အပိုင္း - ၃၈
ခ်ိဳခ်ိဳခ်ဥ္ခ်ဥ္ ကိုကို႔ရင္ခြင္ 🍀📖
ၿခံေသာ့မ်ားပ်က္ေနသည့္ၿခံတံခါးႀကီးကိုျမင္သည့္အခါ ပူပန္စိတ္မ်ားျဖင့္ ၿခံထဲေျပးဝင္မိသည္။ သူရွာသည့္လူ၏ အရိပ္အေယာင္တစ္စက္ကေလးေတာင္မရွိသည္ေၾကာင့္ အခ်ိန္ကုန္ေအာင္ထိုၿခံထဲဆက္မရွာေတာ့ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ကားထားထားသည့္အိမ္ကို အလ်င္အျမန္ေျပးသည္။
"ငါ့ညီတစ္ေယာက္ထဲသြားလို႔မရဘူးေဟ့ေကာင္"
"ပူတင္းေလးကိုျပန္ေခၚသြားၾကတာကိုဆန္းသစ္ ကြၽန္ေတာ္အခုခ်က္ခ်င္းသြားေခၚမွရမွာ "
ကားထဲအတင္းဝင္သည့္ညီေလးခြန္းစစ္ကို ေျဖာင့္ဖ်၍မရမွန္းသိသည္ေၾကာင့္ သူပါလိုက္ဝင္၍ အေဖာ္လိုက္ေပးဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
ကားေမာင္းရင္းမွ ဒယ္ဒီ့ဖုန္းဝင္လာသည္ေၾကာင့္ ခြန္းစစ္ကိုင္လိုက္သည္။
"hello ဒယ္ဒီ"
"ေမေမသား ေမေမ"
"ေမေမ ညီမေလးကိုျပန္ေခၚသြားၾကၿပီေမေမ ကြၽန္ေတာ္မရရေအာင္သြားျပန္ေခၚမွာ"
"သား သားတစ္ေယာက္ထဲအဲ့အိမ္ထဲဝင္လို႔မျဖစ္ဘူးသား ေမေမတို႔ကိုခဏေစာင့္ ေမေမတို႔ေရာက္ေတာ့မွာသား သားအလ်င္မလိုနဲ႕ "
သားဘက္က ဘာစကားမွမျပန္သည့္အခါ စိတ္ပူရသည္။
"ေမေမေျပာတာၾကားလား ေမေမတို႔ကိုေစာင့္လို႔သား hello hello...."
"ဖုန္းက်သြားၿပီကိုႀကီး ျမန္ျမန္ေမာင္းပါကိုႀကီးရယ္ သားေလးတစ္ခုခုျဖစ္မွာငယ္စိုးရိမ္တယ္"
ခြန္းေစရာကားကိုအရွိန္တင္ကာ ေမာင္းလိုက္သည္။
"ငါ့ညီ မျဖစ္ဘူးငါ့ညီ မင္းနဲ႕ကိုယ္နဲ႕ႏွစ္ေယာက္ထဲဝင္သြားရင္ အရိုးတစ္ျခားအသားတစ္ျခားျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ကြ"
မ်က္လုံးမ်ားရဲ၍ ဘာဆိုဘာမွျပန္မေျပာသည့္အခါ ဘုရားတ၍သာ ဆန္းသစ္လိုက္ပါခဲ့ရသည္။
"ေမေမ..."
"သမီး ဘယ္လိုေနေသးလဲဟင္သမီး"
"ဘယ္ကိုသြားေနတာလဲေမေမ "
"အိမ္ကိုေပါ့သမီးရဲ႕ ေမေမတို႔အိမ္ျပန္ေနတာေလ"
YOU ARE READING
Be My Bride 🌷💙 ချိုချိုချဥ်ချဥ် ကိုကို့ရင်ခွင်
Romance"ပူတင်းလေးကဘာလဲ" "ကိုကို့အပိုင်" "ကိုကိုတို့ကရောဘာလဲ " "မောင်နှမ" "ဟာ..."
