MARVİN ~GERÇEK AİLEM~

{~9~}

Yorum yapmayı unutmayın ne düşündünüzü bilmek beni motive ediyo...

Manyak hasta. Zaten biraz daha konuştukdan sonra gitmişti...

Hani derler ya insanın ölüceği içine doğarmış diye, bugün bu depoda 3.günümdü ama değişik bir sıkıntı vardı içimde ama bir yandan bu salakların karşısında atak geçirmediğim için mutluydum. Açıkcası pek takmamıştım kaçırılmayı ama bugün içimde kötü bir his vardı bir keresinde ben çocukken bir akraba cenazesindeydik ;

Adam "İnsan ölüceğini hissedermiş üzerine bir ağırlık çökünce o çöken ağırlığın normal olmadığını fark edermişsin helalleşmek istediklerin varsa helalleşir, kalbini kırdıkların varsa özür dilermişsin" Aklımda dönüp duruyordu bu sözler.
Çaprazım da duran korumayı çağırıp ardıç'ı aramasını söyledim onaylayıp aradı ardıçla konuştukdan sonra telefonu bana uzattı ;

"Ardıç" diyebildim, sadece üzerimdeki ağırlık gitmiyordu bana alaylı sesiyle    "ne var denizcik" Diye seslenmişti.

"Ardıç teyzemle konuşmak istiyorum son defa, son defa konuşmak istiyorum" dediğimde ardıç "Denizcik seni öldürmicem korkma" Demişti bende "Ardıç lütfen tek bir defa son defa teyzemle konuşmak istiyorum."

Dedim o da sesimi garip bulmuş olucak ki korumayla birşeyler konuştu 2 günden beri alaylı alaylı onu kala'ya almadan cevap verirken bir anda sesimin titreyerek konuşmamı,

Garipsemiş olucak korumaya birşeymi oldu diye sormuştu telefon her ne kadar korumanın kulağında olsa da duya biliyordum. Sonra adam telefonu kapatmış bana numarasını sormuştu teyzemin telefonunu aradığımda karşımdaki sesi duydum,

Ağlamaklı olan o cızırtılı sesi "efendim" Demişti ister istemez gözümden yaşlar dökülürken "teyze seni çok seviyorum iyi varsın sen olmasan kime güvenip gelecektim buraya, tekrar nasıl geri dönücektim" Diye söze başladığımda teyzem ağlayarak "MARVİN iyi misin" diye bağrıyordu galiba o an fark etmiştim, sadece o ismi teyzem kullanınca seviyordum.

"Teyze kendine dikkat et herşey için teşekkür ederim eğer ölürsem ki ölücem sakın teyze sakın tek vasiyetim o adam cenazeme gelmicek teyze. Duyuyormusun beni şuleyle, berçem'e dikkat et o adam bir şey yapmasın onlara O kadına da söyle dikkat etsin kendine onlara hakkımı helal ediyorum ama o adama istesem de edemem haram zıkkım olsun haklarım bu dünyada iki elim iki yakasında olamasada öbür dünyada iki elim iki yakasında o şerefsizin"

Diye konuşurken teyzem "Ne ölmesi ölemezsin sen daha çocuksun çocuklar ölmez MARVİN korkma teyzem ben hepsinin burnundan fitil fitil getiricem deniz nerdesin Hazar bey bulamıyo seni her yerde tüm İstanbul'da seni arıyoruz Mardin'deki aşirete kadar taşındı bu olay sakın korkma bulucaz seni" Dedi beni rahatlatmaya çalışırken ama hala telefonda hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

"Teyze insan ölüceğini hisseder miş onun ağırlığını ölmeden hisseder miş ve sevdiklerini arayıp helallik alırlar mış ölmeden önce. Ceylin teyze hiç korkma ağlama tamam mı ama sadece benim cenazem den de mezarım dan da o adamı uzak tut teyze birde mezarıma yazın beyaz lale, kışın da kardelen çiçeği getirip ekermisin lütfen Hazar beye de söyle gerçekten tanışmak isterdim ama hayat şartları sadece senle son kez bile konuşa bildiğime şükrediyorum kendine iyi bak sakın kendini suçlama beni korudun ve sahip çıktın üzülme seni çok seviyorum üzgünüm bunları sana yaşattığım için üzgünüm... "

Dediğimde son olarak koruma telefonu kapatmıştı ama korumanın bile gözünden yaşlar düşmeye başlamıştı teyzem son olarak hıçkıra hıçkıra ağlarken avazı çıktığı kadar " Deniz " Diye bağırmıştı benim ağlamam yavaş yavaş durmuştu.

