alev alev | asi & alaz

arsız adam '31

hastalandığım için buraya gerekli özeni gösteremeyecek kadar halsizim :( ama güzel bölümler için elimden geleni yapacağım^^
__________

✦

Asi kollarını göğüsünde birleştirdi. Yanaklarını sıkıntıdan kocaman şişirdikten sonra uzanan Alaz'a baktı. Alaz, Çağla'nın doğumunda ikizinin yanında olacağını bağırıp durmuştu. Sonunda onu içeri aldıklarında... herhalde ayakta dikildiği an iki saniye falan sürdü ve Alaz bayıldı, sonrası hep yerde oraya buraya sürüklenmekti.

Çağla'nın doğumuna kafası karışan yetkililer ikilemde kalmışlardı. Çağla, Alaz'ın bu hallerine hakaret yağdırırken -ki Çağla kolay kolay küfür eden birisi değildir- doğuma erkek giremediği için hastahanenin korumaları da girip girmemek konusunda ikilemde kalmışlardı.

Daha sonra Güven geldi ve Alaz'ı sürükleyerek odadan çıkardı. Cesur'un hâli fena olduğu için olaylara müdahale edemiyordu. Alaz'ı sedyeye uzattıktan sonra odaya getirip serum takmışlardı.

"Durumu iyi galiba ha." Güven içeri geçtiğinde Asi oturduğu koltuktan kalktı. Asena kanepede uykuya dalmıştı. Asi ise bu ikiliye -Alaz ve Asena- bakıcılık yapmakla meşguldü. Bakıcılık... pek de doğru kelime olmayabilirdi, ne de olsa ikisi de sadece uyuyordu.

Güven Asi'ye oturmasını işaret etti. Asi koltuğuna geri döndü. Güven Alaz'ın durumunu kontrol ederken, "Birazdan uyanır", dedi gülümseyerek.

"Teşekkür ederim, Güven abi ya..." Asi kafasını sağa sola sallayarak Alaz'ı izliyordu. "Olmayan zamanlarda sorun çıkarmakta üstüne tanımam."

Güven kafasını aşağı yukarı sallarken gülüyordu. "Alaz iyi şeyler yapmaya çalışıyor." Asi şaşırmış yüz ifadesiyle Güven'e baktı. "Gerçekten", dedi Güven Asi'nin yüz ifadesine gülerken. "Niyeti iyi, ama işte..." Fısıldadı. "...bir şeyler yanlış gidiyor hep."

"Eyvah, eyvah", dedi Asi umursamaz gözlerle.

"Ona yardım etmek gerekiyor..." Güven'in bakışlarında samimi bir ifade vardı. "Bana annesini hatırlatıyor." Alaz'a baktı. Asi, Güven'in itirafına şaşırdı. "Gerçekten", dedi Güven bastırarak. "O da doğru kararlar vermek isterken yanlış kararlar verip hayatını altüst etti. Elbette, artıları vardı. Çocukları var en azından, Serhan çocukları da dahil hepsine zarar vermiş olsa da..."

Asi endişeli gözlerle Alaz'a baktı. Alaz mışıl mışıl uyuyordu. Güven, Asi'ye yaklaşıp elini kızın omuzuna bastırdı. "Onu yalnız bırakma", dedi tavsiye eden bir sesle. Odadan çıktığında Asi yine sessiz odada yalnız -Alaz ve Asena uyuyordu malum- kaldı.

Asi düşünceye dalıp Güven'in söylediklerini düşünürken odanın kapısı yavaşça çaldı. Asi doğrulup onayladığında Ayşegül içeri geçti. Genç kız çatları çatılarak ayağa kalkarken Ayşegül endişelenme dercesine elini salladı.

"Nasılsın?" Ellerini önlüğünün ceplerine soktu.

Asi kafasını belli belirsiz sallayıp Alaz'ı gösterdi. Daha sonra kafasını kaldırıp Ayşegül'e baktı. "Sen burada ne yapıyorsun?"

"Burada da çalışıyorum." Kafasını aşağı yukarı sallayarak konuşuyordu. "Biraz konuşabilir miyiz?" Asi onayladığında ikili beraber kapıya doğru yürüdü.

Koridora çıktıklarında kapıyı yavaşça kapattı Asi. Gözlerini kadına doğru kaldırıp, dinliyorum, dercesine gözlerini kırptı.

"Ben..." Ayşegül nereden gireceğini bilmiyor gibi duruyordu. "Cenk'le konuşuyordum." Ellerini ceplerinden çıkarıp kavuşturdu. Asi gözlerini kıstığında, "Yani o gün görüştüğümüzde numaralarımızı almıştık etmiştik." Asi hâlâ bu olaya anlam veremediğini belli eden bakışlarını devam ettirdiğinde Ayşegül, "Psikolog yardımına ihtiyacı vardı", dedi.