Total Eclipse

•Chapter 12•

Άνοιξα τα μάτια μου, ακούγοντας το ζευγάρι από δίπλα μας να σκοτώνεται πάλι. Οι δυνατές φωνές τους πάντα εκαναν τους τοίχους της μικρής γκαρσονιέρας και τον στενό διάδρομο να τραντάζονται.

Μύρισα καπνό τσιγάρου. Ο Θάνος. Ήταν ξαπλωμένος δίπλα μου στο κρεβάτι. Γυρησα και τον κοίταξα.
" Μπά ; Ξύπνησε η πριγκίπισσα ;", αυτός ήταν ο τρόπος του να με καλημερίζει

Χαμογέλασα. Στηρίχτηκα στο ένα μου χέρι, κοιτάζοντας τον μέσ'τα μάτια.
" Καλημέρα"
Έβλεπα τον καπνό του τσιγάρου του να ζωγραφίζει αλλόκοτα σχέδια στον αέρα.
" Εχθές δεν σε είδα καθόλου...", μου είπε
" Ούτε εγώ εσένα...τι να κάνουμε τώρα ;"
" Τουλάχιστον πληρώθηκες η τζάμπα γαμιέσαι ;"
" Σσσ", του έκλεισα το στόμα απαλά, νιώθοντας το λεπτό του μουστάκι να με γαργαλάει, " πάψε πια, γκρινιάρη!"
"Τους άλλους τους ακούς από δίπλα ;"
" Πάντα τους ακούμε...", αναστέναξα, όπου σηκώθηκα όρθιος, " φωνάζουν πιο πολύ και απ'τους γονείς μου..."
" Αφού εσύ δεν έχεις γονείς...!"

Αρχησα να τεντώνω το κορμί μου, αφεινοντας το κεφαλή μου να πέσει προς τα πίσω. Ένιωθα τις ακτίνες του ήλιου, να χαϊδεύουν απαλά το γυμνό κορμί μου, ένιωσα όμορφα.
" Με ανάβεις τόσο πολύ..." , τον άκουσα να αναστενάζει πίσω στο κρεβάτι
" Ξέρω που κοιτάς..."
" Που κοιτάω ;"
" Το ξέρω..."

Άκουσα τα βήματα του πίσω μου, νιώθοντας την μαλακή πλαδαρή κοιλιά του να αγκαλιάζει την μέση μου. Μπορούσα να φανταστώ το πρόσωπο του, το βλέμμα του, χωρίς κάν να το κοιτάξω. Ήταν χαραγμένο στην μνήμη μου. Το μαύρο του το μουστάκι ήταν καλοσχηματισμένο και όμορφο, τα μάτια του πράσινα και έντονα σαν διαμάντια, τα φρύδια του πυκνά, με το ασημένιο σκουλαρίκι στα δεξιά να αστράφτει.

Ειμασταν εδώ και 5 χρόνια μαζί. Είχε έρθει ως πελάτης, ενας απλός πελάτης. Πήγαινε μόνο με γυναίκες, μέχρι που με γνώρισε! Τον είχα ακούσει πως το είχε πει στον Μπουράκ και κολακεύτηκα παρα πολύ : Δεν είμαι γκέι αλλά για εκείνον θα μπορούσα να γίνω!

Ο Θάνος ήταν το πιο φωτεινό κομμάτι της ζωής μου...μα κάποιες φορές και το πιο σκοτεινό!