Biliyordum bugün bu depo benim gördüğüm son yer olucaktı...

Ceylin Demir

"Üzülme seni çok seviyorum üzgünüm bunları sana yaşattığım için üzgünüm..."
Denizin son dedi şeyden sonra avazım çıktığı kadar bağırdım tüm mahalle duymuştu sesimi.

"Deniz ölemezsin, ölemezsin bırakamazsın olmaz, olmaz." Diye bağrıyordum ağlarken o sırada evimin kapısı şiddetle çalındığında açıcak mecalim olmadığı için, kalkamadım olduğum yerden halıda dizlerimin üzerine düşmüş "Marvinim beni bırakmaz vazgeçmez."

Diye bağrıyor dum daha sonra kapı kırılma sesi duyuldu içeri bir anda abim, Hazar bey, yengem ve yiğenlerim girdi ben hala "Ölemezsin hayır deniz ölmez çocuklar ölmez" Diye bağrırken abim beni sakinleştirmeye çalışırken Hazar bey olduğu yerde dizlerinin üzerine yığıldı galiba sinir krizi geçiyordum sonra abime dönüp ;

"Bulamadınız onu o daha 17 yaşında ölümden korkar korkar nasıl ölsün canı acır bulamadınız onu bulamadınız onu" Diye bağırırken yere doğru yığıldım galiba bayılmıştım.

Gözümü açtığımda koltukda yatıyordum hemen ayağa kalktım akşam oluyordu denizle konuştumuz aklıma geldiğinde bana verdiği vasiyetse o adamı cenazesinde bile istemediğiydi o sırada o puştu aradım teşefonu açar açmaz konuşmasına müsade etmeden

"Allah belanı versin ne istedin be o çocuktan kaçırıldı lan öldürücekler beni aradığında son sözü o adamla işim bu dünyada yarım kalmış olsa da öbür dünyada iki elim iki yakasında dedi p*ç herif allah belanı versin, senin yatıcak yerin yok oro*sp* ço*uğu. Allahım senin bu dünyada yüzünü  güldürmesin si*ik p*ç."

Deyip telefonu yüzüne kapattım evde kimse yoktu aklımı yitirecek gibi hissediyordum. O sırada Hazar bey aradı denizin yerini bulduğunu ve onu sağ salim getiriceğini söyledi içim tekrar umutla dolmuştu telefonu kapatıp hızla denizin sevdiği yemekleri yapmaya başladım...

Deniz

Akşam oluyordu en son teyzemle konuştuk dan sonra uzun uzun düşünmüştüm ne yapdım da bunları yaşadım diye düşündüm. O sırada ardıç geldi üzerinde siyah gömlek, kollarını dirseğine kadar kıvırmıştı.

Terlemiyormuydu be havalar cehennem gibi sıcaktı altında da siyah kumaş pantalon vardı ama elinde dikkatimi çeken bir şeyle geliyordu.

Silahla...hissetmiştim ölüceğimi hissetmiştim en azından son kez teyzemle konuşmuştum.
Ardıç gelip ipleri çözmesi için talimat verdiğinde adam ipleri çözmüştü ayağa kalkmıştım sonunda ama üzerimdeki beyaz tshirt'ün birazdan kendi kanımla kaplanıcağın dan habersizdim.

Yine de insan hissediyordu üzerimdeki tshirt ün kendi kanıma bulanacağının farkındaydım...

Umarım beğenmişsinizdir. Yazım yanlışları olursa kusura bakmayın. Görüşmek üzere. Oylamayı ve düşüncelerinizi yorumlara yazmayı unutmayın. 

✨Remember there is always hope...
~G&i~