගානක් ආදරෙ කරපු එකාට එහෙම කරෙ කියපන් මට කියපන් යකො...මට උබව ගහලා මරන්න පුලුවන් තරම් තරහයි එත් මගෙ හිත කියනවා උබෙන් අහපන් කියලා උබ එහෙම කරෙ ඇයි කියලා මගෙ හිත කියනවා යකො....මට කියපන්..."