MARVİN ~GERÇEK AİLEM~

{~5~}

Teyzemin:Deniz, deniz, deniz diye avazı çıkana kadar bağrışını duydum en son...

Uyandığımda yanımdaki telefonu alıp saat baktığımda saat 4:30'a geliyordu dikkatle gelen mesaja baktığımda anonim mesaj yazan tekrar mesaj atmıştı ;

0532..: Hazar aslanbey yani baban seni buldu bu gün yarın çıkar karşına.

0532..: Niye bayıldın önemli birşey yok değilmi?

Daha fazla dayanamayarak mesaj attım.

Siz..: kimsin? Bu güne kadar niye bekledin?

Siz..: Şimdide çıkmış gerçek ailen seni buldu yazıyorsun.

Siz..: Benim bayıldığımı nerden biliyorsun ?

0532..: Ben herşeyi bilirim.

0532..: En sevdiğin çiçek ne?

Siz..: Herşeyi bilirdin hani?

Siz..: kardelen çiçeği.

0532..: Kendinden başka kimseye güvenme gerçek ailene bile. Sakın birilerine güvenerek hata yapma.

Görüldü√√

Bu her kimse herşeyi biliyordu benim hakkımdakileri geçtim çevremdeki herkes hakkında herşeyi biliyordu.

Bayıldığımı nerden nasıl öğrenmişti sadece cesur abi , ceylin teyzem vardı evde diye düşünürken yatakdan kalkıp odadan çıktım teyzem mutfakta birşeyler hazırlarken cesur abi de benim olucak odayı düzenlediğini fark ettim.

Kıyafetlerimi dolaba yerleştirmiş, kitapları ıvır zıvırları da kitaplığa yerleştirmişti beni fark edince bana dönüp ;

"Sen istediğin gibi düzenlersin şu anlık kısa bir düzenin olsun eşyalarını kolayca bul diye yerleştirdim." Dedi teşekkür edip ikimizde mutfağa doğru yol aldık o sırada kapı çaldı "Ben açarım" diyerek kapıyı açtım karşmdaki üvey olduğumu öğrendik den sonra öz olmak dan çıkan beni en çok seven amcamı gördüm.

Dona kalmıştım her tarafım mosmor du oda şaşırmıştı bu halime daha geleli bir gün bile olmamıştı nereden nasıl öğrenmişti geldiğimi.

O adam mı anlatmıştı olabilir diye düşündüm. O sırada geldiğimden haberi olmayan bir kişi daha dayım işten geliş saati olduğu için karşılaşmıştık o da amcam gibi bi bana bide vücudumdaki morluklara bakıyordu.

O sırada ceylin teyzem mutfaktan "kim gelmiş" Diye seslenerek çıkarken dayım ve amcamı aynı anda görmek onu da korkutmuşdu ama hemen kendine gelip onları içeriye davet etti.

Amcamın bakışlarından birşeyden haberi olmadığını anladım olanı biteni en baştan anlatmıştım. Vücudumdaki morlukları tişörtle gizleme çalışıyo dum ama kumaş vücuduma değdikçe o kadar acıtıyordu ki vücudum çok hassaslaşmıştı.

Amcamın eli hemen telefona gitti dayımı bu güne kadar bir kez bile ağzından küfür çıktığını duymamış ken şuan evin içinde dört dönerek sayıp sövüyordu. Keza amcamın durumu da öyleydi o adama konuşma fırsatı vermeden kardeşlik bağım dan girmiş amcalık bağından çıkmıştı.

Daha bu öğlen gelmiştim saat şuan 5:20 geçiyordu amcamla, dayım biraz daha sakinleşmişti dayım yukardaki evine çıkmıştı amcamsa bana yarın onlara gelmem için ısrar ediyordu daha vücudumdaki yaralar iyileşmemişken insan içine çıkmak istemiyordum.

Hemde daha üvey olduğumu söylememiştim ama bildiklerini hissediyordum sonunda daha dayanamayarak kabul ettim yarın öğlen gibi amcam lara gidicektim amcam da evden gidince hazır olan akşam yemeğini yemek için sofraya oturduk.

Teyzemin mercimek çorbası en güzeliydi kimse onun gibi bu kıvamı tutturamazdı, ana yemek olarak da fırında tavuk yanında pilav genellikle benim sevdiğim yemekleri yapmışdı. Bilerek yada bilmeyerek ama gerçek den mutlu olmuştum şu 2 günde neler yaşamıştım.

