Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
" ඉදි අප්ප නම් සුසුලා....සුසුලා නම් ඉදි අප්ප..."
" කට වහන් කනවා..."
" කට වහන් කන්නෙ කොහොමද බාබා...ආ...කියන්න...ක්ම්ම්ම්..."
ඇල්මියන් පිගානට කෙහෙල් කොලේ තියලා ඉට උඩින් ඉදි අප්පා බිත්තරේ පොල් සම්බොලෙ එක්ක පරිප්පු හොද්ද...කැන්ටිගෙ ඉදි අප්පෙට ගහන්න පුලුවන් එකම ඉදි අප්පේ මගෙ අත්තම්මා ගෙ විතරයි...ඇන්ටි ගෙ නම සුසිලා කැම්පස් එකෙ ප්‍රසිද්ද ඉදි අප්ප සුසිලා කියලා...කසුන් දැන් කිව්වෙ මුලු කැම්පස් එකම දන්න රහසක්...කියවන කසුන්ගෙ කට ඉදි අප්පයක් ඔබපු ශාවි අයේ කන්න ගත්තා...මගෙ ඇස් නතර වුනේ මගෙ පිගානෙ තිබුන බිත්තරෙ උඩ...
" අඩො ඇයි මේ..."
" මං සුදු මදේ කන්නෙ නැනෙ උබට අමතක ද..."
" එත් ඔක කන්නෙ අශ්...ඇයි බං අනින්නෙ..."
" වක්කඩෙ වගෙ කියවන්නෙ නැතුව කනවා හලො...යශ් මෙක කන්න මං කහා මදෙට කැමති නැ...."
"ම්ම්..."
අයෙත් මුකුත් නොකියපු මම කලා ඉවර වෙනකල්ම ඔලුව ඉස්සුවෙ නැ...එත් ඔලුව උස්සපු තප්පරෙම මට හිතුනා ඇයි මං ඔලුව ඉස්සුවෙ කියලා...
අශේන් ඉන්නවා මගෙ ඇස් ඉස්සරහම ටේබල් එකෙ එයා ඉන්නවා...හර්ශි ගෙ එහා පැත්තෙ වාඩි වෙලා හිනා වෙවි කතා කරනවා...
අඩු තරමේ උබෙයි මගෙයි යලුකමවත් ඉතුරු කරන්න තිබ්බා බං...
" යශ්..."
සති දෙකකට පස්සෙ ඒ කටහඩින් මගෙ නම ඇහෙද්දි මට දැනුනෙ හිර කරලා තිබුන කුරුලු පැටියෙක්ට නිදහස ලැබුනා වගෙ හැගිමක්...
ලෙක්ජර්ස් වලදිත් මාත් එක්ක නොයිද හර්ශිලා නදිශලා එක්ක ඉදගෙන උන්න එයා පැය තුනක ලෙක්ජර් එකෙන් පස්සෙ මට කතා කරා...ඒ මුනේ මට තෙරුම් ගන්න බැරි මොකක්ද පසුතැවිමක් තිබුනා...මාව දැක්කම හිනා වෙන කතා කරන ඇස් දැන් දුකින් බර වෙලා ගිහින්...ඇයි අහන්නද නැත්තම් එයා කියන කල්ම ඉන්නද ඒ අස්සෙ මගෙ හිතත් රන්ඩු කරන්න පටන් අරන්...
