Kızın sesini duyunca Alaz'ın omuzları gevşedi. "Öldüm, Asi." Gözlerini kızın yüzünde dolaştırdı. "Sensiz geçirdiğim her gün biraz daha öldüm."
Asi alt çenesini buruşturdu. "Ölmedin, Alaz, bak hayattasın." Sesi titriyordu.
24mayıs- başladı.
normalde bir günde iki bölüm yayınlarım, ama hem dizimiz ikinci sezon onayı aldığı için hem de okurların hikayeye ilgisinden dolayı bugüne özel bonus bölüm yayınlama kararı aldım✧
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✦
Alaz karşısında dikilen kadın yüzünden dumura uğramıştı kim bilir kaçıncı kez. Yüzüğüne bakmadan avuçladı. Asi'den gözlerini bir an bile çekmeden ayağa kalktı. Kıza öylece kenetlenmişti.
"Anne..." Asena kollarını açtı. Yorgun gözüküyordu, uykusu vardı. Zaten bu yüzden sesi kısık gelmişti.
Asi kızgın gözlerini Alaz'dan indirip adamın kucağındaki kıza baktığında bakışları yumuşadı. Alaz şaşkın ve fısıltıya benzer bir sesle, "Anne mi?" diye sormuştu.
Asi onu umursamadan Asena'yı kucağına aldı. Arkasını dönüp gidecekken Alaz'ın kaşları yavaşça çatılmaya doğru yol aldı. "Bekle- Bekle bakalım." İlkte kısık çıksa da sonra sesini yükseltebilmişti.
"Alaz, sırası değil, oğlum", dedi Yaman, kardeşine yaklaşarak.
Alaz Yaman'ı dinlemiyordu bile. Asi'nin kolundan tutup kendisine doğru çevirdi. Asi bıkmış gözlerle Alaz'a bakıyordu. Alaz küçük kıza baktı, Asena kafasını annesinin boynuna yaslamış, Alaz'a bakıyordu. Bu yumuşacık sahne karşısında Alaz'ın öfkesi kuruyup gitmişti. İçinde garip ılık bir ısı uyanmıştı. Sonra sesini yükseltmenin gerçekten yeri ve zamanı olmadığını anladı.
"Alaz, bırak, gerçekten sırası değil." Yaman kısık sesle konuşup etraftakilerin dikkatini çekmemeye çalışıyordu. Yüksek sosyete tek bir tık bekliyordu dedikodu için. Yaman da basınlara açıklamalar yaptığı zamanlarda öğrenmişti bunları.
"Sana..." Alaz artık üçüncü kez bunu tekrarlarken sabrının tükendiğini hissetti. "...çocuğu al, dedim, Yaman."
"Beni istemiyor." Zorla da olsa kabullendi Yaman. Asena Yaman ve Çağla'yı görünce sorun çıkarıyordu. Şu an bile bu kadar sakin kalması mucize olmuştu Yaman'a. Tolga'nın evine gittiklerinde ikisini de kapı dışarı etmişti. Düğün hazırlıkları yapan Soysalan malikanesine bile geldiğinde Yaman ve Çağla yüzünden kaçıp gitmişti. Bir şekilde Metin'le arkadaş olup oyunlar oynamaya başlamıştı da Asi Yaman'la konuşmaya fırsat bulmuştu. Zaten o zaman kaybolmuştu Asena...
Alaz kısılan gözlerini Yaman'a dikti. Kafasını ona doğru dönmüştü. "Ne demek seni istemiyor?"
Yaman çocuk gibi somurtarak omuzlarını kaldırıp indirdi. Bu hayatta neredeyse herkes Yaman'ı severdi. Küçük bir kızın sevgisini kazanamadığı için kendini suçlu buluyordu.
Alaz gözlerini kapatıp öfkeyle soluğunu verdi. Asi, "Buna daha fazla katlanamayacağım", diyerek asansöre doğru yürümeye koyulmuştu. Çağla Alaz ve Asi'nin arasında kalmıştı, nereye gideceğini bilmiyordu.