Yemekten sonra bir duş almak için eşyalarımı almaya odama doğru ilerledim. Cesur abi güzel düzenlemişti tekrar düzenlemekle uğraşamaz dım duş aldıkdan sonra daha rahat hissettim, ama su damlaları vücudama değdikçe canım çok yansada rahatlamıştım.

Akşam cesur abi gitmişti, teyzem de sabah işe gitmişti. Şimdide amcam'lara gitmek için hazırlanıyordum, gerekli olan eşyaları aldık dan sonra teyzemin bana yaptırdığı evin anahtarını verdi burada rahat hissetmem için herşeyi yapıyordu daha geleli iki gün olmamıştı. Bana verdiği anahtarla kapıyı kilitleyip uygulamadan taksi çağırdım evin adresini verip yola çıktım.

Bir anda an az 12 tane saydığım Range rover ve passat model arabalar önümüzü kesmişti. Ben daha nolduğu anlamadan kapım açıldı koruma olduğunu düşündüğüm adam "buyrun efendim" Demişti bana ben nolduğunu, anlamak için etrafıma bakarken anonim den mesaj geldi;

0532..: Bugün Hazar aslanbey İstanbul'a gelmiş seni götürmek için sakin ol kendine dikkat et dediğimi unutma kimseye güvenme.

Bu mesajı okuduktan sonra karşıdaki arabadan bir adam indi orta yaşlarda siyah saçlı kirli sakallı bir adamdı. Adam bana elini uzatırken ben telefonu, kapatıp adama baktım bana elini uzatıp ben "Hazar Aslanbey" Dediğinde sadece adama baka kaldım sonra kendime gelerek elini sıktım bende "Deniz" Dedim bana bakarak "soy adın ne?"diye sordu bende " Şuan o soy adının benim olduğundan emin değilim o yüzden kullanmıyorum" diye açıklama yapmıştım daha tanımadığım bir adama niye açıklama yapıyorum diyen kendime kızsam'da sakinliği'mi korumalıydım.

Heleki bu adamın karşısın da tanımadığım bi telefon numarasından anonim olarak mesaj gelse de yine dediklerini biraz dikkate almalıyım diye düşündüm. Bu zamana kadar benim bu denli herşeyim'den haberi olan bir insanın bu insanlar hakkında birşeyler bilmemesi imkansız olmalı diye düşünüyordum.

Bu sırada adam ufak sırıtarak bana baktı ve  "Bana bu kadar benzemeni beklemiyordum kusura bakma şaşırdım" dediğinde neyden bahsettiğini biliyordum ama bilmemezlikden gelmek daha kolay geldi o an " Beyfendi kusura bakmayın ama gelip taksimin önünü kesiyosunuz sonra kendinizi tanıtıyosunuz amacınızı öğrenebilir miyim? "

Diye sorunca adam hemen söze girdi  "Kusura bakma seninle konuşmam gereken çok önemli bir konu var 3 gündür seni takip ediyorduk İstanbul'a geldiğini öğrenince bizde seninle konuşmak için İstanbul'a geldik." Deyince bu kez düşüncelerimde haklı olduğumu gördüm anonim doğru söylemişti takip edilmiştim.

Adama bakarak "Kusura bakmayın ama acelem var lütfen şu arabları çekerseniz yetişmem gereken bi yer var " Dedim ama yetişmem gereken bi yer yoktu sadece o an ordan uzaklaşmak istiyordum.

O sırada teyzem aradı meşgule attım tekrar aradı ve bunu 4 kez tekrarladık bu sefer adam söze girdi "Tamam ama daha sonra görüşsek olurmu bu çok önemli bir mesele hayatlar tehlikede" diyince  "Hayatlar tehlikede derken? " Diye bir soru yönelttim, adam ;

"Eğer konuşucağımız konu doğruysa senin canını acıtanların canı çok yanıcak." Dedi şok geçirmiş bir şekilde başımla onaylarken adama  "Arabaları çekin gitmem gerek" Dediğimde oda "sana nasıl ulaşıcam, telefon numaranı verirmisin?"

Diye sordu benden telefon numaramı istiyordu sanki çoktan bulmamış gibi.   Bu adam istese doğduğum günün topuk kanını bile bulurdu, bu adam sadece benim rızamı alarak benden istemesi hoşuma gitmişti onu onaylayıp telefon numaramı verdim adamlara arabaları, çekmelerini söylemişti...

Asıl olaylara gelmesine az kaldı umarım beğenmişsinizdir.  Yazım yanlışları olursa kusura bakmayın. Görüşmek üzere. Oylamayı ve düşüncelerinizi yorumlara yazmayı unutmayın.

✨Remember there is always hope...
  ~G&i~