အပိုင်း - ၄၁
ချိုချိုချဉ်ချဉ် ကိုကို့ရင်ခွင် 🍀📖
(Unicode)
ကိုကို့စကားနှင့်တောင်းဆိုမှုကြောင့် ခမ်းလေးတို့ အိမ်ပြောင်းကြရန်စီစဉ်ထားပြီးဖြစ်သလို ဖေဖေတို့ကလဲခွင့်ပြုလေသည်။ ဖေဖေခွင့်ပြုသည်ကလဲ ခမ်းလေးကြောင့်ဖြစ်သည်။
"ဦးသော်"
"ရီလေး"
ဦးသော်မျက်လုံးထဲ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ဝမ်းနည်းမှုများရှိနေသလို ခမ်းလေးကိုလွမ်းဆွတ်ဆွတ်ကြီး ကြည့်နေလေသည်။
"ဦးသော်နောက်ကျသွားပြီ"
"ဦးသော်ခရီးသွားတာမလား နောက်မကျပါဘူးဦးသော်ရဲ့"
"ဦးသော်နောက်ကျသွားပြီရီလေး"
ဦးသော်ဘာကိုဆိုလိုပြီးပြောနေသလဲကို ခမ်းလေးမသိတော့ပြီမို့ ရယ်သာပြလိုက်သည့်အခါ ခမ်းလေးကိုလာဖက်လေသည်။
"ဦးသော်..."
"နောက်ကျသွားပြီကွာ"
"ဦးသော်ငို...ငိုနေတာလား"
ဦးသော်အသံက ငိုနေမှန်းသိသာသည်ကြောင့် ခမ်းလေးလဲဆက်မရုန်းပဲ ငြိမ်ကာကျောပြင်က်ိုပုတ်ပေးလိုက်သည်။ ဘာလို့မှန်းမသိပေမယ့် ဦးသော်ကို နှစ်သိမ့်ပေးရမယ်လေ။
"ဦးသော်ဘာစိတ်မကောင်းစရာရှိလို့လဲဟင် မီးမီးကိုပြောလေ"
သော်ဇင်မရှိသည့်အချိန်အတွင်း ရီလေးနှင့်သူ့ကြားစည်းကြီးခြားသွားသည်ကို အစောကလေးတင်မှ သူသိခဲ့ရခြင်းပင်။ အကြီးဖြစ်သည့်သူက ခံစားချက်ရှိသော်ငြား အချိန်မတန်သေးဘူးထင်၍ ချုပ်တည်းခဲ့သည်။ ယခုတော့ သူဘာဆက်လုပ်ရမည်လဲ ရီလေးကိုတစ်ခြားသူကပိုင်သွားပြီတဲ့။
"ဦးသော်"
"အွန်း ဦးသော်ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
"ဦးသော်တစ်ခုခုဖြစ်နေပါတယ် ပြောမီးမီးကို"
"တကယ်ကွ ဒါနဲ့ရီလေးသွားစရာရှိတာလား"
"ဟုတ် ကိုကိုပစ္စည်းတွေသယ်နေလို့စောင့်နေတာ"
ဦးသော်ကို ကိုကိုနှင့်လက်ထပ်တာကို ပြောသင့်လားမသိ၍ စကားမှားမည်ဆိုးကာ ဆက်မပြောတော့ပေ။
YOU ARE READING
Be My Bride 🌷💙 ချိုချိုချဥ်ချဥ် ကိုကို့ရင်ခွင်
Romance"ပူတင်းလေးကဘာလဲ" "ကိုကို့အပိုင်" "ကိုကိုတို့ကရောဘာလဲ " "မောင်နှမ" "ဟာ..."
